“Дарё” интернет-нашри Тошкент шаҳри ҳокимлиги қошидаги Жамоатчилик кенгаши билан биргаликда “Маҳалла. Муаммо. Мулоҳаза” лойиҳасини тақдим этиб келмоқда. Лойиҳанинг 17-сони мавзуси “Америкада Ўзбекистон овози” бўлиб, дастур меҳмони сифатида “Америка овози” журналисти Навбаҳор Имoмова таклиф этилди.
— Мен ҳар доим Ўзбекистонни дунёга таништирганимда, эфирларимизда, умуман, халқаро ҳамжамият билан мулоқотимизда журналист сифатида бир нарсага урғу бераман: Ўзбекистонда эркинлик, демократия билан боғлиқ тарих, тажриба деярли йўқ. Шу боис ҳамма нарса ибтидоий туюлиши мумкин. Ўзбекистонга келганимда ҳали ҳам, ҳар ёқда сезаман, эркинлик деганда одамлар, асосан, ўз эркинлигини, демократия деганда гапириш, фикр-қарашларини намоён этиш ҳуқуқини тушунади. Лекин бошқаларникига нисбатан тоқат, толерантлик пастроқ. Ҳамма нарса бу ўзи нима, деган савол атрофида айланяпти. Ўзбекистонда ҳам бошқа жамиятлар сингари мураккаб глобал тенденциялар, глобал феноменлар, бутун инсониятга хос иллатларни кўриш мумкин. Масалан, бу ерда ҳам кимдир билан гаплашсам, ўзи хоҳлаган нарсани эшитгиси, ўзи хоҳлаган нарсани кўргиси келади.
Инсониятга худди ахборот керак эмасдек. Уларнинг фикри, қарашлари, муносабатларини, тошдек қотиб кетган ёндашувларини парваришлаб, “уқалаб”, уларга ёқадиган гапларни айтсангиз бўлди. Чунки улар ҳамма нарсани биладигандек. Мана, Бухорода Қорақалпоғистон бўйича судни ёритдим, унга ҳам муносабат мана шундай. “Биз билган нарсаларни айт, бизни хурсанд қил”, — дейишаётгандек гўё.
Эркинлик — аслида масъулият, эркинлик — таҳлилий-танқидий фикрлаш, эркинлик — “Мен ўзи кимман, жамиятда ўрним қандай, муаммоларни ечиш учун мен нима қила оламан?” деб ўйлаш. Ўзбекистон мана шунга аста-секинлик билан етиб борганда, балки, биз ижтимоий прогресс бўлди, дея олармиз, — дейди журналист.
Кўрсатувни тўлиқ тарзда “Дарё”нинг YouTube’даги саҳифаси орқали томоша қилиш мумкин.
Изоҳ (0)