Режиссёр Жаҳонгир Аҳмедов марҳум онасига бағишлаб, «Нон» деб номланган фильмни суратга олишни режалаштирмоқда. Бу ҳақда режиссёр Facebook’даги саҳифасида хабар ёзиб қолдирган.
Режиссёрнинг ҳикоя қилишича, у коллежни битириб, Санъат институтига кириш учун имтиҳон топширганида, контракт асосида ўқишга қабул қилинган. Бироқ, оиласида ечимини кутаётган талайгина муаммолар борлиги сабаб, ўқишга кирганини оила аъзоларидан яшириб, бозорда ишлай бошлаган.
Жаҳонгир Аҳмедовнинг онаси фарзанди ўқишга киргани, бироқ буни яширганини билиб қолганидан сўнг: ‘Сен ҳозир ишлашинг эмас, ўқишинг керак. Отангни ҳам, мени ҳам бор умидимиз сендан. Қўшниларга ҳам мақтаниб юрибман, ўғлим катта режиссёр бўлиб, кинолар олади, премьераларига бир автобус бўлиб борамиз’, деб», — деган.
Жаҳонгир Аҳмедовнинг ёзишича, шу суҳбатдан кейин келаси йили у институтга давлат гранти асосида ўқишга кирган. Иккинчи курсда ўқиётганида эса онаси, кутилмаганда, юрак хуружидан вафот этган. Институтни битирганидан уч йил ўтиб, режиссёр илк фильми — «Уйланиш»ни суратга олган ва премьерага, худди онаси айтганидек, қўшниларни бир автобус қилиб олиб келган.
Жаҳонгир Аҳмедов ўша премьерадаги ҳолати ҳақида шундай ёзади: «Ижодий гуруҳ таништириб бўлингач, сўз менга берилди. Микрофон олдига келдиму, лекин бўғзимдан тошиб келаётган йиғи гапиришимга йўл бермасди. Бир муддат жим қолдим. Кейин, бор кучимни йиғиб, микрофонни қўлимга олдим: — Мен... биринчи фильмимни онамга бағишлайман. Биламан, онам ҳозир шу ердалар. Ўйлайманки, фильм сизга ёқади, ойижон!».
«Орадан анча вақт ўтди. Улғайдим. Онам ҳақида фильм қиламан деб анчадан бери сценарий устида ишлаяпман. Фильм номи — ‘Нон’. Ҳа, фильм нон ҳақида — онам ёпган нон ҳақида», — деб қўшимча қилди Жаҳонгир Аҳмедов.
Изоҳ (0)