24-yanvar kuni Buvayda tumanidagi Nayman qishloq vrachlik punktida o‘z vazifasini bajarayotgan umumiy amaliyot shifokori Mo‘ydinjon Jo‘rayevni “Jov” mahalla fuqarolar yig‘inida yashovchi N.U. kaltakladi. Bu haqda “Xalq so‘zi Online” xabar bermoqda.
— Ha, haqiqatan ham shunday voqea bo‘ldi, — deydi muxbir bilan suhbatda Mo‘ydinjon Jo‘rayev. — O‘sha kuni chaqaloqlar emlanayotgan edi. “Jov” mahallasida yashovchi ayol uch oylik chaqalog‘ini emlatishga olib keldi. Ammo unda chesotka, ya’ni qichima kasalligi borligini aniqladim. Bola qachon sog‘-salomat bo‘lsa, emlash uning sog‘lig‘iga xavf tug‘dirmasa, keyin emlanadi. Men u ayolga “Farzandingizni dermatolog ko‘rigiga olib boring. Bu yuqumli kasallik. Qancha tez tuzatsangiz shuncha yaxshi”, dedim. Har bir bemorni ko‘rikdan o‘tkazganimizdan so‘ng albatta qo‘l yuvishimiz kerak. Men ham keyingi bolani tibbiy ko‘rikdan o‘tkazish uchun qo‘limni yuvgani tashqariga chiqdim. Kelsam ayol haliyam ketmabdi. Men unga “Tezroq bolangizni markaziy poliklinika, dermatologga olib boring” dedim.
Bir soatlardan keyin xonaga bir yoshi kattaroq kishi va yigit kirib keldi. “Sizmi kelinoyimni haqorat qilgan”, deb menga o‘dag‘aylay boshladi. Avvaliga hech narsani tushunmadim, keyin u yigitning gap-so‘zlaridan o‘sha chesotka toshgan bolaning amakisi ekanligini angladim. U yigit menga do‘q-po‘pisa qilib, musht tushirishga shaylanayotgan paytda QVPning katta feldsheri Ro‘zali Vahobov kelib qoldi. U kishi yigitning qo‘lidan mahkam ushlab, “Ey, bola, nima qilyapsan, tinchlikmi?”deb turgan joyida yigit peshonamga boshi bilan bir soldi. Peshonamdan tirqirab qon chiqib ketdi. QVPning o‘zida hamshiralar menga birinchi yordamni ko‘rsatdi va meni hamkasbim Ahmadjon Umarovning o‘g‘li mashinasida tuman tibbiyot birlashmasining tez tibbiy yordam bo‘limiga olib kelishdi. Peshonam yirtilgan ekan, u yerda tikishdi.
33 yillik mehnat stajiga ega bo‘lgan, shu yillar davomida minglab bemorlarni davolagan shifokor o‘z haq-huquqlarini talab qilib Buvayda tumani Xalq qabulxonasiga keldi. Uning arz-dodini eshitish, javobgarga munosib jazo berish o‘rniga tuman hokimi, tuman bosh imom-xatibi kaltak yegan do‘xtirni kechirishga da’vat qildi. Ularning bu ishi tumanda jinoyatchilik yana bittaga ortmasligi uchun qilingan harakat ekan.
— Menga tuman hokimi va imom-xatibi “U yigitni kechiring, da’vo-dostonim yo‘q deb yozib bering. Tumanimizda jinoyatchilik soni oshib ketmasin”, deyishdi. Shundan keyin da’vo arizamni qaytarib oldim, — dedi Mo‘ydinjon Jo‘rayev.
Ammo bu haqda keng jamoatchilikka bildirish kerakligini, shifokorlarning haq-huquqlarini tiklash uchun qandaydir amaliy ishlar qilinishi zarurligini aytib o‘tdi.
“Mushtumzo‘r”ni qidirib uning ustaxonasiga bordik. Mashina tuzatadigan usta ekan. Ammo o‘zi bilan yuzma-yuz uchrasholmadik. Telefon orqali bog‘lanilganda, u yigit ham ayni rahbarlarning gapini takrorladi.
— Hammasi yaxshi, biz kelishib oldik!
Bu hol hammada “Mazza qilib uraman, keyin hokim va imom-xatibni o‘rtaga qo‘yib, bir og‘iz kechirib so‘rasam, jabrlanuvchi bilan kelishtirib qo‘yishadi”, degan fikrni uyg‘otmaydimi? Yoki o‘zi shundoq ham yetishmayotgan oliy ma’lumotli, tajribaga ega bo‘lgan shifokorlarning har birining eshigi yoniga bittadan posbon qo‘yish vaqti keldimi?
Izoh (0)