Илиқ май об-ҳавоси. Қуёшнинг майин нурлари, енгил шаббода нақадар ёқимли. Эрталаб болалар майдончаси, одатдагидек, жуда гавжум. Бир арғимчоқдан иккинчисига югураётган Сашанинг бу эркинлик ва жимжимадор тепаликлардан қувончи ичига сиғмас эди.
Лена ўзига ўхшаш оналар ёнига келиб, скамейкага ўтирди ва ўғлини кузата бошлади. Бироз фурсат ўтиб, улар қаторига яна бир она қўшилди. Суҳбат қизғин тус ола бошлади.
— Юлдуз анчадан буён кўринмайсиз, яна денгизга дам олишга кетганмидингиз?
— Нималар деяпсиз! Шуҳратжоним касал бўлиб қолди, қандайдир вирус ёпишди, ҳарорати 39 гача кўтарилиб кетди.
Тез ёрдам чақирдик! Аксига олиб, иситма туширувчи дориларим тугаб қолган экан, нима қилишни билмай қолдим.
— Вой, менинг уйимда доим «Ибуфен Д» бўлади! – деди шу пайт, бошқаларнинг суҳбатига унчалар қўшилмай, жимгина ўтирган ёқимтойгина бир аёл.
Шунда аёллар камтаргина ва одатда ҳар доим жим ўтирадиган Малика томон ўгирилдилар ва катта қизиқиш билан уни сўроққа тута бошладилар. Лена ҳам, беихтиёр, бироқ диққат билан суҳбатни тинглай бошлади.
— Яхши ёрдам берадими?
— Жуда, — сиполик билан жавоб берди Малика, — бизнинг аллергиямиз бор, Комилахонга ҳар қандай дори воситаси тўғри келавермайди, бу суспензияни эса бемалол ичади, ҳатто юзини ҳам буриштирмайди. Яқинда биз ҳам қаттиқ касал бўлиб ўтдик.
Қизимнинг ҳарорати қирққача кўтарилди, бошини кўтара олмай ётиб қолди, нафас олиши ҳам оғирлашди. Шунчалар қўрқиб кетдимки, оёқларим ҳам ўзимга бўйсунмай қолди. Хонадан хонага югурганча нима қилишимни билмай қолдим. Шунда «Ибуфен Д» ёдимга тушди.
— Албатта, фарзандларимиз касал бўлиб қолса жуда қўрқиб кетамиз – деди Юлдуз, Маликани қувватлаб.
— Ҳа, туни билан ухламадим, боламнинг устида парвона бўлдим, ҳар соатда олдига югуриб чиқдим. Менинг гўзалим эса, «Ибуфен Д» ичганидан сўнг 15 дақиқа ўтиб, роса терлади ва фариштадек уйқуга чўмди,- давом этди Малика.
— Сиз айтаётган бу дори оловранг қоғоз қутичада, устига 3 ойдан бошлаб, деб ёзиб қўйилганми? Ҳарфлари ҳам ранг-барангми?- деб сўради дугона-оналар орасидаги ягона бувижон.
— Ҳа, айнан ўша, — жавоб берди Малика.— Биламан, жуда яхши препарат, Польшаники,— деди аёл, кўзойнагини қаншарига кўтарган ҳолда.
— У яна оғриқни қолдиради, яллиғланишни бартараф этади. Бироқ, уни албатта, овқатдан сўнг ичиш керак.
Барча аёллар тасдиқ сифатида бошларини қимирлатиб қўйдилар. Шу пайт Маликанинг ёнига қизи югуриб келди ва улар янги ўрнатилган тепалик томон йўл олдилар.
«Болалар майдончасида ҳам қанча фойдали нарсаларни билиб олиш мумкин-а»— ҳаёлидан ўтказди Лена ва яна ўғлини кузата бошлади. Қўққисдан Саша пластик қувур ичидан учиб чиқди, онасига кулиб қаради-да, бир зумда йўтал тутиб қолди. Онаизор ўғлининг олдига югуриб борди, бошини ушлаб кўрди, пешонасига лабини текказди.
— Онажон, ҳаммаси яхши, қалқиб кетдим, холос, — деди Саша.
«Ҳа яхши, бироқ эҳтиёткорлик чорасини кўриш керак. Уйга қайтишда дорихонага кириб, ‘Ибуфен Д’ оламиз, —қарор қилди Лена. Майли, шошиб қолгандан кўра, аптечкада турсин!
Реклама ҳуқуқи асосида.
Изоҳ (0)