Йирик давлат арбоби Шароф Рашидовнинг шахсий шифокори сифатида ишлаган Ўзбекистонда хизмат кўрсатган шифокор ва фан арбоби Субҳонқул Орипов унинг қандай касалликка учрагани ҳақида сўзлаб берди. «Правда востока» газетаси шифокор томонидан сўзлаб берилган, 1970—1980 йилларда Шароф Рашидовнинг соғлиғи билан боғлиқ бўлган воқеалар акс этган мақолани эълон қилди.
Шифокорнинг ҳикоя қилишича, у Шароф Рашидов билан 1971 йил 22 февралда иккинчи марта учрашган. Учрашув Субҳонқул Ориповнинг Самарқанд вилояти ижроия қўмитаси раисининг ўринбосари лавозимига тайинланишидан олдинги суҳбат эди. Суҳбат чоғида Шароф Рашидов шифокордан республика соғлиқни сақлаш вазири ўринбосари лавозимига келишни сўраган.
Субҳонқул Орипов вилоят раҳбариятига берган ваъдаси ва оилавий ҳолати сабабли айни вақтда таклифни қабул қила омаслигини айтган.
Бир йилдан сўнг Субҳонқул Орипов Тошкентга келганда, уни Шароф Рашидов ўз қабулига чақириб, соғлиқни сақлаш вазири ўринбосари этиб тайинланишини айтган.
Субҳонқул Орипов соғлиқни сақлаш вазири ўринбосари этиб тайинланганидан кейин, 1973 йилнинг 30 октябрида Вазирлар Кенгашининг дала ҳовлисида республиканинг барча раҳбарлари иштирокида никоҳ тўйи бўлиб ўтган. Шароф Рашидов шамоллаганлиги сабабли бу кечада иштирок этмаган. Кеча авжига чиққан вақтда Ориповни Рашидовнинг уй шифокори Валентина Распопова чақириб келиб, Рашидовнинг юрак соҳасида оғриқ пайдо бўлганини айтган.
Орипов республика раҳбарининг уйига зудлик билан етиб келиб, текширув ўтказган. Шифокор текширувлар натижасида Рашидовда шамоллаш эмас, миокард инфаркти борлигини аниқлаган. Эртаси куни етакчи шифокорлар Восит Воҳидов ва Рафаил Каценович таклиф қилинган ва улар Ориповнинг ташҳисини тасдиқлаган.
5 ноябрда Москва кардиология институти директори Игорь Шхвацабая Тошкентга келган. У барча таҳлилларни ўрганиб чиқиб, Рашидов бир муддат уйдан чиқмасдан даволаниши кераклигини айтган.
Икки кундан сўнг аҳолига Шароф Рашидовнинг шамоллагани ва бир неча кундан сўнг оёққа туриб, ишга қайтиши маълум қилинган.
Бир неча кундан сўнг эса Субҳонқул Ориповнинг олдига Фарғона водийсидаги оқсоқоллардан икки киши келиб, водийда Рашидовнинг жиддий касал эканлиги ва шифокорлар буни сир тутаётгани ҳақида гап тарқалаётганини айтган.
Ўшанда касалликнинг 15-суткаси бўлган, республика раҳбари бемалол ўтира олар эди. Орипов оқсоқолларга Шароф Рашидовнинг бироз шамоллаганлигини, қаттиқ касал бўлмаслиги учун унга бир неча кун уйдан чиқиш тақиқланганини айтган. Орипов уларни раҳбарнинг уйига олиб борган.
Шароф Рашидов хонадонида меҳмонлар яхши кутиб олинган ва иззат-икром билан кузатилган. Шундан сўнг, халқда Рашидовнинг соғлиғи ҳақида турли гаплар кўпайган. Шунинг учун раҳбарни телевизорда кўрсатишга қарор қилинган. 1973 йилнинг ноябрь ойида у ўз уйидан телевизорда чиқиш қилган, ҳеч ким унинг ўз уйидан чиқиш қилаётганини сезмаган. Шу тариқа ҳамма тинчланган. Шундан сўнг республика раҳбари қисқа вақт ичида тузалиб кетган.
1983 йилга келиб Субҳонқул Орипов Самарқанд тиббиёт институти ректори лавозимида ишлаётган эди. Шу йилнинг 23 октябрида Шароф Рашидов Самарқанд вилоятининг Жомбой туманига келган ва Ориповни ўша ерга чақирган. Шифокорнинг айтишича, улар кўришганда Рашидов ҳорғин кўринишда эди. Улар узоқ вақт саҳбатлашган. Рашидов ундан Тошкентга қайтишни сўраган.
Шароф Рашидов суҳбатни 5 ноябрда Тошкентда давом эттиришни таклиф қилган ва шунга келишилган. Рашидов Тошкентга қайтган. Саккиз кундан сўнг, 1983 йилнинг 31 октябрида Орипов Қўқонга онасини кўргани борганда, унга Шароф Рашидовнинг вафот этгани ҳақида шошилинч хабар келган.