Новосибирск давлат университети (Россия) шарқшунослик кафедраси ўқитувчиси Мария Кудинова Хитойнинг неолит даври маросимларини ўрганиб, қачон ва нима учун қадимги хитойликлар ит ейишни бошлаганига аниқлик киритди. Бу ҳақда университет матбуот хизмати маълумотларига таяниб, «ТАСС» хабар бермоқда.
«Итларнинг уйга мослаштирилиши ва унинг гўштини таом сифатида ишлатилишига оид илк археологик манбалар эрамизгача бўлган 8—9-минг йилларга бориб тақалади, — дея таъкидлайди Мария Кудинова. — Аммо улардан диний маросимларда фойдаланиш неолит давридан (эрамизгача бўлган 7-минг йилдан эътиборан) бошланганини айтиб ўтиш мумкин».
Олиманинг таъкидлашича, ит қадимги Хитой аҳолиси учун қўриқчи ва шерик вазифасини ўтаган, жумладан, у дунёда ҳам. Ҳайвон қолдиқларини қабрлар ва уйлардан топилгани шундан далолат беради. Ундан ташқари, бундай қолдиқлар махсус идишларда ҳам топилган, бу эса уларни диний маросим чоғида қурбонлик таоми сифатида фойдаланилганини англатади.
Вақт ўтиши билан жониворлар уларнинг тош ҳайкаллари билан алмаштирилган, уларнинг тимсоллари қабр тоши тарзида қўлланила бошланган. Ҳозир ҳам Лэйчжоу яриморолида шундай анъана сақланиб қолган: бу ердаги қабристонлар, чорраҳалар ва ибодатхоналар олдида ўрнатилган 10 мингга яқин ит тимсоли бор.
Изоҳ (0)