“Ergash Karimov bilan muhabbatga to‘la hayot kechirdik”. O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan artist Roza Karimova bilan suhbat (video)
“Daryo” muxbirlari 1-oktabr “Ustoz va murabbiylar kuni” munosabati bilan ustoz san’atkor, 86 yoshni qarshilayotgan O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan artist Roza Karimovani yo‘qladi. Bir vaqtlar o‘zbek san’atidagi eng baxtli juftlik sanalgan Roza Karimova marhum turmush o‘rtog‘i, ular asos solgan miniatyuralar teatri va shaxsiy hayoti haqida so‘zlab berdi.
— Ergash Karimov bilan avvalgi teatr va rassomchilik institutida birga o‘qiganmiz. 2-3 yil birga o‘qib, bir-birimizni yaxshi bilgach oila qurishga qaror qilganmiz. Shukrki, hayotimiz mehrga to‘la o‘tdi. Shu boisdan xalqqa tanilib, omadimiz kulib boqdi.1965-yil O‘zbekiston televedeniyesidagi “Yoshlar” studiyasida miniatyuralar teatri ochildi. Ergash Karimov studiyaning bosh muharriri Elbek aka bilan do‘stlashib qoldi. Ular bir-biri bilan shunchalik yaqin do‘st bo‘lishdiki, hatto uydagi ishlarni ham bir-biri bilan maslahatlashib qilishardi. Tez orada studiyada yangi qalamkashlar ish boshladi. Ergash akam qiziqchilikka moyilligi yuqori bo‘lgan ijodkorlarni studiyaga ishga jalb qildi. Ergash Raimov, Alp Jamol va Farhod Musajonov kabi ko‘plab qalamkashlar ish boshlashdi.
Foto: Roza Karimova shaxsiy arxividan
Barcha ijodkorlar yig‘ilib, odamlar chalg‘itmasligi uchun xonalarining eshiklarini qulflab, ssenariylarni yozishardi. Teleminyaturalar mashhur bo‘lib ketganidan keyin viloyatlardan rais va brigadirlar kelib Ergash akani izlashardi. U paytda O‘zbekiston televideniyasida asistent bo‘lib ishlardim. Shunda Ubay Burhon yonimga kelib: “Ergash akani topib keling”, derdi. Turmush o‘rtog‘im shaxmat va bilyard o‘yinlarini yaxshi ko‘rardi. O‘yingohga kelsam yutayotgan bo‘lsa, yaxshi kayfiyatda kutib olardi. Yutqazayotgan bo‘lsa “Nimaga kelding? O‘zi ishdan qochib shu yerga keldim-ku”, deb koyib berardi. “Paxtakor yutganda, yutqazganda” degan miniatyuralar ham o‘sha jarayonda yozilgan.
Foto: Roza Karimova shaxsiy arxividan
U paytda tomoshabinlar kinoga emas, miniatyuraga ishqiboz bo‘lib qolgan edi. Har ikki-uch kunda televideniyaga qop-qop xatlar kelardi. Xatlar orasida “Ergash aka men ichkilikni tashladim, sizga rahmat” kabi ijobiy gaplarni o‘qib, quvonib ketardik. Ssenariy mualliflari xatlarni birma-bir o‘qib, shunga qarab rejalar qilishardi.
“Rashk sabab teatr va dublyajdan ketganman”
Foto: “Daryo”
— Institutni bitirgach, ishga kirish uchun hozirgi O‘zbek Milliy akademik drama teatriga borganman. Ular sinov asosida ishga olishlarini aytishgan. O‘sha paytda “Gamlet” pyesasi asosida spektakl sahnalashtirilgandi. Ball sahnasida bir yigitga qo‘limni tutib, sahnaning u chetidan bu chetiga o‘tishim kerak edi. Uni aktyor Obid Yunusov ko‘rib qolibdi. Bu aktyor Hasan Yo‘ldoshev bilan qadrdon do‘st bo‘lgan. Hasan aka esa turmush o‘rtog‘imning yaqin insoni bo‘lgan. Obid aka turmush o‘rtog‘imga qo‘ng‘iroq qilib: “Ergash qayerda yuribsan? Xotining Hamza teatrida yuribdi-ku”, degan. Hali ishga olinmagan bo‘lsam ham, Ergash aka ishdan qaytib to‘polon qilgandi. U paytlarda Hamza teatrining u qadar obro‘si yo‘qmidi, ayollarni u yerda ishlashga yuborishmasdi. Ergash aka janjal qilganidan keyin teatrga ishga kirish fikridan qaytib, dublyajga borgandim. U yerda bir ayol bilan tanishdim va ikkita filmning dublyajida ishtirok etdim. Aksiga olib Obid Yunusov ham bu yerda lider ekan. Ergash akaga qo‘ng‘iroq qilib aytgandan keyin uyda yana janjal bo‘ldi.
Foto: “Daryo”
Ancha vaqt o‘tib, turmush o‘rtog‘imning hovuri bosilganidan keyin “Nega bunday qildingiz?, Qayerga ishga borishim kerak?”, deganimdan keyin “Dublyajda Nabi Rahimov bor. U xushchaqchaq inson, ko‘hlikkina qizlarni ko‘rsa yoniga kelib gapga soladi”, deb dublyajga borishimni istamaganini izohladi. Shu orada televideniyada ikkita yangi bo‘lim tashkil etildi. Ustozim adabiy bo‘limga taklif etdi. Ergash akaga “Teatr va dublyajda emas, televideniyada sizning yoningizda bo‘laman”, deganimdan keyin ishlashga ruxsat berdi.
“Ergash Rozaga ko‘p rol berayapti deyishdi”
Foto: “Daryo”
— Miniatyuralar teatriga teatr aktrisalari ham taklif etilardi. Ular tayyorgarlik jarayonlarida ishtirok etishardi-yu, ba’zan spektakllari bo‘lib qolgani uchun syomkaga kelisholmasdi. Mana shu sabab meni ham miniatyuralarga jalb qilishdi. Ilk rolimni “Ikki tiyin” nomli miniatyurada ijro etganman. Ishtirokim muharrirlarga ham, tomoshabinlarga ham ma’qul kelgan. Ammo ba’zi bir g‘alamislar “Nega er-xotin suratga tushishi kerak? Ergash Rozaga ko‘p rol berayapti”, deb gap-so‘z qilgan. Shu orada mashhur shoira Zulfiyaxonim o‘zi ishlaydigan “Saodat” jurnaliga taklif etgan. Ergash aka va mendan suhbat olib, biz haqimizda ikki sahifa maqola chop etgan. Ana shunday keyin ortiqcha gap-so‘zlar tingan.
— Ergash aka bilan bir o‘g‘il va bir qiz farzandlarni tarbiyaladik. Qizim shifokor, o‘g‘lim arxitektor bo‘ldi. Dadasi farzandlarining san’atkor bo‘lishini unchalik istamadi. Chunki bolaning o‘zida ilohiy xohish bo‘lishi kerak. Majburlik sabab san’atni egallasa, ijod qilolmaydi. Dadasi rahmatli shifokorlikka qiziqardi, Ozoda qizimiz institutga kirishiga u bilan barobar tayyorgarlik ko‘rgan. Qayerga borsa shifokorlikka oid kitoblarni ko‘tarib kelardi. Shukr, ikki bolamdan to‘rt nabiralik bo‘ldik. Shirindan shakar evaralarim ham bor, — deydi O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan artist Roza Karimova.
