Сўнгги пайтларда пешқадам блогерларнинг турли оммавий ахборот воситалари билан рақобати яққол кўзга ташланмоқда. Журналист Санжарбек Ҳамидовнинг «Davletov.uz» канали маъмури, блогер ва журналист Қобил Хидиров билан суҳбати блогерлар ва блогерлик атрофида кечди.
— Мамлакатда амалдорлар қатлами, хусусан, ҳокимлар бошқарув ва ижро жараёнида тез-тез хатога йўл қўйишаётганининг сабаби нимада? Қайсидир ҳокимнинг вазифасидан озод этилиши ёки жамоатчиликдан узр сўраши нима учун бошқаларга сабоқ бўлмаяпти?
— Очиғи, мен амалдорлар тез-тез хато қилишаяпти, дейишдан йироқман. Чунки бугун ҳар куни ОАВда эълон қилинаётган қотиллик жиноятлари, айниқса, қариндошлар ўртасидаги шундай ҳолатлар ҳақида ўқиб, гўёки мамлакатда жиноятчилик оммалашиб бораётгандек, маънавий муҳит бузилиб кетгандек туюлади. Аслида эса илгари даврларга қараганда жиноят сони анча камайган. Ҳарқалай, расмий статистика шунақа дейди. Бу ерда масала шундаки, охирги икки-уч йилдаги очиқлик сиёсати натижасида мана шундай жиноятлар, қотилликлар ҳақида хабар топа бошладик. Энг қизиғи, бундай хабарлар айнан расмий идоралар томонидан эълон қилина бошланди.
Мансабдор шахслар томонидан содир этилаётган хатолар ҳақида ҳам шундай дейиш мумкин. Илгарилари ҳам амалдорлар хато қилган, сўккан, зўравонлик қилган. Лекин бугунгидек жуда тез оммалашмаган, ижтимоий тармоқларга етиб келмаган. Демоқчи бўлганим, биз бугун кўриб, эшитиб, ёқамизни ушлаяпмиз, холос. Бу очиқлик сиёсатининг амалий натижаси бўлса керак.
Энди сабабларига келадиган бўлсак, назаримизда, давлат бошқаруви тизимида иккита жиддий муаммо кўндаланг турибди: биринчиси, аввало, давлат хизматига кадрларни саралаш ва жалб қилиш тизими йўқ, яъни қуйидан юқоригача аниқ, шаффоф ишлайдиган тизим шаклланмаган. Агар бундай тизим бўлганида, зўравон, халқ ва жамоатчилик билан оддийгина мулоқот қилишни билмайдиган, ичида одам бўлган уйнинг устига техника ҳайдайдиган кадрлар ҳокимият идораларига келмаган бўлар эди. Раҳбарларнинг кайфияти ёки тушунчасига қараб эмас, балки кучли психологик, касбий тайёргарлик ва рақобатдош саралашни назарда тутадиган тизимни яратиш керак.
Умид қиламизки, «Давлат хизмати тўғрисида»ги қонун қабул қилиниши билан ушбу масалага амалий ечим топилади. Йўқса, барча саъй-ҳаракатларимиз ноинсоф, калта ўйлайдиган амалдорларнинг хурмача қилиқлари билан бир тийинга айланади. Иккинчиси — албатта, ўзаро тийиб туриш ва жамоатчилик назорати керак.
Қуйидаги раҳбарлар фақат юқоридаги раҳбардан қўрқади — у ҳақда тепага салбий ахборот бормаса бўлди. Ўзига хон, ўзига бек. Шунинг учун ҳам маҳаллий депутатларга кенгроқ ваколат бериш, маҳаллий кенгашларни профессионаллаштириш, имкониятларини ўйлаб кўришнинг вақти келди. Депутат кунда-кунора маҳаллий раҳбарларни тергаб, назорат қилиб турса, жамоатчиликда ҳам раҳбарларга таъсир кўрсатиш механизмлари бўлса, бир марталик эмас, узоқ ва барқарор тизимни шакллантирган бўлар эдик. Иккита амалдорни қамаган ёки омма олдида уришган билан муаммога тизимли ечим топиб бўлмайди. Албатта, бу муаммога комплекс ёндашиш керак, юқоридаги масалалар эса ушбу кенг жараённинг бир қисми, холос.
— Блогер ҳокимлар билан боғлиқ можароларни ёритиш билан чекланиши керакмиди ёки шу можаролар илдизлари билан ҳам қизиқиши лозимми?
— Блогер 99 фоиз ҳолатда бир кишидан иборат бўлади. У нечоғли муаммонинг илдизига етиб боради — мураккаб масала. Бир муаммонинг тагига етиш учун 4-5 эксперт билан гаплашиш, давлат идораларининг позицияларини ўрганиш, амалдаги қонун ҳужжатларини титкилаш, хорижда қанақа деган саволга ҳам жавоб излаш керак бўлади. Ҳеч қайси блогер бунақа ҳажмдаги ишни қилмайди.
Шунинг учун ҳам аксарият ҳолатларда кўзга тушиб қолган муаммоларни тилга олади, унга ақли етганича муносабат билдиради. Шунинг учун ҳам блогерларнинг зиммасига катта масъулият юкламаган ёки улардан каттароқ нарса кутмаган бўлар эдим. Шунинг учун ҳам ҳар қандай мавзуда ёзадиган эмас, балки битта тор йўналишда ёки соҳада пост қолдирадиган блогерларнинг фикрлари ўринли, асосли ва адекват бўлади.
Изоҳ (0)