Ўзбекнинг нимаси кўп — тўйи кўп; ҳовли тўйи, бешиктўйи, хатна (суннат) тўйи, никоҳ тўйи ва ҳоказо. Афсуски, айрим тўй-ҳашам, маросим ва маъракалардаги харажатлар чўнтак кўтармас даражага етиб бормоқда, деб ёзади «Инсон ва қонун» газетаси.
«Аслида ҳар қайси маърака ва маросим миллийликдан дарак беради. Аммо орамизда ким ўзарга тўй ўтказиб, ундан кейин қарзга яшашга мажбур бўлаётганлар ҳам топилади.
Бугун тўқчилик, борчилик, ҳеч бўлмаганда, чираниш билан ўтаётган никоҳ базмларида, иложи бўлса, кўз кўрмаган нарсаларни дастурхонга қўйиб, қулоқ эшитмаган амалларни қилишдан мақсад — шу йўл билан обрў—эътибор топиш, одамларни ҳайратга солиш.
Биргина никоҳ тўйи шунча дахмазага айлангани камдек, унинг ёнига ‘қизлар базми’, ‘келин чақириқ’, ‘куёв чақириқ’, ‘қуда-анда чақириқ’, ‘чорлар’, ‘асал ойи’, ‘йўқлов’ кабилар ҳам қўшилган. Буларнинг бари ҳаёт мазмунини тоғаралар кўтаришдан иборат, деб биладиган беш-олтита ғирт бекорчи хотинлар томонидан ўйлаб топилган ва уларнинг ҳар бири битта тўйнинг харажатига яқинлашиб қолади», — деб ҳисоблайди тадқиқотчи Мирислом Бадалов.
Изоҳ (0)