National Geographic’нинг Россиядаги бўлими Ўзбекистонга фотосаёҳат уюштирди. Саёҳат иштирокчилари ўз таассуротлари билан бўлишди.
Вақт бўйлаб саёҳат
Бошқа даврга тушиб қолганлик ҳисси бизда Москвадан Самарқандга учиб келгандаёқ пайдо бўлди ва бутун саёҳат чоғида тарк этмади. Бу ерда 500 йил аввал бўлгани каби, одамлар озиқ-овқатларни бозорларда сотиб олмоқда, оддий ўткинчилар миллий либослар кийиб юрибди ва ҳатто энг кичик кафеда ҳам сизга чиройли сопол идишларда чой келтиради. Бу ерда ҳамма нарсадан қадимийлик уфуриб турибди: Ўзбекистон ҳукумати ўтмишдан қолган меросга ғамхўрлик билан муносабатда бўлади.Маҳаллий аҳоли
Маҳаллий аҳоли шунчалик ёрқинки, биз фотоаппаратларни қўлимиздан тушира олмадик. Баъзан эса биз эмас, бизни ҳам суратга туширишди. Кўчалардаги ўткинчилар, бозорлардаги сотувчилар, официантлар, умуман ҳамма бизга кутилган меҳмон эканлигимизни билдиришга уринди ва бу ҳиссиёт бизни бутун саёҳат давомида тарк этмади.Таомлар
Ўзбек таомлари ва шарқона дастурхон ҳақида фотосаёҳат иштирокчилари ҳали кўп гапириб юради. Биринчидан, Ўзбекистонда «порция» сўзи умуман бошқача тушунилади. У ерда ликопнинг четлари кўринмайди. Иккинчидан биз каттароқ жомадон олмаганимизга жуда тез ачинишни бошладик, чунки ўзимиз билан мазасининг тенги йўқ ширинликларни ҳам, зиравор ва қуруқ меваларни ҳам олиб кетишни истадик.
Биз учун саёҳатнинг асосий якуни шу бўлдики, биз Ўзбекистонга албатта қайтамиз. Аммо келаси сафар ўзимиз билан каттароқ жомадонларни оламиз, дея муаллифлар мақолага хулоса ясади.
Изоҳ (0)