Фотоаппарат ихтиро қилингандан сўнг дарҳол расмлар санъат деб ҳисоблана бошлади. Кўплаб тасвирлар дунё бўйлаб машҳурликка эришди, одамлар технологияни такомиллаштиришга киришди, янада яхши суратга олиш учун турли хил объективларни излади. Бироқ XXI асрга келиб мураккаб техникага эҳтиёж қолмади, чунки ҳамманинг чўнтагида мобил телефон бор. Бу ажойиб манзараларни кадрга муҳрлаш учун етарли, деб ёзади AdMe.
«Қўшнимнинг ити деворимдаги тешикни ҳидлашга қарор қилганда».
Ҳа, бу ҳақиқий тинч ва осойишта ҳаёт.
Қуёш ботаётганда ракурсни тўғри танлаш орқали мўъжизалар яратиши мумкин.
Бу шунчаки стакан тагида қуриб қолган чой.
Уяли телефон ҳатто юлдузли осмонни ҳам ажойиб тарзда суратга олади. Аммо бу натижага эришиш учун бироз ёрдам керак.
Бу ерда сифатли камерасиз ҳам ажойиб кадрларни топиш мумкин.
«Мен буни 10 марта катталаштирдим ва кейин бироз устида ишладим. Сурат қанчалик ажойиб бўлганидан ҳайратдаман».
Бунинг учун фақат қуёш, чиғаноқ ва фонга биттагина одам керак.
«Менинг кўриш қобилиятим жуда ёмон ва барча дўстларим кўзойнакциз дунёни қандай кўраётганимни сўрайди. Мен буни қўлга киритишга муваффақ бўлдим».
«Бўрон вақтидаги кадрни ўтказиб юбордим, лекин тўлин ойни суратга олишга муваффақ бўлдим».
Ҳаммаси оддий: фақат қорли тун, уяли телефон ва озгина таҳрир.
Асарни суратга олиш ҳақиқий истеъдоддир, аммо қайси бири яхшироқ экани аниқ эмас: ҳайкалнинг ўзими ёки унинг сурати.
«Йўқолган детални топишга уриниб, тасодифан идиш ювиш машинасининг шундай суратини кадрга муҳрладим».
«Расмни таҳрирлашдан олдин ўргимчаклар калит тешигига ин қурганини сезмагандим».
Пляждаги таътилдан олинган бундай суратлар, албатта, қайта-қайта кўрилади ва барчага ғурур билан намойиш этилади.
Бу тумандан кўз узиб бўлмайди.
«6 марта уриниб кўрдим. Бу кадр ҳақиқий омаддир».
Қор нафақат об-ҳаво ҳодисаси, балки ҳақиқий гўзаллик ҳамдир.
«Телефонда оддий совун пуфагининг катталаштирилган расмини олишга муваффақ бўлдим».
Ҳатто чироқдан ҳам илҳом олиш мумкин.
Изоҳ (0)