Pyer Rishar ishtirokidagi “O‘yinchoq” filmidagi millioner bolakayning taqdiri qanday kechdi?

Millionerning o‘g‘li — otasining saroyida mashinada poyga o‘ynaydigan, tirik odamlarni sotib oladigan, jazodan qo‘rqmay ovqatlanish stolini ag‘daradigan bola. “O‘yinchoq” komediyasida o‘jar bolani o‘ynagan Fabris Grekoni barcha shunday eslaydi.

Uning bosh roli unutilmas darajada yagona bo‘lib qoldi. Bolakay 10 yoshida ekranlarda paydo bo‘lgan. Kino olamiga ham kutilmagan voqealar bilan kirib kelgan. Ammo yosh bo‘lishiga qaramay taltaygan boy bolaning obrazini muvaffaqiyatli darajada ijro etgan. Sujetga ko‘ra, Erik otasidan gazetadagi qizil sochli jurnalistni sotib olishni talab qiladi. Bu bilan u o‘zini xuddi yangi o‘yinchoq sotib olayotgandek tutadi. U otasidan o‘rnak olgan holda hamisha buyruq beradi, masxara qiladi va kuchini namoyish qiladi. Bola dastlab tomoshabinlarda nafrat uyg‘otadi. Lekin komediya sifatida boshlangan film yakunda haqiqiy dramaga aylanadi. Chunki unda aslida boy, ammo ota-ona mehridan mosuvo qashshoq bola tasvirlangan edi.

Filmning kelib chiqishi

Rejissor Fransis Veberning so‘zlariga ko‘ra, “O‘yinchoq” komediyasining g‘oyasida ko‘chadagi voqeadan ilhomlangan. Bir kuni rejissor o‘yinchoqlar do‘konining oldida olomon to‘planganini ko‘radi. Hamma yig‘lab o‘tirgan bolani tomosha qilar, atrofidagi gavjum odamdan qo‘rqib ketgan enagadan esa bola nimalarnidir talab qilar edi. Bolakayning yonida bir xalta o‘yinchoq bo‘lishiga qaramay, u yana ko‘prog‘ini istar edi. Bu unga yetarli emasdi. Ko‘rinishdan bola boy oilada dunyoga kelgan. Baqir-chaqir qilayotgan bola otasiga hammasini aytib, enagalarni ishdan bo‘shatish bilan qo‘rqitardi. Ushbu voqea Veberda o‘zgacha taassurot qoldirdi. O‘sha kuni tunda u odamlarni sotib olishgacha boradigan millionerning yovuz o‘g‘li haqida hikoya yozdi.

Kattalardek nigohga ega kichkintoy

Ammo ushbu hikoya hikoyaligicha qolaverdi. Oradan 15 yil o‘tib, aktyor Veber Pyer Rishar bilan suhbatlashgach, o‘sha eski voqea haqida so‘zlab bergan. Rishar bu vaqtda anchagina mashhur bo‘lib, nafaqat fransuzlar orasida, balki dunyo bo‘ylab muxlislar orttirgan edi. Veberning hikoyasidan so‘ng aktyor buni suratga olish kerakligini, hatto o‘zi film prodyuseri bo‘lishini taklif etgan. Va u Veberni bunga ko‘ndirishga muvaffaq bo‘ldi. U rejissorga atrofdagi insonlarni o‘zining qullari, deb biladigan boy inson haqida film yaratilsa, bu ajoyib komediya bo‘lishini ma’lum qildi. Katta personajlar uchun aktyorlar muammosiz topildi. Ammo Rambal-Koshening merosxo‘ri — Erikni kim ijro etishi noma’lum bo‘lgan. Erkatoy, injiq, ammo yoqimtoy. Bu borada yuzlab bolalar rejissorning sinovida ishtirok etdi, ammo hech kim uning kutganidek bo‘lib chiqmadi. Shunda kasting jarayonidan charchagan rejissor tashqariga biroz dam olish uchun chiqadi. Uning yonida tamaki chekib turgan ijodiy guruh a’zolarining biridan “Qizingiz yaxshimi?” deb so‘raydi. “Mening o‘g‘lim bor, u 10 yosh” deb javob beradi erkak va uning suratini ko‘rsatadi. Suratdagi bola katta-katta ko‘zlari bilan Veberga qarab turar edi. Bu bola ota mehridan bo‘lak barcha narsaga egador boy bolaning roliga jud mos kelgan edi.

