“Taksichilik — mashaqqatli ish. Ayniqsa, ayollar uchun”. 10 yil taksichilik qilib, hozirda mashina boshqarishni o‘rgatayotgan namanganlik ayol

22-mart — Xalqaro taksichilar kuni. Bu kasbda ko‘pincha erkaklar tasavvur qilinadi, ammo ular safida ayollar ham oz emas. “Daryo” muxbiri Azizbek Abduvaliyev Namangandagi ilk ayol taksichilardan biri, hozirda o‘quv-sport texnika maktabida avtomobil haydashni o‘rgatayotgan Feruza Shomirboyeva bilan kasbi mashaqqatlari haqida suhbatlashdi.

“Qarzimni uzish uchun kirakashlik qilishga majbur bo‘lganman”

“Yoshligimdan avtomobil haydashga ishtiyoqim baland bo‘lgan. Mashina mingan ayollarga havas qilardim. Shu sababli 2009-yili Matiz sotib oldim. O‘zi asli tadbirkor edim, bozorda savdo qilardim. May oyida mashina xarid qilgan bo‘lsam, ikki oy o‘tgach, men ishlab turgan bozor buzilib ketdi, ishsiz qoldim. Avtomobildan ozgina qarzim ham bor edi. Majburlikdan mashinamda kira qila boshladim.

Boshida juda qiynaldim. Ustoz ko‘rmaganman, hali haydovchilik guvohnomam ham yo‘q, mashina minishni tuzukroq bilmayman. Ustiga-ustak, Namangandagi ilk ayol taksichilardan bo‘lganim uchunmi, hamma taajjub bilan qaraydi, savol beraveradi.

Shaharda harakat tez, tirbandliklar ko‘p. Ayniqsa, uchinchi yo‘lakdan ketayotgan paytim mijozlar chetda to‘xtatvoring deyishsa, birinchi yo‘lakka o‘tish azob edi. Peshonamdan ter oqardi. Ishonasizmi, o‘sha paytlari mashinani ortga qaytarishni ham tuzukroq bilmasdim. Tajribaliroq haydovchi yoki mijozlarning o‘zidan iltimos qilardim, ortga qaytarib berishardi”.

“Yo‘l haqini ichki ishlar xodimlari aralashib olib bergan”

“Taksichilik faoliyatimda qiziq voqealar ko‘p bo‘lgan. Bir kuni singlim bilan ketayotgan paytimiz chorrahada mashina to‘satdan o‘chib qoldi. Ortimizda besh-oltita mashina tizilib turibdi. Hammasi tinmay signal chaladi. Oxiri, singlim mashina oynasidan boshini chiqarib, ‘o‘tib ketaveringlar, o‘chib qoldik’ degandi.

Yana bir kuni shaharning tor ko‘chasida mijozni qoldirdim. Qani endi, u yerdan burilib, chiqib keta olsam! Unga aytaman bo‘lmaydi, bunga aytaman tushunmaydi, o‘zim mashinani urvolishdan qo‘rqaman. Baxtimga bir professional haydovchi kelib qolib, jonimga ora kirgandi.

Shunday voqealardan keyin avtomaktabga kirib o‘qish va nazariy bilimlarni ham olishga qaror qildim. Bu payt mashina minishga ancha qo‘lim kelib qolgan, ko‘pchilik saboqdoshlarga o‘zim o‘rgatganman ham.

Faoliyatimda menga nisbatan tahdidlar bo‘lmagan, lekin yo‘l haqini bermaslikka uringanlar uchragan. Bir yo‘lovchi chiqib, u yoqqa olib boring dedi, bu yoqqa olib boring dedi. O‘zi shirakayf, pul bergisi yo‘q. Baxtimga, yo‘l chetida ichki ishlar xodimlari turgan ekan, to‘g‘ri ularning oldiga borib to‘xtab, holatni tushuntirganman va pulimni olib berishgan”.

“Avtomobil minishni o‘rganayotgan yigitlardan ko‘ra qizlardan ko‘nglim to‘q”

“Ko‘pchilik taksichilikni oson kasb deb o‘ylaydi, asli bu juda mashaqqatli ish. Ayniqsa, shahar yo‘llarida va ayollar uchun. Turli fe’l-atvordagi odamlar chiqadi, yo‘llarning holati yaxshi emas, qoidalarga rioya etish masalasi chatoq. Kechga borib sillangiz quriydi, charchaysiz. Ayol kishisiz, ovqatga urinish, bola-chaqaga qarash kerak.

Shu sababli 10 yil taksichilik bilan shug‘ullanganimdan keyin ‘Vatanparvar’ tashkiloti qoshidagi Namangan shahar o‘quv-sport texnika maktabida o‘quvchilarga avtomobil haydashni o‘rgatishimni so‘rashganda, jon deb rozi bo‘lgandim.

Maktabda ishlayotganimga bir yildan oshdi. O‘quvchilarim orasida ayollar, qizlar ko‘p. To‘g‘risi, yigitlardan ko‘ra ko‘proq ulardan ko‘nglim to‘q. Chunki ayollar ehtiyotkor, mas’uliyatli, hushyor, aytganingizni qiladi. Yigitlarimiz esa sho‘xroq, tezlikni oshirishni yaxshi ko‘rishadi, ba’zan qoidalarga bo‘ysunishni istashmaydi. Shu bois, avtomobil haydashga aslida ayollarning uquvi ko‘proq deb o‘ylayman.

Yo‘lga chiqayotganlarga birinchi galda avtomobilning texnik holatini tekshirib, keyin rulga o‘tirishni maslahat beraman. Yana bir muhim qoida — hushyorlikni oshirish va tezlikni kamaytirish. Busiz hozirgi yo‘llarda mashina haydashning iloji yo‘q.

Oilada to‘rt kishimiz — men, turmush o‘rtog‘im va ikki farzandim. Qizimni turmushga uzatganmiz, uch nafar nabiramiz bor. O‘g‘limni, nasib qilsa, endi uylantiramiz. U avvalgi kasbimni egallagan, taksi haydaydi. Ba’zan ishxonadagi faoliyatimni uyda ham davom ettirish va unga yo‘llarda shoshilmay harakatlanish zarurligini uqtirib turishimga to‘g‘ri keladi”.

Suhbatning to‘liq variantini “Daryo”ning YouTube’dagi sahifasi orqali tomosha qilishingiz mumkin.