Ўзбекистонда хизмат кўрсатган артист Азим Муллахонов «Дарё»нинг YouTube’даги каналига берган интервьюсида мустақилликдан аввалги йилларда санъаткорларга қийин бўлгани ва тўйлардаги жанжаллар ҳақида сўзлаб берди.
— Ҳақиқатан ҳам 1980—1990 йиллар санъаткорлар учун жуда қийин кечган. Ўша даврда ижод қилган санъат вакиллари бу кунларни яхши эслашади. Одамлар қонун-қоидаларга бўйсунишмасди, баъзи инсонлар учун санъаткорни уриш фахр эди. Қўшиқ айтиб турганимда пиёласидаги ичимликни юзимга сепиб юборган ёки атайин жанжал чиқарган пайтлари жуда кўп бўлган. Халқ тилида айтганда ўша пайтларда «кўча одамлари» кўп бўлган. Шунинг учун санъаткорлар саҳнага чиққанда гапини ўйлаб гапирарди. Газета ва радиоларга интервью берганда ҳам санъаткорлар вазминлик билан ўйлаб жавоб берарди.
Бир куни раҳматли Муҳриддин Холиқовга вилоятдан тўй олганим ҳақида айтиб қолдим. «Вой аҳмоқ, ўша ерга тўйга борасанми? Сен у ердан тирик қайтмайсан», деди. Нега бундай деётганига қизиқдим. «Фалончига тўйда пистолет тирашган, бошқа санъаткорни эса столнинг тепасига чиқиб, қўшиқ куйлашга мажбурлашган», деб бир нечта ҳолатларни санаб кетди. Лафз қилганман, деб тўйга бордим. Муҳриддин раҳматли тасвирлаганидек кўчада тўс-тўполонли тўй бўлди. Бахтимга, тўй эгасининг онахони ижодимни ёқтириб қолди. Шунинг учун тўй давомида мен ва жамоам билан боғлиқ муаммо бўлмади.
Орадан кўп вақт ўтмай яна бир вилоятга тўйга таклиф қилишди. У ер ҳам тўйдаги тўполонлари билан машҳур эди. Аввалига пайсалга солиб, тўйни рад қилмоқчи бўлдим. Аммо тўй эгаси қаттиқ илтимос қилганидан кейин йўқ деёлмадим.
Тўй эгаси ҳам мени тушуниб, тўйни кундуз куни ўтказишга рози бўлди. Вилоятга борганмиз, аксига олиб, созандаларнинг мусиқий асбоблари бошқа машинада қолиб кетибди. Тўй эгаси «Ака, узр энди, тўй кечга бўлади», деди. Бу орада маҳаллий созандалар билан боғланиб, мусиқий асбобларни топдик ва кечки хизматни бошладик.
Созандаларим «Ака, кундузи шунча тўполон бўлди, кечга нима бўларкан-а?» деди. Нима бўлса пешанадан деб, хизматни бошладик. Аммо одамнинг ўзига ҳам кўп нарса боғлиқ. Қўлни кўксига қўйиб, халққа кибр қилмай хизмат қилса, ҳеч қандай муаммо чиқмаслигига амин бўлганман. Ҳозирги санъаткорларга осон, сабаби 90 йиллардаги тўйлар кечки 5 да бошланиб, тонгги 6 гача давом этарди, — дейди Азим Муллахонов.
Азим Муллахонов суҳбат давомида ҳаётни эрта тарк этган ҳамкасблари Муҳриддин Холиқов ва Охунжон Мадалиев билан боғлиқ хотираларини эслади.
— Муҳриддин Холиқов санъатдаги энг яқин дўстларимдан бири эди. Охунжон Мадалиев Тошкентга келганида, албатта, Муҳриддиннинг уйида қоларди. Нуриддин Ҳайдаров биздан ёши каттароқ бўлса-да, қадрдонимиз эди. Бир-биримиз билан ниҳоятда иноқ эдик. Сабаби барчамиз санъатдаги қийин вазиятда ижод қилганимиз учун ҳам бир-биримизни қўллаб-қувватлардик. Афсуски, умрлари қисқа экан, ҳаётни жуда эрта тарк этишди.
Шунингдек, хонанда Муҳриддин Холиқов ижросидаги «Эй гўзал» қўшиғини Мирзабек Холмедов унга таклиф этгани ҳақида ҳам сўзлаб берди.
— «Эй гўзал» қўшиғини Мирзабек Холмедов ижро этишимни сўраган. Аммо уни машҳур ҳинд фильмидан илҳомланиб яратганди. Фильмни кўрганлар қўшиқ «ўғирлангани»ни дарҳол пайқашади. Шунинг учун уни ижро этишни хоҳламаганман. Одамлар ҳар хил гап-сўз қилишади, деб қўрққанман, — дейди хонанда Азим Муллахонов.
Мавзуга доир:
Изоҳ (1)
SALOM ANAVI AMERIKA BILAN BRITANYANING BAYROQLARINI OLIB TASHLAB OZIMIZNIBAYROQIMIZNI QOYSANGLAR YAXSHI BOLARMIDI OZI SHUNDOQ XAM AMERIKA MOLYALASHTRIB YURGAN OMMAVIY AXBOROT KANALARI KOPAYIB KETTI