Rishar takroriy dubllarga toqat qila olmas edi

Suratga olish ishlari boshlandi. Fabris Greko o‘z rolini qoyilmaqom qilib ijro etgandi. Lekin Veber va Rishar bu borada ko‘p qiyinchilikka uchragan. Gap shundaki, Rishar takroriy dubllarni yoqtirmasdi. U sahnani birinchi marta bo‘lgani kabi yaxshi o‘ynalmasligiga amin bo‘lgan va takroriy dubllardan hech qanday ma’no yo‘q deb bilgan. Va bunda rejissor bilan bahslashish befoyda ekanligini tan olgan. Keyinchalik u o‘z roliga shu qadar berilib ketganidan, ijrolari orasida ushbu obraz eng sevimlisiga aylanganini ham aytib o‘tgan.

Mashhurlik hamda 6 oylik uy qamog‘i

“O‘yinchoq” komediyasidan so‘ng mashhur Fabris o‘zini qanday tutishni bilmay qolgan. U Parij yaqinidagi kichik shaharning diqqatga sazovor insonining biriga aylangandi. Odamlar uni tomosha qilishga kelgan. Shuningdek, Fabris uchun ko‘chada yurish imkonsiz bo‘lib qolgandi. Tomoshabinlar darhol uni qo‘li bilan ko‘rsatar edi. Jurnalistlar uning uyi eshigi oldida navbatchilar kabi turardi. Unga yozilgan maktublarni-ku aytmasa ham bo‘ladi. Hammasi dastlab yoqimli tuyilgan, ammo keyinchalik buning aksi bo‘lib chiqqan. Fabris uyatchan va sodda bola bo‘lib, shov-shuvlardan qattiq qiynalar edi. Ashaddiy muxlislardan biri unga ko‘chada tashlanib, ko‘ylagini yirtganida Fabrisda haqiqiy asabiylik paydo bo‘lgan. Shuning uchun ham keyingi 6 oy mobaynida u o‘zini odamlarga ko‘rsatmaslik uchun uyidan chiqmagan. Shu vaqt ichida bolaning ota-onasiga ko‘plab takliflar kelib tushgan. Ammo ota ularga shunchalik yuqori to‘lovlarni aytganidan so‘ng takliflarning soni kamaygan. Oradan biroz vaqt o‘tib, “O‘yinchoqlar” komediyasidagi yulduzga qiziqish kamayib, Fabris yana oddiy bola kabi nafas ola boshlagan.

Matbuotni yoqtirmaydigan veb-dizayner

Fabris o‘rta maktabni tugatganidan so‘ng dasturiy ta’minot muhandislarini tayyorlaydigan kollejga o‘qishga kirgan va veb-dizaynerlik sohasini egallagan. Fabris aktyorlik karyerasi haqida o‘ylab ham ko‘rmagan. Uning uchun birgina rol yetib ortgan edi. U bu kabi shon-sharafga to‘la hayotga loyiq emasligini bilgandi. U hanuzgacha Parij yaqinidagi shaharchada oilasi va qizi bilan yashaydi. Hozirda ham yoshligidagi kabi jurnalistlar bilan muloqot qilishni yoqtirmaydi. Biroq tez-tez “O‘yinchoq” komediyasining suratga olish jarayonlari haqida gapiradi va birga rol ijro etgan Pyer Rishar haqidagi iliq xotiralarni saqlab qolgan.