O‘zbekistonlik yosh rejissor Gulnara Ivanova mashhur yozuvchi Stiven Kingning Dollar Baby nomli loyihasida g‘olib bo‘lib, uning asarini ekranlashtirish huquqini 1 dollarga sotib olgani haqida xabar bergandik. “Daryo” muxbiri Nargizaxon Murodova yosh rejissor bilan suhbatda bo‘lib, uning faoliyati bilan yaqindan tanishdi.
— Familiyamdan sezgan bo‘lsangiz kerak, oilam tatar va o‘zbek insonlaridan tashkil topgan. Ota-onam muhandis, oilamiz o‘rtahol hayot kechiradi. Bolaligimdan kino san’atiga qiziqqanman. Bu sohani o‘rganish uchun bor vaqtim va mehrimni sarflaganman. Hamisha filmlarda o‘zimning innovatsion g‘oyalarimni sinab ko‘rishga harakat qilganman. Ammo natijalar har doim ham kutilganidek bo‘lmaydi. Bunday deyishimning boisi, 2019-yili rejissor Shokir Holiqovning “Choy” filmi Kann xalqaro kinofestivalida o‘rin olgani haqida barcha ommaviy axborot vositalarida xabar berilgandi. O‘shanda Shokirga servis berilgani ommaviy axborot vositalarining e’tiborini tortgan edi. O‘sha yili mening ham filmim Kannda qatnashib, mukofot olgan bo‘lsa-da, bu haqida hech kim yozmadi. “Choy” filmi ham Grant-Pri olgan, ammo mening ishim Best Storytelling yo‘nalishida g‘olib bo‘lgan edi, — deydi Gulnara Ivanova.
Yosh rejissor Stiven King loyihasida qanday ishtirok etgani va g‘oliblikni qo‘lga kiritish jarayonlari qanday kechgani haqida so‘zlab berdi.
— One Baby Dollar dasturi 1970-yildan buyon amalga oshiriladi. Stiven King yosh kinoijodkorlarni qo‘llab-quvvatlab, ularga yordam beradi. Anchadan buyon bu dasturga kirishni reja qilib yurardim. Unda ishtirok etish juda oddiy, hikoyani tanlashingizdan maqsad nima va uni ekranga qanday olib chiqmoqchi ekanligingiz haqida yozib yuborasiz. Agar g‘oyalaringiz unga ma’qul kelsa, siz bilan bog‘lanadi, javob bermasa demak dasturga qabul qilinmagan bo‘lasiz. Men Stiven Kingga nima uchun uning hikoyasini tanlaganim haqida uzundan uzoq xat yozib yubordim. Menga javob berishdi. Uning o‘zi aloqaga chiqqanidan va g‘oyalarim unga ma’qul kelganidan juda quvondim, — deydi Gulnara Ivanova.
Ijodkor o‘zi suratga olayotgan yangi film haqida ham so‘zlab berdi.
— Ayni paytda VGIKning Toshkentdagi filialida tahsil olaman. Bu yer xuddi ikkinchi uyimdek bo‘lib qolgan. Bu yer yoshlarni qo‘llab-quvvatlaydigan bazaga o‘xshaydi. Men o‘zbek kinosida inqilobiy o‘zgarish qilishni va uni jahon miqyosida ham olqishlar bilan qarshi olishlarini istayman. Ammo bu borada institutdan tashqari, kimdan yordam olishni va kimga murojaat qilishni bilmayapman. O‘zbekistonda amalga oshirmoqchi bo‘lgan g‘oyalarim bisyor, lekin ularni qanday amalga oshirishni bilmayman.
Ayni kunlarda “Ko‘zingni och” nomli to‘liq metrajli film ustida ishlayapman. Bu shu kungacha suratga olgan eng uzun kartinalarimdan birinchisi hisoblanadi. Rostini aytish kerak, bu o‘zbek kinosidagi an’anaviy bo‘lmagan, mutlaqo yangi janrdagi film hisoblanadi. Shuning uchun ham uni suratga olishimga arang ruxsat berishdi. Film hammaga birdek tushunarli bo‘lmasligi mumkin, ammo bu u yomon film degani emas. Nazarimda film shablonlarga bo‘ysunmasligi, ijodkor esa erkin ijod qilishi kerak. Bu filmni budjetsiz, faqat do‘stlarim yordamida suratga olyapman. Va albatta, VGIK institutining Toshkentdagi filiali, Spectre Studio kinokompaniyasi va O‘zbekiston Davlat film jamg‘armasi ham yordam berdi, — deydi rejissor.
Gulnara Ivanova o‘zbek kinosining bugungi ahvoli va film suratga olishda qanday muammolarga uchrayotgani haqida ham gapirib berdi.
— “O‘zbek kinosi o‘ldi” degan gap tez-tez quloqqa chalinadi. Menimcha, hozir o‘zbek kinosining qayta tirilish davri. Ya’ni hammasi zo‘r emas, ammo shu yerda ham nimadir qilishga urinayotgan insonlar bor. Muhimi, umidsizlikka tushmaslik va harakatni susaytirmaslik kerak. Men zamonamizning eng buyuk yozuvchilaridan biri, Stiven Kingning o‘ziga xat yozishga harakat qildim va bu natija berdi. Men “qo‘rqinchli filmlar qiroli” tanlagan birinchi o‘zbek ayoli bo‘lganimdan quvonaman.
Cho‘ntagimda bir tiyin bo‘lmasa-da, badiiy film suratga olishga qaror qildim. Agar suratga olish ishlarini boshlasam, bir haftadan keyin prodyuserlar yordam berishadi, deb umid qilgandim. Sir emas, film suratga olish uchun qayerlargadir xat chiqarish, ruxsatnoma olish kabi qog‘ozbozlik muammolarini hal qilishda VGIKning Toshkentdagi filial direktori Eldor Sodiqovich yordam berdi. San’at uchun yordam berish uchun kelgan barcha talaba do‘stlarimga ham o‘z minnatdorligimni bildiraman. Bu gaplarni bejizga aytayotganim yo‘q. “Ko‘z qo‘rqoq, qo‘l botir” deyishganidek, mehnat va ishonch hamma qo‘rquvni sarobga aylantiradi.
Bir necha oy avval O‘zbek kinematografiya agentligining badiiy kengashiga o‘smirlar va kattalar dunyoqarashini rivojlantirishga qaratilgan bir nechta ssenariylarimni topshirdim. O‘smirlar muammosi hamisha dolzarb va ahamiyatli bo‘lib kelgan. Badiiy kengash yig‘ilishiga taklif etishdi. “Juda yaxshi ssenariy, yaxshi film bo‘ladi”, deb maqtashdi. “Bizga ana shunday ssenariylar kerak”, deyishgani meni yanada quvontirgandi. Afsuski, bu gaplar aytilganiga bir necha yil bo‘ldi. Ammo loyihalarning birortasi oldinga siljigani yo‘q. Eron, xitoy, koreys va turk filmlari zo‘r va hamisha ularga talab yuqori? O‘zbek kinosining ana shu bosqichga chiqishiga nima to‘sqinlik qilyapti? Mana shu savol meni ko‘p o‘ylantiradi.
“Ko‘zingni och” filmi o‘zbek kinosi taraqqiyotida yangi bosqich bo‘lishiga va uni yangi pog‘onalarga olib chiqishiga umid qilaman. Chunki biz yoshlar astoydil harakat qilyapmiz, — deydi yosh rejissor Gulnara Ivanova.
Izoh (0)