“KRuz.uz” bloger Dilafruz Aytbayevaning germaniyalik sayyohning Qoraqalpog‘istonga qilgan safari haqida yozganlarini keltirib o‘tdi.
“Inson hamisha yangiliklarga, sarguzashtlarga ishtiyoqi baland bo‘lishi kerak. Shundagina u bu dunyodagi barcha narsalardan cheksiz zavq ola biladi” — bu yaqindagina tanishgan germaniyalik do‘stim Kristian Bmanning o‘ziga doimiy shior qilib olgan so‘zlari edi.
U bilan turistlar gavjum bo‘ladigan – Nukusning tashrif qog‘oziga aylangan I.Savitskiy nomidagi Qoraqalpoq san’at muzeyi yonida tanishib qoldim. Chet tilida so‘zlashishda tajriba “xurjun”imni to‘ldirish maqsadida hech ikkilanmay nimalarnidir muhokama qilayotgan ikki sayyohning suhbatini “bo‘ldim” (Kristianning yonida angliyalik sayyoh Xanna Spinser ham bor edi). Yevropaning markaziy davlatlaridan biri bo‘lgan Germaniyadan mototsikl ulovida sayohat qilib yurgan bu shovvoz bilan darrov til topishib oldim.
Bu sayyohning Nukusdagi eng birinchi tanishi bo‘lganligim bois, K. Bmann yo‘l bo‘yi duch kelgan eng oddiy narsalardan ham hayratlanganini yashirmay o‘z taassurotlarini men bilan bo‘lishdi. “O‘zbekistonga Qozog‘iston orqali kirib keldim. Vataningizda birinchi qo‘nim topgan makonim Mo‘ynoq bo‘ldi. Bu yerda Orol dengiziga borish biroz murakkabroq masala ekan (ayniqsa, mototsiklda). Lekin “Kemalar qabristoni”ga bordim. U yer chindan ham odamning yuragini ezadigan joy ekan. Qumga botgan kemalarga juda ham rahmim keldi...”
28 yoshli germaniyalik bu o‘g‘lon kuzning ilk kunlarida safarga otlanib, o‘n bitta davlatning bir-biriga o‘xshamagan shaharlari, odamlari bilan tanishib, qoraqalpoq xalqiga ham o‘ziga xos e’tirof bildirdi: “Ota-onam san’atning shaydosi. Bu yerda dunyoga mashhur I.Savitskiy nomidagi muzey borligini ham bilishadi. Safarga otlanganimda ota-onamning san’atga xumor ko‘zlarini ham “o‘zim bilan olib chiqqanman”. Hayratlarimning eng kattasi mana shu mo‘jaz muzeyda paydo bo‘ldi. Ochig‘i, bunday hayratlanishni o‘zimdan kutmagan edim. Muzeydagi barcha san’at asarlari – oz sonli qoraqalpoq xalqining juda ham boy madaniyatidan so‘z ochadi. Ayniqsa, qora uy menga juda ham yoqdi. Agar iloji bo‘lganida men jon-jon deb Nukusdagi kunlarimni o‘sha uyda yashab o‘tkazgan bo‘lardim”. Har bir xalqning tilini, o‘ziga xos urf-odatini, tarixini o‘rganishni – o‘zining asosiy maqsadi deb sanagan Krisning keyingi manzillari – yurtimizning eng ko‘hna shaharlari – Xiva, Buxoro va Samarqand.
O‘z sayohatini yilning oxirigacha davom ettirmoqchi bo‘lgan qahramonimiz uyiga Yangi yilda bir olam taassurotlar bilan borishni niyat qilgan. Sarguzashtga xumor bu do‘stimizga safari bexatar bo‘lishini tilaymiz!
Izoh (0)