«Халқ сўзи» газетасида ўз хизмат бурчини адо этаётган пайтда қаҳрамонларча ҳалок бўлган майор Элёр Чориев хотирасига бағишланган мақола чоп этилди. Қуйида мақола тўлиқлигича эътиборингизга ҳавола этилади.
Элёр Чориев 1984 йил 23 мартда Самарқанд вилояти Пастдарғом туманида туғилган. Шу тумандаги 15-мактабни битиргач, 2002—2006 йилларда Тошкент олий умумқўшин қўмондонлик билим юртида таҳсил олган. 2016 йилгача Давлат хавфсизлик хизматининг чегара қўшинларида турли лавозимларда фаолият юритган. 2016 йил 18 октябрда Фарғона вилояти ҳудудида навбатдаги жанговар топшириқни бажариш чоғида «МИ 171Е» вертолётининг ҳалокатга учраши оқибатида вафот этган.
Эл-у юрт хавфсизлигини таъминлаш, ўз хизмат бурчини бажаришда кўрсатган мардлиги, фидойилиги учун майор Элёр Чориев Ўзбекистон Республикаси Президентининг фармонига кўра вафотидан сўнг «Жасорат» медали билан тақдирланган. Элёрнинг болалигидан интизомли бўлиб ўсгани, ҳар бир нарсада тартибни сақлашга ўргангани улғайгач касб танлашида ҳам намоён бўлди. У ўз олдига ҳарбий бўлишни қатъий мақсад қилиб қўйди.
«Ўғлимнинг бу касбни танлашида акасининг ҳам ўрни бўлган, деб ўйлайман. У айни вақтда мамлакатимиздаги ҳарбий қисмлардан бирида авиация бўлинмасида хизмат қиляпти. Умуман, қариндошларимиз орасида олти нафар ҳарбий хизматчи бор ва турли унвонларга эга. Элёржон ҳам бу йўлдан бориб, эл-у юртимиз тинчлиги учун жонини фидо этди», — дейди Элёрнинг отаси Аҳмад Чориев.
Элёр ёшлигидан кураш билан жиддий шуғулланди, яхшигина чавандоз бўлди ва халқ ўйини кўпкариларда қатнашди. У айниқса физика, математика фанларини чуқур ўрганарди. Фанлар бўйича олимпиаданинг вилоят босқичида ғолиб бўлиб, республика финалида ҳам қатнашган. Бу унга замонавий ахборот технологияларини ўзлаштиришда қўл келди, чунки бугунги армияни бусиз тасаввур қилиш қийин. Элёр Чориевнинг илм олишга, ўз устида ишлашга бўлган иштиёқи унга ота-онасидан ўтганини, уларнинг иккаласи ҳам ўрта мактабни олтин медаль билан битиришганини фахр билан айтиб юрарди.
«Ҳарбий қасамёд қабул қилишига бағишланган тантанали тадбирга таклиф этишган ўша бахтли кун ҳамон кўз ўнгимда. Ўғлимнинг ҳарбий либос кийиб, ўз Ватани ва халқига садоқат билан хизмат қилиш ҳақида қасамёд қилгани мени тўлқинлантириб юборганди. Унинг қадамидаги шиддат, овозидаги ўктамликни кўриб, ортимда шундай катта суянч борлигини ҳис этганман. Элёржон мамлакатимиз тинчлиги, халқимиз осойишталигини сақлаш йўлида ҳалок бўлди. Аслида, Ватан ҳам шундай эр йигитларга суянар экан», — дейди Элёрнинг онаси Гулнора Пўлатова.Элёр Чориевнинг ҳарбий билим юртида жанговар тайёргарлик, ҳарбий хизмат сирларини чуқур ўзлаштиришда юқори натижаларга эришгани учун унга шу ерда ишга қолиш таклиф этилди. Ҳақиқий офицер хизматни армия ҳаётидан бошлаши керак, деб ҳисоблаган Элёр ҳарбий қисмни маъқул кўрди. Уни Сурхондарё вилояти ҳудудида жойлашган чегара қўшинларига юборишди. Ҳарбий соҳада бирин-кетин муваффақиятларга эриша бошлаган ёш офицерга энг масъулиятли вазифаларни ишониб топширишар эди. Хизмат даврида ҳаётидаги бахтли воқеа ҳам юз берди. У Садоқат исмли қизга уйланди. Исми жисмига монанд рафиқаси аввал қиз, сўнг ўғил фарзандни дунёга келтириб, садоқат билан ҳарбий хизматчининг мураккаб фаолиятидаги ўзига хос қийинчиликларни биргаликда бошдан кечирди.
«Элёр акам жуда ғамхўр, садоқатли турмуш ўртоқ эди. Турмуш ўртоғим Ватан олдидаги бурчини адо этиб ҳалок бўлди. Фарзандлар ҳам отасининг қаҳрамонлигидан чинакам ифтихор туйғусини туяди. Саккиз ёшли Гулсанам шифокор бўлишни орзу қилса, олти ёшли Мироншоҳ келажакда ҳарбий бўлмоқчи эканини айтади. Чориевлар оиласида болалар, қайси касбни танлашидан қатъий назар, ўз юртининг муносиб фуқароси бўлишига ишонади», — дейди Садоқат Раҳматова.
«Чориевлар оиласи ҳамиша барчага намуна бўлган. Элёрнинг ота-онаси унга яхши тарбия беришган. У катталарнинг ҳурматини жойига қўяр ва буни биз бошқаларга ўрнак қилиб кўрсатар эдик. Тақдир экан, ҳаётдан жуда эрта кетди», — дейди «Истиқбол» маҳалла фуқаролар йиғини раиси Юнус Мирзаев.
Элёр ўқувчилик давридаёқ етакчилик қобилияти билан ажралиб турарди. У билим олишда қийналмасди. Ажойиб спортчи ва турли тадбирларни ўтказишда моҳир ташкилотчи эди. Ана шу хислатлари учун уни нафақат синфдошлари, балки педагоглар ҳам яхши кўрарди. Она тили билан бир қаторда рус тилини яхши биларди, бу мулоқотга киришиш учун жуда асқотди», — дейди Пастдарғом туманидаги 15-мактабнинг рус тили ва адабиёти ўқитувчиси Эшмурод Боймуродов.
Элёр Чориев туғилиб ўсган уйда, алоҳида хонада қаҳрамон хотирасига бағишланган бурчак жиҳозланган. Бу ерда унинг ўқувчилик давридаги, армиядаги ва оиладаги ҳаёти акс этган фотосуратлар қўйилган. Бу хонага унинг синфдошлари, дўстлари тез-тез келиб туради. Хизмат бурчини адо этиш пайтида ҳалок бўлган Элёр Чориев билан нафақат ота-онаси, турмуш ўртоғи ва синфдошлари, балки устозлари ва ҳамқишлоқлари ҳам фахрланади. Унинг оиласидан хабар олиш учун чегара қўшинлари қўмондонлиги вакиллари, маҳаллий ҳокимият ва жамоат ташкилотларининг ходимлари тез-тез келиб туради. Оиласига пенсия тайинланиб, янги уй ажратилган. Зеро, халқимиз ўз қаҳрамонларини, Ватан тинчлиги ва осойишталиги, гуллаб-яшнаши учун жонни фидо этган инсонлар хотирасини азиз тутади.
Изоҳ (0)