«Дарё» интернет-нашри Тошкент шаҳри ҳокимлиги қошидаги Жамоатчилик кенгаши билан биргаликда «Маҳалла. Муаммо. Мулоҳаза» лойиҳасини тақдим этиб келмоқда. Лойиҳанинг 15-сони мавзуси «Тошкент: йўқотишлар ва топишлар» бўлиб, дастур меҳмони сифатида журналист Бахтиёр Насимов таклиф этилди.
Яқинда юртбошимиз ҳам айтдилар, бизда бош план бўлиши керак. Янги қурилаётган «дом»ларимиз қўзиқоринга ўхшайди, қаердан «пақ» этиб чиқиб қолишини билмайсиз. 1966 йилги зилзиладан кейин кўп қаватли уйлар қуриш борасида шундай гап бўлган, яъни зилзила бўлса, иккита кетма-кет турган уй орасида одамлар босилиб қолмаслиги, масофа сақланиши керак. Ҳозир шунақа аҳволга келтириб ташланганки, чумоли ҳам омон қолмайди.Етти ўлчаб, бир кес, деган гап бор. Бизда эса етти марта кесиб бўлгач, ўлчайди. Режа у ёқда турсин, русхатномасиз ҳам уй қуриб ташлашади — бир қаватли уйга рухсат олиб, 12 қаватлисини қуришади.
Яна бир йўқотганимиз — боғлар. Яхши-яхши боғларимиз бор эди, йўқ бўлди, дарахтлар камайди. Замонавийликка қарши эмасман, лекин пухта ўйлаш керак. Илгари битта «дом» бўлса, унга яраша алоҳида сув, ток, канализация келарди. Захирани ҳам ҳисобга олиб, 200 кишига мўлжалланган уй 300 кишини кўтара оладиган қилиб қуриларди. Ҳозир 300 та тугул, 3000 та одам тиқиб қўйганмиз.Масалан, 1968- ёки 2008 йилда ҳозиргидан баттар совуқларни кўрганмиз, ҳоккей ўйнаб юрардик, конкиларимиз бўларди, яшай олганмиз-ку. Ҳовлида ёқишга керосин, кўмир, кейинчалик газ баллондан фойдаланардик. Ҳозир, XXI асрнинг 23 йилида ҳамма танчага, кўмирга яна қайтди. Бундай бўлиши керак эмас, аслида. Бу даврда ҳар қандай вазиятга жавоб бера оладиган шароит бўлиши лозим. Инсон атрофни, бошқа мамлакатларни кузатар экан, қачондир, буюк келажакда эмас, айнан бугун яхши яшагиси келади. Бугун муаммога дуч келяпманми, уни бугун ҳал қиламан, деган фикр бўлиши керак. Бу бир йиллик муаммолар эмас, ҳаммаси ҳозиргача йиғилиб келган, — дейди Бахтиёр Насимов.
Кўрсатувни тўлиқ тарзда «Дарё»нинг YouTube’даги саҳифаси орқали томоша қилиш мумкин.
Изоҳ (0)