Хонанда Жаҳонгир Отажонов 3—5 июнь кунлари Тошкентдаги «Истиқлол» санъат саройида «Иштибоҳ» деб номланган концерт дастурини тақдим этди. Дастурнинг биринчи икки кунида меҳмон бўлган журналист Феруз Муҳаммад концерт ҳақидаги фикрлари билан ўртоқлашди.
Концерт сўзлари Ўзбекистон халқ шоири Омон Матчон қаламига мансуб «Иштибоҳ» номли қўшиқ билан бошланди. Хонанда қўшиқнинг деярли ярмини мухлисларга кўриниш бермай куйлади. Томошабинлар Жаҳонгир Отажоновни саройнинг ҳар бурчагидан излаётганида, у кутилмаганда парда орқасидан чиқиб келди.
Маҳтумқули ижодига мансуб «Ўтиб борадур» қўшиғининг бошланиши шеърий шаклда бўлди, сўнг қўшиқ қилиб айтилди, якуни эса яна шеър кўринишини олди. Янги қўшиқлар орасида «Жиннинг ихтироси», «Муҳаббат олийжаноб» тароналари мухлисларга айниқса хуш келганини қайд этиш жоиз.
Санъатда «бир актёр театри» деган тушунча мавжуд — унда барча рол бир актёр томонидан бажарилади. Хонанданинг «Жиннинг ихтироси» деб номланган қўшиғи, бу қўшиққа ёндашуви ҳам худди шундай бир актёр театрига мос келади. Жаҳонгир Отажонов ҳар бир образни ё ўзи билиб, ёки билмасдан, қўшиқ куйлаб тургани ҳолда ўзи гавдалантирди.
Мухлислардан бири Жаҳонгир Отажоновга унинг 2014 йилги концерти вақтида «Эй она тупроқ» номли қўшиғини куйлаётгандаги ҳолати акс этган ҳайкалчани совға қилди. Хонанда ҳайкалчадан ҳам унумли фойдаланди — уни саҳна ўртасига қўйди-ю, ўзи парда ортига равона бўлди. Шу вақт «Оқ булутлар» номли қўшиқ янграй бошлади, қўшиқни худди ҳайкалча куйлаётгандек тасаввур ҳосил бўлди.
Жаҳонгир Отажонов аввалги концертларидан сўнг хит даражасига кўтарилган «Қизғалдоғим», «Мен ўзимни севаман», «Ёлғончи ёр» каби қўшиқларини мухлислар билан бирга, улар билан жўрликда куйлади. «Аёл макри» ҳамда «Бевафо» қўшиқлари ҳам, мухлисларнинг қатъий талаби билан, аъло даражада ижро этилди.
Бугунги концертларда саҳнадаги хонандани мухлислардан «қўриқлаш» урф бўлган. Жаҳонгир Отажоновнинг концертида ҳам бир қўриқчи хонандани муҳофаза қилишга уринганида, концерт эгаси: «Илтимос, мухлисларга қўпол муомала қилманг, мени бу ерда 4200 нафар қўриқчим бор», деди-ю, мухлисларнинг давомий қарсаклари остида қолиб кетди.
Концертнинг уч куни уч хил ўтди — бирида қўйилган қўшиқлар бошқасида, бирида қилинган ҳаракатлар иккинчисида такрорланмади. Унда бошловчи ёки қизиқчи деган нарсалар ҳам бўлмади, ҳаммасини Жаҳонгир Отажоновнинг ўзи зўр амаллади — бошловчилик ҳам қилди, қизиқчилик ҳам; ҳам куйлади, ҳам кулдирди. Концертда биттаю битта раққоса — Муборакхон хиром айлади.
«Бу йил концерт бериш ниятимиз йўқ эди, аммо тушган таклифларни рад этмасдан, концерт ўтказишга ҳаракат қилдик. Хуш келибсиз, бизнинг кутилмаганда, чала-чулпа, шошилинчда ташкил этилган концерт дастуримизга!». Жаҳонгир Отажонов ўз концертини шундай кириш сўзи билан бошлаган эди. Агар концертнинг чаласи шундай бўлса, пухта тайёргарлик кўрса нима бўларди? Хонанданинг 2016 йилги концерти узоқ вақт давомида тилдан тушмаслигига ва Жаҳонгир Отажонов кейинги концертида ўз мухлисларини ҳайратлантиришда давом этишига ишонса бўлади.
Феруз Муҳаммад,«Дарё» учун махсус
Изоҳ (0)