22 март — Халқаро таксичилар куни. Бу касбда кўпинча эркаклар тасаввур қилинади, аммо улар сафида аёллар ҳам оз эмас. «Дарё» мухбири Азизбек Абдувалиев Намангандаги илк аёл таксичилардан бири, ҳозирда ўқув-спорт техника мактабида автомобиль ҳайдашни ўргатаётган Феруза Шомирбоева билан касби машаққатлари ҳақида суҳбатлашди.
«Қарзимни узиш учун киракашлик қилишга мажбур бўлганман»
«Ёшлигимдан автомобиль ҳайдашга иштиёқим баланд бўлган. Машина минган аёлларга ҳавас қилардим. Шу сабабли 2009 йили Matiz сотиб олдим. Ўзи асли тадбиркор эдим, бозорда савдо қилардим. Май ойида машина харид қилган бўлсам, икки ой ўтгач, мен ишлаб турган бозор бузилиб кетди, ишсиз қолдим. Автомобильдан озгина қарзим ҳам бор эди. Мажбурликдан машинамда кира қила бошладим.Бошида жуда қийналдим. Устоз кўрмаганман, ҳали ҳайдовчилик гувоҳномам ҳам йўқ, машина минишни тузукроқ билмайман. Устига-устак, Намангандаги илк аёл таксичилардан бўлганим учунми, ҳамма таажжуб билан қарайди, савол бераверади.
Шаҳарда ҳаракат тез, тирбандликлар кўп. Айниқса, учинчи йўлакдан кетаётган пайтим мижозлар четда тўхтатворинг дейишса, биринчи йўлакка ўтиш азоб эди. Пешонамдан тер оқарди. Ишонасизми, ўша пайтлари машинани ортга қайтаришни ҳам тузукроқ билмасдим. Тажрибалироқ ҳайдовчи ёки мижозларнинг ўзидан илтимос қилардим, ортга қайтариб беришарди».
«Йўл ҳақини ички ишлар ходимлари аралашиб олиб берган»
«Таксичилик фаолиятимда қизиқ воқеалар кўп бўлган. Бир куни синглим билан кетаётган пайтимиз чорраҳада машина тўсатдан ўчиб қолди. Ортимизда беш-олтита машина тизилиб турибди. Ҳаммаси тинмай сигнал чалади. Охири, синглим машина ойнасидан бошини чиқариб, ‘ўтиб кетаверинглар, ўчиб қолдик’ деганди.Яна бир куни шаҳарнинг тор кўчасида мижозни қолдирдим. Қани энди, у ердан бурилиб, чиқиб кета олсам! Унга айтаман бўлмайди, бунга айтаман тушунмайди, ўзим машинани урволишдан қўрқаман. Бахтимга бир профессионал ҳайдовчи келиб қолиб, жонимга ора кирганди.
Шундай воқеалардан кейин автомактабга кириб ўқиш ва назарий билимларни ҳам олишга қарор қилдим. Бу пайт машина минишга анча қўлим келиб қолган, кўпчилик сабоқдошларга ўзим ўргатганман ҳам.
Фаолиятимда менга нисбатан таҳдидлар бўлмаган, лекин йўл ҳақини бермасликка уринганлар учраган. Бир йўловчи чиқиб, у ёққа олиб боринг деди, бу ёққа олиб боринг деди. Ўзи ширакайф, пул бергиси йўқ. Бахтимга, йўл четида ички ишлар ходимлари турган экан, тўғри уларнинг олдига бориб тўхтаб, ҳолатни тушунтирганман ва пулимни олиб беришган».
«Автомобиль минишни ўрганаётган йигитлардан кўра қизлардан кўнглим тўқ»
«Кўпчилик таксичиликни осон касб деб ўйлайди, асли бу жуда машаққатли иш. Айниқса, шаҳар йўлларида ва аёллар учун. Турли феъл-атвордаги одамлар чиқади, йўлларнинг ҳолати яхши эмас, қоидаларга риоя этиш масаласи чатоқ. Кечга бориб силлангиз қурийди, чарчайсиз. Аёл кишисиз, овқатга уриниш, бола-чақага қараш керак.Шу сабабли 10 йил таксичилик билан шуғулланганимдан кейин ‘Ватанпарвар’ ташкилоти қошидаги Наманган шаҳар ўқув-спорт техника мактабида ўқувчиларга автомобиль ҳайдашни ўргатишимни сўрашганда, жон деб рози бўлгандим.
Мактабда ишлаётганимга бир йилдан ошди. Ўқувчиларим орасида аёллар, қизлар кўп. Тўғриси, йигитлардан кўра кўпроқ улардан кўнглим тўқ. Чунки аёллар эҳтиёткор, масъулиятли, ҳушёр, айтганингизни қилади. Йигитларимиз эса шўхроқ, тезликни оширишни яхши кўришади, баъзан қоидаларга бўйсунишни исташмайди. Шу боис, автомобиль ҳайдашга аслида аёлларнинг уқуви кўпроқ деб ўйлайман.
Йўлга чиқаётганларга биринчи галда автомобилнинг техник ҳолатини текшириб, кейин рулга ўтиришни маслаҳат бераман. Яна бир муҳим қоида — ҳушёрликни ошириш ва тезликни камайтириш. Бусиз ҳозирги йўлларда машина ҳайдашнинг иложи йўқ.
Оилада тўрт кишимиз — мен, турмуш ўртоғим ва икки фарзандим. Қизимни турмушга узатганмиз, уч нафар набирамиз бор. Ўғлимни, насиб қилса, энди уйлантирамиз. У аввалги касбимни эгаллаган, такси ҳайдайди. Баъзан ишхонадаги фаолиятимни уйда ҳам давом эттириш ва унга йўлларда шошилмай ҳаракатланиш зарурлигини уқтириб туришимга тўғри келади».
Суҳбатнинг тўлиқ вариантини «Дарё»нинг YouTube’даги саҳифаси орқали томоша қилишингиз мумкин.
Изоҳ (0)