National Geographic’ning Rossiyadagi bo‘limi O‘zbekistonga fotosayohat uyushtirdi. Sayohat ishtirokchilari o‘z taassurotlari bilan bo‘lishdi.
Vaqt bo‘ylab sayohat
Boshqa davrga tushib qolganlik hissi bizda Moskvadan Samarqandga uchib kelgandayoq paydo bo‘ldi va butun sayohat chog‘ida tark etmadi. Bu yerda 500 yil avval bo‘lgani kabi, odamlar oziq-ovqatlarni bozorlarda sotib olmoqda, oddiy o‘tkinchilar milliy liboslar kiyib yuribdi va hatto eng kichik kafeda ham sizga chiroyli sopol idishlarda choy keltiradi. Bu yerda hamma narsadan qadimiylik ufurib turibdi: O‘zbekiston hukumati o‘tmishdan qolgan merosga g‘amxo‘rlik bilan munosabatda bo‘ladi.Mahalliy aholi
Mahalliy aholi shunchalik yorqinki, biz fotoapparatlarni qo‘limizdan tushira olmadik. Ba’zan esa biz emas, bizni ham suratga tushirishdi. Ko‘chalardagi o‘tkinchilar, bozorlardagi sotuvchilar, ofitsiantlar, umuman hamma bizga kutilgan mehmon ekanligimizni bildirishga urindi va bu hissiyot bizni butun sayohat davomida tark etmadi.Taomlar
O‘zbek taomlari va sharqona dasturxon haqida fotosayohat ishtirokchilari hali ko‘p gapirib yuradi. Birinchidan, O‘zbekistonda “porsiya” so‘zi umuman boshqacha tushuniladi. U yerda likopning chetlari ko‘rinmaydi. Ikkinchidan biz kattaroq jomadon olmaganimizga juda tez achinishni boshladik, chunki o‘zimiz bilan mazasining tengi yo‘q shirinliklarni ham, ziravor va quruq mevalarni ham olib ketishni istadik.
Biz uchun sayohatning asosiy yakuni shu bo‘ldiki, biz O‘zbekistonga albatta qaytamiz. Ammo kelasi safar o‘zimiz bilan kattaroq jomadonlarni olamiz, deya mualliflar maqolaga xulosa yasadi.
Izoh (0)