«Дарё» интернет-нашри Тошкент шаҳри ҳокимлиги қошидаги Жамоатчилик кенгаши билан биргаликда «Маҳалла. Муаммо. Мулоҳаза» лойиҳасини тақдим этиб келмоқда. Лойиҳанинг 14-сони мавзуси «Аёлнинг гапи — гап» бўлиб, дастур меҳмони сифатида журналист, «Анҳор» интернет нашри бош муҳаррири Лола Исломова таклиф этилди.
Журналист ўзбек тўйларидаги исрофгарчилик, дабдабага ўчликни танқид қилди.
— Қудачилик сиёсатида жуда ҳам мураккаб дипломатия шаклланган. Масалан, қудамга тўйдан аввал харажатларни қисқартириш, исрофгарчилик бўлмаслиги, ҳаммаси тушунарли ва қурбимиз етганича бўлиши кераклигини айтганман. Бу борада жуда кўп гапирилади, ҳатто президент ҳам айтган. Нафақат Тошкентда, балки бутун Ўзбекистонда кўп йигитлар Россияга, Қозоғистонга ишлаш учун бориб қул бўлиб қоляпти. Нега кетяпсан, деган саволга «Тўй қилишим керак!» жавобини оласиз. Нега бундай бўлиши керак? Ўзимиздан, орзу-ҳавасларимиздан келиб чиқяпти ҳаммаси. Қанча кўп, қанчалик юқори даражада танқид қилинмасин, харажатлар кўпайгандан кўпайиб кетяпти.
Охирги 10-15 йил ичида тўйлар «саноат»и жуда кучайиб кетди. Эркаклар четга чиқиб минг азобда тинмай ишлаб уйига пул жўнатяпти, аёлларимиз тўйга, машинага сарфлаяпти. Пандемияда тўй харажатлари, меҳмонлар сони қисқартирилди, лекин бу даврдан ўтиб олгач, худди пружинага ўхшаб яна аввалги ҳолатига қайтди. Биз ҳам ўғлимни карантин пайтида уйлантирганмиз, ҳамма бўларкан-ку, имкони бор экан-ку, деган. 400-500 та сиз танимайдиган, умуман биринчи марта кўриб турган одам нега керак? Мана, шусиз ҳам икки ёш бахтли бўларкан.Ота-онасига қайғурадиган, исрофгарчиликни ёмон кўрадиган ёшлар билан бир қаторда, фалон сўмлик кўйлак, қимматбаҳо мебеллар истайдиганлари ҳам йўқ эмас, афсуски. Лекин бунақа гаплар аёллардан, қайноналардан ҳам чиқади, «Мебельинг бўлмайди, парданг ёқмади» ва ҳоказо. Билмайман, буни қандай тўхтатиш мумкин? Тўйлар масаласи ўзига хос маданиятга айланиши керак, аслида.
«Субъектив» YouTube каналида тўйлар мавзуси кўтариб чиқилган кўрсатувни кўриб тан бердим. Лекин гапирамиз-гапирамиз, барибир эсдан чиқиб кетади. Орзу-ҳавасим бор, дейишдан тўхташмайди. Бошқаларни танқид қилишга қиламиз, ўзимиз тўй қилганда (нафс қурсин) иштаҳамиз очилиб кетаверади, у қолиб кетмасин, бу қолиб кетмасин, дея ўйлаймиз. Шу билан секин-секин харажатлар кўпайиб боради. Ўғлим уйланганида ҳам келин-куёв биз катталарни тўхтатиб, харажатдан қайтариб турган. Барибир тўйлар борасида маданият шаклланиши керак, қандай тўхтатиш мумкинлигини эса билмайман, — дейди Лола Исломова.
Кўрсатувни тўлиқ тарзда «Дарё»нинг YouTube’даги саҳифаси орқали томоша қилиш мумкин.
Изоҳ (0)