Мўмин Ориповни санъат вакиллари жуда яхши эслашади. “Божалар” гуруҳининг вакили ўз даврининг энг ёрқин юлдузларидан бири бўлди. Улар ижро этган қўшиқлар ҳар бир ўзбек хонадонига кириб, қувонч улашган бўлса не ажаб. Афсуски, бешафқат ҳаёт Мўмин Ориповни бу ҳаётдан жуда эрта олиб кетди. У айни куч-қувватга тўлган пайтида тупроққа қўйилди. Агар хонанда ҳаёт бўлганида бу йилнинг 15 март санасида 39 баҳорни қаршилаган бўларди. “Дарё” мухбири ушбу сана муносабати билан марҳум хонанданинг оила аъзолари ҳамда дўстлари билан суҳбат қурди.
— Оиламиз оддий, ҳамма қатори камтарона ҳаёт кечиради. Мўмин иккинчи фарзандим эди. Унинг Зулфия исмли опаси ва Маъмуржон исмли укаси бор. Раҳматли Мўминхўжа ўғлим болалигидан меҳнатда ўсди. Дадаси узоқ йил ошпазлик билан шуғулланган. Аммо болалар ёшлигида оғир операцияни бошдан кечиргани учун шифокорлар унга газ плитасининг ёнига яқинлашмаслигини таъйинлашганди. “Учта бола бор, ҳаракат қилиши керак”, деб уйда буюртмага нарсалар пиширардик. У хамир ёйиш, уларни пиширишга ниҳоятда уста эди. Уни иш қилишини кўриб, қўни-қўшнилар ҳам ҳайрон қолишарди. “Қиз боладек иш қилади-я”, деб гапиришганидан кейин кафтлари йиринглаб, азоб чекканди. Шифокорга олиб чиқсам, “Боланинг қўлини ким еди?” деганди. Шундан кейин дадаси “Болага кўз тегди, унга бундай ишларни қилдирма”, деганди.
У мактабдан қайтгунча, нарсаларни пишириб қўярдим, Мўминхўжа келгач, иккимиз уларни сотиб келардик. Бирор марта йўқ бормайман демасди. Аксинча, ёрдамлашгиси келарди, — дейди Мўмин Ориповнинг онаси Жамила Орипова.
Жамила Орипова ўғли болаликдан илм ўрганишга қизиққани ва мактабни қизил шаҳодатномага тамомлагани ҳақида сўзлаб берди.
— Мўминхўжа мактабдаги энг аълочи ва фаол ўқувчилардан бири эди. Шеър ёзишни яхши кўрарди. Унинг хонанда бўлиши ҳеч кимнинг хаёлига келмасди. Аммо болалигидан мактабида “КВН”лар ўтказишни яхши кўрарди. Ҳатто мактаб директори бунинг учун бир неча марта жазолаган, аммо томошалари қизиқарли чиққанидан кейин рухсат берганди. Тамаки қутиларидан самолётлар ясарди. Наққошликка ҳам қизиқиши баланд эди. Мактабни тамомлаб, турк лицейига ҳужжат топширганди. Аммо имтиҳондан ўтолмай шашти тушганди. Кейин “Институтга кираман” деб жиддий аҳд қилди. Кун бўйи китобдан бошини кўтармай ўқирди. Кейин “Санъат институтига ҳужжат топшираман, сценарийлар ёзаман”, деди. Имтиҳон жавоблари чиққанида қовоғини уйиб келганди. Киролмади деб юпатмоқчи бўлганимда кулиб “Она мен бюджет асосида ўқишга қабул қилиндим”, деб суюнчи олганди, — дейди Мўмин Ориповнинг онаси Жамила Орипова.
Жамила Орипова ўғлининг санъатга кириб келиши ва бунга атрофдагиларнинг муносабати ҳақида сўзлаб берди.
— Мўминхўжанинг санъаткор бўлишига қарши бўлмаганмиз. Чунки болаликдан унинг санъатга меҳри бўлак эди. Кичкинагина магнитофони бўларди, у дадасининг дўсти Рустамхўжа Турсуновнинг қўшиқларини кўз қоқмай эшитарди. Уйимизда дадасининг дўстлари йиғилса, албатта доира чалиниб, қўшиқ айтиларди. Менимча, унинг санъаткор бўлишига ана шу воқеалар ҳам сабаб бўлган.
Жаҳонгир Позилжонов билан танишишига дўсти Алишер Ботиров сабаб бўлган. Унинг Фахриддин исмли укаси Тошкент давлат юридик коллежида ўқиган ва Жаҳонгир уларни “КВН”га тайёрлаган экан. Мўминхўжа эса “КВН” жамоалари учун сценарий ёзиб берарди. Хуллас, Жаҳонгир Алишер Ботировга ҳазил қўшиқлар айтиш ва пародия қилишни таклиф қилган. Алишер эса бундай иш қўлидан келмаслигини айтиб, уни Мўминхўжа билан таништирган. “Божалар” аввалига “Шоввозлар” жамоаси бўлиб тўй-хизматларига чиқишган, — дейди Жамила Орипова.
Марҳум хонанданинг яқинлари билан суҳбатни қуйида тўлиқ томоша қилишингиз мумкин
Изоҳ (0)