Машҳур фильмларда сюжет қандай тугашини олдиндан кўрсатиб берган яширин ишоралар

Мазкур психологик драмаларни қайта-қайта кўргачгина, улардаги яширин ишораларни пайқаш мумкин.

“Жангчилар клуби” — Тайлер машинанинг йўловчи эшигидан чиқади

“Жангчилар клуби”нинг охирига яқин Тайлер ва Ҳикоячи машинада кетади. Бир пайт Тайлер рулни қўйиб юборади, натижада машина жарликка қулайди. Кейинги кадрда гарчи ғалати бўлса ҳам Тайлер йўловчи эшиги орқали чиқади, чунки у ерда бош қаҳрамон ўтирган эди. Шундан кейингина Тайлер ва Ҳикоячи битта одам эканлиги маълум бўлади, шунинг учун йўловчилар эшигидан аслида бош қаҳрамон чиққан.

“Тафаккур ўйинлари” — ҳаддан ташқари хотиржам каптарлар

“Тафаккур ўйинлари”да математик Жон Неш ҳақида ҳикоя қилинади, унинг Уильям Парчер, Чарльз Герман ва Чарльзнинг жияни қизалоқ Марси каби танишлари бор. Фильм финалида бу қаҳрамонларнинг барчаси шизофрения билан оғриган бош қаҳрамоннинг тасаввури маҳсули эканлиги маълум бўлади. Фильмда бунга бир неча марта ишора қилинган — улардан бири каптарлар орасида югураётган Марсидир. Каптарлар ҳуркак қуш бўлишига қарамай, қизча югурса ҳам учиб кетмайди.

“Олтинчи ҳиссиёт” — мулоқотнинг йўқлиги

“Тафаккур ўйинлари”дан икки йил олдин Брюс Уиллис иштирокидаги “Олтинчи туйғу” экранларга чиқди, унинг асосий сюжети “Тафаккур ўйинлари”да содир бўлган воқеаларга жуда ўхшайди. Брюс қаҳрамони Малкольм Кроу арвоҳларни кўрган Коул Сиер исмли болага ёрдам беришга қарор қилади. Бироқ фильм сўнгида Кроу ўзи ҳам шарпа эканлигини билиб қолади. Аслида буни аввалроқ сезиш мумкин эди, чунки бутун фильм давомида Малкольм бошқа одамлар билан мулоқот қилмайди. Рафиқаси ҳам уни умуман эътиборсиз қолдиради, аммо бу Кроуга унчалик таъсир қилмайди.

“Психо” — ҳаракатсиз она

Мэрион Крейн севгилисини деб жиноятга қўл уриб, қочиб кетади. Қиз мотелга дуч келади ва шу ерда бир оз вақтга қолишга қарор қилади, чунки уни полиция қидирмоқда. Мотелда Мэрион келишган бошқарувчи Норман билан танишади ва унинг онаси мотелнинг эгаси эканлигини билиб олади, аёл доимо бақирар ва шикоят қиларди. 

Тез орада Норманнинг онаси ўғлини Мэриондан қизғанганлиги, шунинг учун ўзини ўлдиришга қарор қилганлиги маълум бўлади. Кейинчалик Лейла Крейн ва Сэм Лумис Норманнинг онаси йўқлигини билишади. Даҳшатли қичқириқлар эса иккига бўлинишдан азият чекаётган Норманнинг азобланиши эди. Норма Бейтс фақат бир марта — Норман уни зинадан кўтариб тушаётганида кўринади. Ана шундагина унинг тирик эмаслигини тушуниш мумкин, чунки аёл қимирламайди.

“Қиндан чиққан пичоқлар” — Ҳарланда ҳеч қандай аломат кузатилмайди

Детектив романлар ёзувчи Ҳарлан Тромбининг ҳамшираси Марта Карбрера тасодифан унга бошқа дори юборганини ва бу ҳеч қандай ёрдам бера олмаслигини билиб қолади. Мартани ўз қизидек кўрган Ҳарлан уни қамоққа олмасликлари учун нима қилиш кераклигини айтади ва ўз ихтиёри билан ўзини ўлдиради. Аммо Марта сирни очади, кейинчалик у дориларни Ҳарланнинг набираси атайлаб алмаштирганини билиб қолади. 

Яъни ёзувчи хавф остида эмасди, Мартанинг ҳам ўзини ҳеч нарса бўлмагандек тутишидан маъно йўқ эди. Дарвоқе, улар буни ўзлари ҳам пайқашлари мумкин эди, чунки Марта Тромбида кузатилиши мумкин бўлган аломатларни санаб ўтади, аммо анча вақт ўтганига қарамай, унда ҳеч қандай симптомлар пайдо бўлмайди.

“Юлдузлар жанги: сўнгги жедай” — Люк ўзидан из қолдирмайди

Люкнинг Крейтда пайдо бўлиши томошабинлар ҳайратига сабаб бўлади, аммо у Қудратнинг шарпаси эканлигини ҳамма ҳам тушунмайди. Аслида буни Кайло Рен ҳам билмаган. Люк бир вақтнинг ўзида бир нечта АТ-АТ ҳужумига хотиржам бардош бергани ҳам, ҳатто у сайёрада ҳеч қандай из қолдирмагани ҳам ҳеч кимни шубҳалантирмайди.

Режиссёр Райан Жонсон атайин бунга урғу беради: у Кайлонинг изларини кўрсатиб туриб, Люкдан из қолмаётганини таъкидлайди.

“Лаънатланганлар ороли” — бутун бошли фильм

“Лаънатланганлар ороли” — камида икки марта кўриш керак бўлган фильм, чунки қайта кўрилганда кўплаб саҳналар бутунлай бошқача тушунилади. Сюжетга кўра, илгари бир-бири билан таниш бўлмаган икки маршал руҳий касалликлар шифохонасидан қочиб кетган беморни топиш учун оролга сузиб келади. Бироқ фильм сўнгида бош қаҳрамон — клиникадаги бемор экани, қочиб кетган бемор иши эса унинг онгини қайтаришга мўлжалланган ўйинлиги маълум бўлади.

Деярли ҳар бир саҳнада Теддининг атрофида шубҳа кезиб юради. У ўз шеригидан бошқа ҳеч кимга ишонмайди, лекин бошида тўппончасини ғилофдан чиқаролмаганида унга ҳам олайиб қарайди. Бундан ташқари, “Лаънатланганлар ороли”да бошқа ишоралар ҳам бор: қўриқчилар Теддига нисбатан тажовузкор муносабатда бўлишади, ҳамширалар уни масхара қилишади ёки ундан қўрқишади, клиникадаги беморлар эса уни танишади.