“Daryo” kolumnisti an’anaviy ruknda o‘tgan haftada muhokama qilingan asosiy ijtimoiy masalalarga to‘xtalib o‘tadi.
Bezatilgan “ognetushitel”
Vazifasi o‘t o‘chirish bo‘lgan buyum bor, “ognetushitel” deyiladi. Birovga ziyoni tegmay uyning bir chetida turadi, ammo yong‘in ketsa, eng birinchi yordamchi u. Juda kerakli buyum, shuncha molimni olovdan asrab qoladi, deya yaltiroq bezaklar qoplab servantga ko‘z-ko‘zlab qo‘ymaysiz. Yoki tish cho‘tkasi salomatligingiz himoyachisi, ammo uni mikrob tegmaydigan, nam tortmaydigan joyda saqlasangiz kifoya, chakkaga taqib yurish shartmas.
Foto: “Xabar.uz”
O‘tgan hafta Toshkent shahri hokimi janob Ortiqxo‘jayev jurnalistlar uchun Media City qurishni taklif qildi. Jurnalistlarga alohida iltifot ham ko‘rsatdi. Mehribonchilik chakkimas. Media City qurildi ham deylik, nomidan ko‘rinadiki, bu City ham katta ehtimol bilan janob Ortiqxo‘jayevning rahnamoligida bo‘ladi. Oynavand fasad, yaltiroq eshik-derazalar ortida qimmatli asbob-uskunalar bilan ta’minlangan jurnalistlar oltin qafasga solib qo‘yilmasmikan? “Qulluq, xo‘jayin, qulluq!”.
Ilgari liqildoq stol-stulda hokimiyatdan hurkib ishlagan hurkaklarimiz endi polirovkalangan mebellarda kimning kayfiyatiga qarab ishlashlarini taxmin qilyapman. Ha, jurnalist qalami bilan jamiyatni tozalovchi farroshdir, ammo uning qalamini olib o‘rniga yozmaydigan bezakdor ruchka sovg‘a qilgandan qanday naf? Uning ishlashi uchun yo‘lini to‘sishmasa yetarli. Xabarlari uchun javobgarlikka tortishmasa, nozik idoradan telefon qilib bosim ko‘rsatishmasa, yozgan maqolasini saytdan oldirib tashlashmasa – shuning o‘zi jurnalistni qo‘llash hisoblanadi. Unga muhtasham koshona zarur emas.
Jurnalist ahliga g‘amxo‘rlik qilishning boshqa yo‘llari ham bor. Ular panoh topgan bino ijarasining bir chetini ko‘tarsangiz bo‘ladi. Ha, “Matbuotchilar, 32” binosini nazarda tutyapmiz. Darvoqe, Media City’dan gap ochilgani “Matbuotchilar, 32” kimgadir kerak bo‘lib qolganinidan darak emasmikan?
Uch milliard so‘mni shamolga uchirgan qo‘qonliklar
Deylik, do‘stlaringiz bilan qorningiz ochiqib turganda biri “o‘ttiz-o‘ttizdan tashlaylik, ajoyib osh tayyorlayman”, deb va’dani katta qildi. Amallab tayyorladi, ammo uni yegandan guruch qaynatib suvini ichsangiz mazaliroq. “Basharangga tuflab yuborardim-u, hamma qarab turibdi-da”, demaysizmi? Yoki qandaydir bir zukko zo‘r va’dalar bilan hammadan pul sug‘urib, sakkiz g‘ildirakli velosiped yasadi: minay desang egari yo‘q, tepay desang pedali yo‘q. Bunaqa yechim topgan aqllini qopga solib, jarga uloqtirsang, haqing ketadi.
Qo‘qon shahrining Yangibozor nomi bilan ataluvchi asosiy bozorida dam olish kuni igna tashlasang, yerga tushmaydi. Tevarakdagi tabiblar kuchli massaj olishni istaganlarga Yangibozor chorrahasidan o‘tishni tavsiya qiladi, chunki bozor kuni bu yer tirbandlikda Xitoy bilan bellashadi. Chorrahadan o‘tishning hech bir qoidasi yo‘q: qulay fursatni topib, aravacha, tog‘ora, tovuq, kartoshka kabi narsalar bilan, kamiga bolangni ham qo‘ltiqlagancha bostirib o‘tib ketaverasan. Svetoforga qarash yo‘q, mashinalar shamoli etagingga yetib kelib, noiloj chiyillab to‘xtaydi. Bu betartibliklarimizga turistdan boshqasi kulmaydi.
Foto: “Daryo”
Nima bo‘ldi-yu, shahar hokimiyat bozor chorrahasi ustida yo‘lo‘tkazgich qurishga qaror qildi. Ko‘pchilik bu betartiblik va tirbandlikka yechim topilganidan umid qilib suyundi. Surilib-surilib, oxiri 2018-yilning yanvarida yo‘lo‘tkazgich bitdi. Ammo...
To‘g‘ri, dastavval baland va chiroyli “ko‘prik”ka havas qilganlar 4-5 metr balandlikka ko‘tarilib atrofni tomosha qilish uchun undan o‘tib yurdi. Ammo undan o‘tish uchun 200 metr naridan kelib, boz ustiga uyning ikkinchi qavatiga ko‘tarilgandek lo‘killagancha zinadan chiqib yo‘lning uyog‘iga o‘tish kimga zaril. Odamlar yo‘l tanladi, noqulay yo‘lo‘tkazgichdan shunchaki voz kechdi.
Shunday qilib tomlari ko‘k plastik bilan o‘ralgan bu yo‘lo‘tkazgich hozir mushuklarga kerak bo‘lyapti xolos. Odamlar esa xuddi avvalgidek eski yo‘lni kesib o‘tyapti (videoni ko‘ring). Ularni tartibga solish uchun o‘n-yigirma chog‘li militsioner kun bo‘yi ovora.
Bu loyihaning ustida bosh qotirganlarning boshi qayerda edi? Nahotki, minglab odamni majburlab besh metr yuqoriga chiqarib bo‘ladi, deb o‘ylasalar? Bu xuddi tupkaning tagiga kreslo qo‘yib, odamlarni dam olishga borishidan umid qilish emasmi? Mutaxassislarning baholashicha, inshoot qurilishiga 3 milliard so‘m atrofida mablag‘ ketgan. Soliq to‘lovchilarning pulini bu qadar behuda loyihaga sarflash isrof emasmi?
Bundan ko‘ra 3 milliard so‘mni balandga chiqib Qo‘qon shamoli yo‘nalishida uchirib yuborgan afzalroq edi. Bolalar tutib olsa, savobi tegardi.
Toshkent jaziramasida huvillab yotgan yo‘lo‘tkazgichlar haqida keyinroq yozamiz.
Sarvar usta
Muallif fikri tahririyat nuqtai nazariga mos kelmasligi mumkin.
