Замонавий дунёда саратоннинг пайдо бўлиш частотаси қадимги даврга қараганда 100 марта кўпроқ. Бундай хулосага мингдан ортиқ қадимий мисрликнинг қолдиқларини ўрганган канадалик олимлар келди, деб маълум қилинади International Journal of Paleopathology томонидан.
Ёши 2800—3000 ва 1550—1950 йилни ташкил қиладиган қолдиқларда саратон шиши излари аниқланган. Жами 1800 та қолдиқ топилган, бироқ улардан фақат 1087 таси суякларнинг морфологик таҳлили учун яхши сақланиб қолган. Одамларнинг жинси бош суяк шакли ва ўлчами асосида аниқланган, ёшга эса тишларнинг емирилиш даражаси ва бошқа белгилар асосида аниқлик киритилган.
Суякларда саратон шиши ривожланишига хос бўлган зарарланиш излари аниқланган. Тахминан 30 ёшда вафот этган эркакнинг скелетидаги қўл, елка, умуртқа суякларида зарарланиш излари бўлган. Олимлар эркакнинг жинсий безлар саратони билан оғриганини тахмин қилган.
Тадқиқотчилар фикрича, замонавий ғарб мамлакатларида ҳаёт давомидаги саратон хавфи тахминан 50 фоизни ташкил қилади, яъни 1000 кишидан 500 тасида шундай хавф мавжуд. Бу касалликдан ўлим хавфи эса 25 фоизни ташкил қилади. Қадимги Мисрда эса бу кўрсаткич 0,5 фоиз, яни 1000 кишидан беш кишини ташкил қилган.
Изоҳ (0)