“Yorim aldoqchi” va “Lo‘ppi-lo‘ppi” qo‘shiqlari bilan muxlislar e’tiboriga tushgan xonanda Bunyodbek Saidov bu yil 37 yoshni qarshiladi. Uning omadli ijodkor deyish mumkin. Boisi u tasodifan san’atga kirib kelgan va qiyinchiliklarsiz mashhurlik cho‘qqisini zabt etgan.

“Oilaning yolg‘iz farzandiman”
Xonanda 1986-yili Xorazm viloyatining Urganch shahrida tavallud topgan. U oilaning yolg‘iz farzandi bo‘lgani va ota-onasi uning huquqshunos bo‘lishini orzu qilishgani haqida so‘zlab berdi.

— Ota-onam pillachilik korxonasida oddiy ishchi bo‘lishgan. San’at oilamizga begona emas. Chunki amakilarim to‘y-hashamlarda qo‘shiq aytishardi, dadam esa korxonadagi ishidan tashqari ularga ovoz kuchaytirish apparatlarini o‘rnatishda yordam berardi. Oilada yagona farzandman. Onam “Tilab olgan farzandimsan”, deb ko‘p aytardi. Ota-onam bolalikdan ta’lim olishimga jiddiy e’tibor berishgan. Huquqshunos bo‘lasan, deb maktabni tamomlaganimdan keyin yuridik kollejga o‘qishga olib borishgan. Qiziqishim yo‘q bo‘lgan, deyolmayman. O‘zim ham ijtimoiy-gumanitar fanlarni yaxshi ko‘rardim. Shu bois huquq bo‘yicha o‘qish qiyinchilik tug‘dirmagan, — deydi Bunyodbek Saidov.
“Qo‘shiq aytaman deyishga uyalganman”
Xonanda qo‘shiq aytishga bo‘lgan qiziqishining uyg‘onishida kollejdagi muhit ta’sir etgani, ammo bu haqda ota-onasiga aytishga uyalgani haqida so‘zlab berdi.

— Bolalikda san’atkor bo‘lishni orzu qilmaganman. Ammo kollejga o‘qishga kirganimda tadbirlarda qo‘shiq aytishimga to‘g‘ri kelgan. Ovozim yaxshi ekanligini bilgan o‘qituvchilar ham tadbirlar bilan band qilib qo‘yishardi. Avvaliga bu qistov yoqmasdi, hatto ota-onamga qo‘shiq kuylayotganimni aytishga ham uyalganman. Ammo borgan sari san’atga bo‘lgan qiziqishim kuchayib boravergan. Uchinchi kursda o‘qiyotganimda respublika bo‘ylab san’at festivali o‘tkazilgan. Xorazm nomidan ishtirok etib, birinchilikni qo‘lga kiritganman. Shunda do‘stlarim “Ustozlarning qo‘shig‘ini aytib yuraverasanmi, o‘zing ham birorta qo‘shiq yoz”, deyishganidan keyin Navro‘z bayramiga bag‘ishlab qo‘shiq kuylaganman.
Bir kuni amakim to‘yda ishtirok etolmaydigan bo‘lib qoldi. O‘shanda bor-yo‘g‘i 16 yoshda edim. O‘sha to‘yni men o‘tkazaman, deb katta to‘yda yolg‘iz hofizlik qilganman. Kechga uyga qaytsam bobom ishlab kelgan pullarimni ko‘rib, “Eh, shuncha pul topdingmi? Amakingdan daromading yuqori-ku”, deb kulgandi. Mana shunday keyin to‘ylarga chiqishimga bo‘lgan talab ham ortib ketgan, — deydi Bunyodbek Saidov.
“21 yoshimda konsert berganman”
Xonanda ilk yakkaxon konsert dasturini 2007-yili bergani va u ko‘plab shov-shuvlarga sabab bo‘lgani haqida so‘zlab berdi.

