“Мирзо” театри аъзоси бўлган Ботир Муҳаммадхўжаев шу кунгача қандай ютуқларга эришди, нега у актёрликни эмас, қизиқчиликни танлади? Қизиқчи сифатида ўзини намоён этолдими? Келинг, бу саволларга қуйида жавоб излаймиз.
“Мен театр актёри эмасдим”
Болалигидан санъатга қизиққан Ботирхон Имомхўжаев мактабни тамомлаб, санъат институтига ўқишга киради. Аммо унда театр актёри бўлиш хоҳиши йўқ эди.
— Қизиқчиликка қизиқиш аввалдан юқори бўлган, аммо бу бўйича олий ўқув юрти бўлмагани учун мен ҳам бошқа қизиқчилар сингари актёрлик бўйича таҳсил олганман. Иккинчи курсдан бошлаб театрдаги спектаклларда моссовка ролларни ижро этиш учун юборишарди. Курсдошларим ичида фақат мен театрга боришни истамасдим. Чунки менда аввалдан театр актёри бўламан, деган хоҳиш бўлмаган. Аммо ҳозир бу қароримдан афсусланаман, агар имкон бўлганида, Ўзбек миллий академик театри саҳнасида битта рол ижро этган бўлардим. Чунки ёш улғайганидан кейин дунёқараш ва истаклар ҳам ўзгарар экан, — дейди Ботирхон Имомхўжаев.
“Маъмур Холмедовнинг ғаши келарди”
Ботирхон Имомхўжаев Мирзабек Холмедов билан қандай танишгани ва кўпчилик унинг жияни деб билгани учун Маъмур Холмедовнинг ғаши келгани ҳақида гапирди.
— Маъмур билан олдинма-кетин институтга кирганмиз, у мендан бир курс юқорида эди. “Мирзо” театрига қабул қилинишимда унинг ҳам ёрдами катта бўлган. Кейин Шукурулло Исроилов билан танишиб қолганман. Бир куни Миразбек Холмедовнинг туғилган кунига борадиган бўлдик, меҳмонлар кўп. Устозларга хизмат қилиб юрганимда Мирзабек Холмедов театрга янги аъзолар олиш ҳақида гап бошлаб қолган. Шунда Шукурулло Исроилов “Ана, Ботирхонни олайлик, яхши йигит” деб қолган. Шу гапдан кейин Мирзабек Холмедов менга эътибор қаратган ва кўп ўтмай театрга қабул қилинганман. Қайси даврага бормайлик, негадир мени Мирзабек Холмедовнинг жияни деб ўйлашарди. Бундан Маъмур Холмедовнинг ғаши келиб, жаҳли чиқарди. “Ҳақиқий жиян менман, сени ниманг ўхшайди”, деб кўп гапирарди. Аммо кўнглида кири йўқ, нима хоҳлаётганини шартта юзингизга айтади, — дейди Ботирхон Имомхўжаев.
“Никулин лақабим бўлган”
Ботирхон Имомхўжаев болаликдан уни Никулин деб чақиришгани ва кейинчалик бу шахс унинг ижодининг бир бўлагига айлангани ҳақида гапирди.
— Синфимизда ҳамманинг лақаби бор эди, негадир мени Никулин деб чақиришарди. Тўғриси, жуда жаҳлим чиқарди, бундай дейишларини ҳақоратдек қабул қилардим. Кейинчалик бу одамнинг санъатдаги ўрнини тушуниб етиб, унга ўхшашимдан фахрлана бошлаганман.
Бир неча йил олдин Озодбек Назарбеков билан Москвага гостролга борганмиз. Ҳайкали ёнида расмга тушишни ният қилгандим. Дўппиларни кийиб, унингдек хатти-ҳаракатларини қилиб расмга тушсам, одамлар тўпланиб мен билан расмга тушишни бошлашган. Кейин бир аёл “Никулинга ким бўласан?” деган. “Набираси, Тошкентга борганида бувим билан танишган, кейин дадам дунёга келган. Мен унинг набирасиман”, деганман. У ишонган, Москвада одамларнинг мен билан расмга тушганини айтиб анча вақтгача мақтаниб юргандим, — дейди Ботирхон Имомхўжаев.
“Аваз Охунни ёмон кўраман”
Ботир Имомхўжаев нега яккахон концерт бермагани ва қизиқчи Аваз Охунни ёмон кўриши ҳақида гапирди.
— Театримиздаги кўпчилик ижодкорлар алоҳида ҳам ижод қилиб, концертлар беришади. Мен ҳам якка ҳолда концерт беришим мумкин, аммо доим нималардир тўсқинлик қилади. Бошқа кулги жамоаларида иштирок этадиганлар якка ҳолда концерт беришмайди. Биз “Мирзо” театрида чиқсак ҳам, ҳаммамизнинг ҳеч бўлмаганда 20-25 дақиқалик яккахон чиқишимиз бор. Айтмоқчиманки, тайёргарлик кўрсам, мен ҳам бемалол икки соат одамларни кулдироламан. Аммо “Ия, бу ҳам концерт беряптими?” деб одамлар негатив фикр билдиришларини истамайман, кейин устозлар олдида ҳам хижолат бўламан. Аваз Охун бу борада эпчиллик қилди, яккахон ижодни уддалай олгани учун ҳам уни ёмон кўраман, — дейди Ботир Имомхўжаев кулиб.
“Баъзи режиссёрлардан хафа бўлганман”
“Хавфли бурилиш”, “Шурик Тошкентда” каби фильмларда суратга тушган Ботирхон Имомхўжаев Рустам Саъдиевдан ранжигани ҳақида айтиб ўтди.
— “Муҳаббат синовлари” фильмида суратга тушишни истаганман. Аммо Рустам Саъдиев кастингдан ўтказмаган. Маъмур суратга тушганида “Менга ҳам битта рол берса бўларди-ку”, деб жаҳлим чиққан. Баъзи инсонлар “Сизни ҳамма танийди, ролни ўйнаб-кулиб ижро этасиз”, деб ўйлашади. Аммо актёр ҳам ҳамма қатори инсон, у ҳам ролини кутиб яшайди. Машҳурлик — ролни қалаштириб беришади, дегани эмас. Масалан, Жаҳонгир Аҳмедов ҳам қайсидир фильмининг кастингига таклиф қилган. “Ролга тасдиқландингиз”, дейишган, лекин сёмкага чақиришмаган. Кейин билсам, фикри ўзгариб, бошқа актёрни чақиришган экан.
Баъзан мен ўзи кимман: актёр, қизиқчи ёки бошловчиманми, деб ўйлаб қоламан. Ижодда баъзи нарсаларга ачинаман. Аммо устозим Шукрулло Исроилов айтганидек, “Хизмат кўрсатган артистлар бор — халқ танимайди, яхши кунига чақирмайди. Муҳими —халқнинг эътибори”, деган гаплари ёдимга тушиб, ўзимни юпатаман, — дейди Ботирхон Имомхўжаев.
Изоҳ (0)