«Дарё»нинг ижтимоий тармоқлардаги саҳифаларида намойиш этиб борилаётган «Муборак ой шукуҳи» дастурининг навбатдаги сонида Тошкент шаҳридаги «Минор» масжиди имом ноиби Наврўзжон Темиров билан «Бидъат ва хурофотлар иллати» мавзусида суҳбат уюштирилди.
«Зиёратгоҳларда улуғ зотларнинг қабрларига сиғиниб, фарзанд сўраётган инсонлар наҳотки бир тафаккур қилмайдики, агар қабрдаги зот унга бир жон бера олганда, унинг ўзи шу жондан маҳрум бўлиб ётмасди-ку! Агар бошқаларга фарзанд беришга қодир бўлганда, унинг ўзи абадий яшаб қолмасмиди?! Бу жудаям бидъатларнинг ёмони.
Юртимизнинг сўлим диёрларидан бирига борганимизда бир воқеага гувоҳ бўлдим. Ўша ерда минг йиллик арча бор экан. Мана шу арчага одамлар келиб латталарни боғлашяпти. Бир гуруҳ мактаб ўқувчилари шу ишни қилишаётганини кўрдим. Ўша ерда бир зиёли инсон бор экан. Ўқувчилардан қилаётган ишларининг сабабини сўради.
Улар «Ҳаммамиз бу йил олий ўқув юртларига кириб олайлик, деб ният қилиб латта боғлаяпмиз. Ижобат бўларкан» дейишди. Шунда ҳалиги одам айтдики: «Агар шу минг йиллик арча сени ўқишга киритишга қодир бўлганида, ўзи ҳам бир институтни тугатган бўларди!»
Рамазон ойи бошидан бери «Дарё»нинг ижтимоий тармоқлардаги саҳифаларида «Муборак ой шукуҳи» деб номланган маърифий дастур намойиш этиб борилмоқда. Дастур давомида юртимизнинг уламолари билан турли мавзуларда суҳбатлар уюштирилиб, мухлислардан келган саволларга жавоб берилади.
Изоҳ (0)