Япониянинг Токио шаҳрида жойлашган Хатико ҳайкали атрофида хона кўринишидаги инсталляция барпо этилди.
Итнинг бронза ҳайкали Сибуя темир йўл станциясидан жой олган бўлиб, япон рассоми Тасу Нисино унинг атрофидаги 9 кв.м ҳудудга хона “қуришга” қарор қилган. Натижада ит худди хона ичида, кўрпа ёпилган каравот устида ўтиргандек кўриниш ҳосил бўлган.
Нисинонинг айтишича, арт-объект ғояси бундан 10 йил илгари ўйлаб топилган, ижодкор сўнгги ярим йил ичида айнан мана шу лойиҳа устида ишлаган. Рассом келгусида янада каттароқ “асар” яратиш ва унга “Хатико меҳмонхонаси” деб ном беришни режалаштирган.
Уйча акита-ину зотли итнинг туғилган кунига 100 йил тўлиши муносабати билан тақдим этилган. Хатиконинг эгаси профессор Хидесабуро Уэно бўлиб, у Токио университетида ишлаган. Жонивор ҳар куни эгаси ишга кетаётган вақтда уни Сибуя станциясигача кузатиб қўйган ва профессорнинг ишдан қайтишини шу ерда кутиб турган.
1925 йилнинг 21 май куни профессор инсульт туфайли университетда вафот этган. Шундан кейин Хатикони бир нечта оилалар асраб олишга ҳаракат қилган, аммо у станцияга келишда давом этган ва ҳар куни шу ерда профессорни кутган. Хатико эгасининг қайтишини 10 йил – ҳаётининг сўнгги кунларига қадар станцияда ўтказиб, 1935 йилнинг 8 март санасида вафот этган.
Хатикога қўйилган илк ҳайкал 1934 йилда, жонивор ҳаётлик вақтида очилган. Бироқ, Биринчи жаҳон уруши йилларида ҳайкал йўқ қилинган. 1948 йилда эса қайта тикланган.
Изоҳ (0)