— 2007-yilda bor-yo‘g‘i beshta qo‘shig‘im bor edi. Kutilmaganda tashkilotchilar yakkaxon konsert berish taklifini berishgan. Birorta klipim yo‘q bo‘lsa, uni ustiga qo‘shiqlarim ham kam, deb rad etmoqchi bo‘lganman. Ammo baribir qachondir boshlash kerakligi haqida o‘ylab, rozi bo‘lganman. Konsertga yaqin faqat shoir va bastakorlar bilan ishlab, qisqa muddatda qo‘shiqlarim sonini 20 taga yetkazganman. Bir kunlik konsert a’lo darajada boshlangan. O‘n beshinchi qo‘shiqni maroq bilan kuylayotganimda rahbariyatdan kelib, konsertni to‘xtatishni aytishgan. Ko‘chada konsertga kirolmagan odamlar to‘planib turgan ekan. 15 ta qo‘shiqni aytib, konsertning ikkinchi seansini ham berishga majbur bo‘lganmiz, — deydi Bunyodbek Saidov.
“Men Toshkentda yashay olmayman”

— Buning uchta asosiy sababi bor. Ota-onam Xorazmga o‘rganishgan, Toshkentga moslashish baribir ularga qiyinchilik tug‘diradi. Men esa yolg‘iz farzandlar ularni Xorazmda qoldirib, o‘zim poytaxtda yasholmayman. Keyingi sababi esa muxlislarimning asosiy qismi baribir Xorazmda. Ijodimga u yerda talab yuqori bo‘lgani uchun muxlislarimni tashlab, Toshkentda yashashni istamaganman. Keyin do‘stlarim, ijodiy hamkorlarimni tashlab kelishga ham ko‘zim qiymaydi. Toshkentda yashash taklifini ko‘p berishgan, ammo bu yerda san’atkor ko‘p. Mening poytaxtda yashashim hech narsani o‘zgartirmaydi, deb hisoblayman, — deydi xonanda Bunyodbek Saidov.
“Xolamning qiziga uylanganman”
Xonanda oilali, uch farzandning otasi. U begonaga emas, xolasining qizi bilan oila qurgan.

— Hayotimdagi hamma narsa ota-onamning xohishi bilan bo‘lgan. Chunki yolg‘iz farzand bo‘lgandan keyin baribir ota-onaning istagi bilan o‘rtoqlashish shart. Ikki-uchta o‘g‘il bo‘lsa, yaxshi kelinlarning ichida bitta yomoni unchalik sezilmaydi. Uylanishdan avval shular haqida ko‘p o‘ylaganman. Va onamning taklifi bilan xolamning qizi bilan oila qurganman. Erkak kishining ayoli va onasi til topishsa, bu baxt. Ko‘z tegmasin, hammasi yaxshi. Muhimi oilamdan hamisha ko‘nglim tinch, — deydi xonanda Bunyodbyek Saidov.
“Dubayda qamalishimga bir baxya qolgan”
Bunyodbek Saidov Dubaydagi ijodiy safari chog‘ida yo‘l qoidasini buzgani uchun qamalishimga bir baxya qolgani haqida eslab o‘tdi.

— 2014-yili Eldor Qayumov bilan hamkorlikda ilk marta “Macho” nomli qo‘shiqni yaratdik. Qo‘shiq yo‘nalishidan kelib chiqqan holda unga Dubay shahrida klip suratga olishni rejalashtirdik. Murod ismli do‘stim operatorlik qiladigan bo‘ldi. Klip uchun u yerdagi o‘zbek akalarning yordami bilan qimmat, usti ochiq mashinani ijaraga oldik. Mashinada joy yo‘qligi uchun suratga olishga Murod ikkimiz chiqishimizga to‘g‘ri keldi. Ikkimiz ham til bilmaymiz. Men ruldaman, Murod esa operatorlik qildi. Ikkimiz ishga berilib, belgilanmagan hududga o‘tib ketibmiz.

Eng yomoni tezlikni ham 100 km soatdan kamaytirsa, jarimaga tortilar ekan. Men bir vaqtning o‘zida ikkita qoida buzganman. Eng yomoni yo‘ldan adashib, sayyohlarni xushlamaydigan odamlar orasiga tushib qolganmiz. Politsiya kelib, bizni vaqtinchalik qamoqqa olishini aytgan. Tilni bilmaganimiz uchun o‘zimizni oqlay olmaganmiz. Baxtimizga mashina bergan o‘zbek akalar yordam berishgan. Bo‘lmasa, Dubay hibsxonasida ham sayohat qilib chiqarmidik, — deydi Bunyodbek Saidov.
Izoh (1)
Matnda grammatik xatolar köp, muharrir tekshiruvidan ötmaganmi bu maqola?