Устозларимиз журналист воқеликдан бир қадам олдин юриши керак, деб ўргатган. Лекин бугун шундай бўла олмадик.
Аксинча, давлат раҳбари қабул қилган фармон ва қарорлар ортидан «чопиб» юрибмиз. «Жуда тўғри ва зарур қарор қабул қилинди», деймиз. Аммо унинг моҳияти мавзусини аввалроқ матбуотда кўтариб чиқмадик, муаммога жамоатчилик эътиборини тортиб, бонг урмадик. Шу бугунги вазиятнинг ўзи бизга ибрат, сабоқ.
Аслида ким соҳада неча йил ишлагани эмас, қандай ишлагани муҳим. Бугун ҳурматли ҳамкасбларимиз матбуотда, айниқса, босма нашрларни аёвсиз танқид қилмоқда. Газеталарда, аввало, марказий, отахон нашрларда жамиятимизда рўй бераётган сифат ўзгаришининг руҳи ҳамон сезилмаётгани бот-бот таъкидланмоқда. Мен ҳам уларнинг фикрини қисман қўллайман. Биз вилоятда ўтказиладиган ўқув семинарларида «Жамият», «Ўзбекистон овози», «Оила ва жамият» каби саноқли газеталардаги ахборот йиғиш, қайта ишлаш ва тарқатиш услуби, журналист маҳорати, таҳририятнинг муаммо ечимидаги изчиллиги каби хусусиятларни таҳлил қиламиз. Аммо марказда бундай нашрлар жуда кам.
Шу билан бирга, Ўзбекистон ва хориждаги ҳамкасблар, таҳлилчилар Ўзбекистон босма ОАВ деганда, фақат мамлакат миқёсида чоп этиладиган газеталарни назарда тутаётгани ва уларга қараб хулоса чиқаришаётгани унчалик тўғри эмас. Бугун юртимизда расман рўйхатдан ўтиб фаолият кўрсатаётган 700 га яқин босма нашр бор. Биргина Фарғона вилоятида уларнинг сони 80 дан ошади.
Улар орасида зеҳнли танқидчиларимиз назарига тушмаётган газета, иқтидорли журналистлар борки, вилоят аҳли, газетхон аллақачон касб маҳорати, замонга ҳамоҳанглиги борасида ўз муаллиф ва нашрларини таниб олган. Уларда ислоҳотлар йўлида тўсиқ бўлиб турган муаммо ва камчиликларни дадил кўтариб чиқиш, уларни танқид қилибгина қолмасдан, бундай нуқсонларнинг олдини олиш бўйича амалий фикрлар бериш, ҳар қандай муаммонинг сабабларини ўрганиш, мавзуга холис ва ҳаққоний ёндашишни кузатиш мумкин.
Ҳа, вилоятларда шу каби газеталар бор. Биз яқинда ташкил этган Чимён медиалагери давомида Самарқанднинг «Zaraфшон», Амударёнинг «Амударя тарақияти», Жомбойнинг «Жомбой тонги», Наманган шаҳрининг «Наманган садоси» каби нашрларидаги руҳ, журналист маҳорати, газетачилик тажрибаси умумўзбек матбуотининг юзи бўла олишини кўрдик.
Шу ўринда яна бир гап. Баъзи ҳамкасбларимиз, ҳатто ҳурматли олимларимиз ҳам «маҳаллий матбуот» деган иборани қўллайди. Мен бундай таснифга мутлақо қаршиман. Матбуотнинг «марказий» ёки «маҳаллий»си бўлмайди. ОАВ ва унда айтилган сўз учун таҳририят ва муаллиф Тошкентда ҳам, Фарғонада ҳам қонун олдида баб-баробар масъул. Гап нашрнинг марказда ёки вилоятларда чоп этилаётганида, холос.
Изоҳ (0)