Uy hayvonlari mehribon va samimiy bo‘lsa-da, gohida egalarining g‘azabini qo‘zg‘atuvchi ishlarni bajaradi. Shunda ham ular aldashni bilmaydi va o‘zini xokisor tutishidan keyin inson unga tanbeh berishni ham istamaydi. Quyidagi hollarda bunga amin bo‘lish mumkin.
“U o‘zi bo‘lishi kerak bo‘lmagan joyda ko‘zlarini shunday qisadi”.
“Qilar ishni qilgan-u, navbatdagi sho‘xlik rejasini tuzmoqda”.
“Iltimos, onangga aytma”.
“Bu men emas”.
“Mening sendvichimni yeb qo‘ygandan so‘ng u yaxshi kuchuk bo‘lishga harakat qiladi”.
“Uyimizda o‘g‘ri paydo bo‘ldi”.
“Qiziq, kim bir qadoq go‘shtli yegulikni iste’mol qildi ekan-a?”.
“Shubhasiz, u biror ayb ish qilgan, ammo nimaligini hali bilolmadim”.
“Birinchi marta uni uyda yolg‘iz qoldirishdi. Men u bilan faxrlanaman”.
“Uch qismdan iborat hikoya”.
“Yogurtimni kimdir paqqos tushirganday tuyilmoqda”.
“Bugun juda og‘ir kun bo‘ldi”.
“Meni shunchaki buni kim qilgani qiziqtirgan edi”.
“Buni bilishni istasangiz, yangi devor qurilmoqda”.
“Uning mualliflik ishiga qoyil qolmay iloj yo‘q”.
“Kam nusxada chop etilgan sevimli kitobim edi”.
“Shlyapamga o‘zi birgina teshik yetishmay turgandi”.
“Mushugimning men va boshqa odamlar bilan o‘zining tutishi”.
“Har qanday vaziyatda ham tabassum va dumni silkitish darkor”.
“Turmush o‘rtog‘im hammomda qichqirgan edi. Kirganimda esa ...”
“Kechirim so‘rashga urinish”.
“Uyga qaytsam kichkintoy o‘zida yo‘q xursand, chunki stol ustida qoldirilgan pitssani paqqos tushirgan”.
“Ikki haftalik mehnatimni uyga kelganda ko‘rdim”.
“Vaqtida qo‘lga tushdi”.
“Dasturxondagi sendvich g‘oyib bo‘ldi, ammo Dag buni qilmaganini aytmoqda”.
Izoh (0)