Xabarlarga ko‘ra, bir amaldor qo‘l ostidagilarni “haromi” deb haqoratlabdi. 2006—2008-yillarda A.Madvaliyev tahriri ostida chop etilgan “O‘zbek tilining izohli lug‘ati”da bu so‘zning asl va ko‘chma ma’nolari keltirilgan.
Haromi
arabcha + forscha — kimsaning moliga, harom narsaga daxl qiluvchi; o‘g‘ri, qaroqchi
Misollar:
Mirzakalon Ismoiliyning “Farg‘ona tong otguncha” asaridan: “Ana shunday kunlarning birida o‘zim yolg‘iz o‘tirib, Haj yo‘lida orttirgan haromimga ko‘ylakcha tikayotgan edim, — dedi Hoji xola”.
G‘ayratiyning “Dovdirash” asaridan: “Bizning yuzimizga oyoq qo‘yib, nikohsiz zagsdan o‘tib olding. Endi uyalmasdan, haromi bolangni ko‘tarib keldingmi?!”.
Ikkinchi (ko‘chma) ma’nosi: Shunday ma’noli so‘kish, haqoratni bildiradi; iflos, yaramas.
Misollar:
G‘afur G‘ulomning she’ridan: “Sut ko‘r qilgan, haromi Gitler oqpadar”.
S.Siyoyevning “Avaz” asaridan: “Men seni johil, shuhratparast bir sak deb yursam, odam qoniga tashna zuluk ekansan-ku, haromi!”.
Izoh (0)