Futbol bo‘yicha O‘zbekiston milliy terma jamoasi sardori Odil Ahmedov va yana boshqa sportchilar birgalikda masjid qurish istagida Toshkent shahar hokimligiga murojaat qilgani haqida o‘qidim. Mavzu meni qiziqtirib qo‘ydi. Shu xabarni o‘qigach, boshqa bir gapni esladim: muammodan qochish ham, uni yechish ham mumkin. Hozir shu haqda siz bilan fikr almashmoqchiman.
Juma kunlari masjidlarimizga odam sig‘may ketadi (hozir taroveh namozlarida ham shunday), buni his qilib quvonasan. Boshqa tarafdan, masjidga o‘z mashinasida kelgan ba’zi namozxonlar ulovini shunday joyda qoldiradiki, bu holat qolgan haydovchi va yo‘lovchilar uchun noqulayliklar keltirib chiqaradi. Bunisi endi quvonadigan jihat emas. Faqat o‘z qulayligingni o‘ylab, boshqalarning yo‘lini to‘sish yo ularga noqulaylik tug‘dirish ma’qul ish emas. Yo‘l ham birovning haqi.
Modomiki, masjidlarimiz namozxonlar bilan to‘layotgan ekan, yo‘llardagi, masjidlar atrofidagi bu muammoga jim qarab turish ham u qadar to‘g‘ri emas. Masjidlarda imomlar buning nomaqbul ekanini ko‘proq tushuntirsin, telekanallar bu haqda mazmunli ijtimoiy roliklar aylantirsin. Tasavvur qiling — balki ish, balki uyingizda kimdir betobligi sabab masjiddan shoshilib chiqdingiz. Biroq shu masjidga kirib ketgan boshqa inson mashinangiz oldini o‘z mashinasi bilan “yopib ketgan”. Faqat siz qiynalsangiz mayliga edi, atrofdagi o‘tkinchilar, piyodalar uchun ham ko‘p noqulaylik.
Masalaning boshqa tomoni ham bor — erkaklar uchun haftaning juma kunlaridagi ish soatlarini qayta ko‘rib chiqish kerakdir? Deylik, ular ishdan soat 12:00 dan chiqib, 15:00 da ishga qaytishlari evaziga shu kuni 18:00 gacha emas, balki 20:00 gacha ishlab bersin. Bu tartib har tomonlama hisob-kitob qilinib, tashviqot ishlari to‘g‘ri olib borilsa, odamlar juma namozlariga piyoda borishga ham odatlanar (masjidga piyoda kelganlarning har bir qadami uchun savob yozilarkan), ehtimol jamoat transportidan foydalanishga o‘tar. Harqalay, bu ham avvalo masjidlar atrofidagi tirbandliklarni kamaytirish yo‘lidagi bir taklif.
Bilasizmi, bu holat o‘z diniy farzini ado etayotgan va juma namozi vaqtida ko‘chada bo‘lgan — deylik, ayollar, o‘zga din vakillari, jamoat transporti haydovchilari va yana boshqa odamlar o‘rtasidagi ziddiyatni kamaytiradi. Qolaversa, farzini ado etish uchun masjidga kelgan kishilarga ham birovning haqiga hiyonat qilmaslik, yo‘l harakati qoidalarini buzmaslik imkoniyatini yaratadi. “Juma namoziga borib birovning yo‘lini to‘sishlik” bilan “cho‘chqa go‘shtidan hazar qilib, mast qiluvchi ichimliklardan qaytmaslik” holatlari o‘rtasida hech bir farq yo‘q menimcha.
Endi Odil Ahmedov masalasiga yana qaytaman. Ahmedov — kuchli futbolchi, uni madaniyatli, tarbiyali, oriyatli inson sifatida hurmat qilaman. Xayrli ishlarida mushkulotlardan yiroq bo‘lishiga tilakdoshman. Shu bilan birga o‘tinchim ham bor. Modomiki, Ahmedov va uning kasbdoshlari ezgu ishga qo‘l urishga qaror qilibdi, barpo etilajak masjid yoniga haydovchilar uchun ko‘p qavatli avtoturargoh qurdirish masalasiga ham befarq bo‘lishmasin. Bu jihatni shahar hokimligi ham rejaga kiritishiga ishonaman. Bu hammamiz uchun yaxshi va foydali ish bo‘lishiga ishonaman.
Tashrifchilar, ziyoratchilar bilan to‘la bo‘ladigan har qanday yangi obyektni qurishdan avval dastlab avtoturargoh haqida o‘ylaydigan davrga allaqachon yetib kelganmiz.
Izoh (0)