Namangandagi 26-mehribonlik uyini oxirgi 5 nafar bola tark etdi. Bu haqda “Daryo” muxbiri Azizbek Abduvaliyev xabar bermoqda.
Bolalarni mehribonlik uyi direktorining ma’naviy-ma’rifiy ishlar bo‘yicha direktor o‘rinbosari Feruza Abdurahmonovaning oilasi o‘z bag‘riga oldi. Feruza va uning turmush o‘rtog‘i, Yangi Namangan tuman hokimligi kotibiyat mudiri Zohidjon Ismonboyevning uch nafar farzandi — ikki qiz va bir o‘g‘li bor.
— Mehribonlik uyiga bundan 8 yil avval, 2013-yilda ishga kelganman. O‘shanda 26 yoshda edim, boshida qiynaldim. Keyin-keyin ko‘nikib, moslashib ketdim, tajriba orttirdim, bolalar bilan ishlashni o‘rgandim. Shu yil fevral oyida davlat rahbari bizning dargohga tashrif buyurganlaridan keyin muassasamizda juda katta o‘zgarishlar yuz berdi: mukammal ta’mirlandi, yangi tizim yo‘lga qo‘yildi, Milliy gvardiya o‘z otalig‘iga oldi. Tarbiyalanuvchilarni yaqinlari olib ketishdi, patronatga, oilaviy mehribonlik uylariga topshirildi. Ular bolalarimizdek bo‘lib qolishgani uchun har gal bizni tark etishayotganida yuragimizni uzib ketgandek bo‘lishardi. Shu sababli ularni o‘zim ham asrab olishni o‘yladim. Qarorimni turmush o‘rtog‘im, yaqinlarimiz qo‘llab-quvvatlashdi. Nasib ekan, o‘zim shuncha yil ishlagan dargohdagi oxirgi 5 nafar bola bizning oilaga ketyapti, — deydi Feruza Abdurahmonova.
Mehribonlik uyini tark etayotgan 5 bolaning to‘rt nafari — Azizbek, Ozodbek, Elmurod va Muxtor 17 yoshda, Larisa esa 18 yoshni qarshiladi.
— Bu yerga bundan 10 yil avval kelganman. Dadam tashlab ketganlar, oyim xorijda mehnat qiladilar. Avval mehribonlik uyiga topshirishgani uchun o‘ksigan, oyimdan xafa bo‘lgandim. Hozir esa to‘g‘ri qilgan ekanlar deb o‘ylayman. Chunki qishloqqa, uyimizga borganimda tengdoshlarim bilan o‘zimni solishtirib ko‘raman va ulardan ancha ilgarilab ketganimni sezaman. Bu yerda ta’lim-tarbiya oldim, muomalani o‘rgandim, sportdan — kurash va jiu-jitsu bilan shug‘ullandim. Kitob o‘qish bo‘yicha esa chempion bo‘lsam kerak: yaqinda Stefani Mayerning kattagina kitobini ikki kunda o‘qib tugatdim. Kelajakdan orzularim katta, huquq-tartibot idoralarida ishlash niyatim bor. Hujjatlarimni Toshkent yuridik universiteti yoki Jamoat xavfsizligi universitetiga topshirmoqchiman, — deydi mehribonlik uyining endilikda sobiq tarbiyalanuvchisi Ozodbek Nasriddinov.
Feruza Abdurahmonova bu dargohdagi tarbiyalanuvchilarning duolariga ixlosi baland ekanligini yashirmaydi. Chunki ular yosh bo‘lishiga qaramay hayot qiyinchiliklari va turmush achchiq-chuchugini totigan bolalar.
— Yashirmayman, kech farzand ko‘rdik. O‘shanda shu bolalar meni yupatib, “aya, hech xafa bo‘lmang, hali egizak farzandlar ko‘rasiz, biz ham bolalaringizmiz-ku”, deb tasalli berishardi, duo qilishardi. Xudoyimga aytganimiz va aytganlari bor ekan, bundan 4 yil avval egizaklarim — Fotima va Husan dunyoga keldi, ularning ortidan Faxriya tug‘ildi. Endi esa bir paytlar meni yupatib yurgan bolalarni o‘zim oilamizga olib ketyapman. Ularning kelgusida el koriga yaraydigan insonlar bo‘lib yetishishlari uchun bor kuchimizni sarflaymiz, — deydi Feruza Abdurahmonova.
Shu tariqa, Namangandagi 26-mehribonlik uyida tarbiyalanayotgan 41 nafar boladan 26 nafari oilasi va qarindoshlariga qaytarildi, 15 nafari esa oilaviy mehribonlik uylariga yo‘l oldi. Bu dargohda endi tarbiyalanuvchilar qolmadi.
Mehribonlik uyi direktori Dilorom Abdurahimovaning ma’lum qilishicha, muassasaning kelgusidagi faoliyati yuzasidan hozirda bir necha variantlar ko‘rib chiqilmoqda. Ular orasida tarbiyasi og‘ir bolalar bilan shug‘ullanuvchi markazdan tortib davlat ixtisoslashtirilgan maktab-internatigagacha bor. Ushbu takliflar jamlanib, viloyat hokimligi, Xalq ta’limi vazirligi va boshqa mutasaddi idoralarga yuboriladi.
Namangandagi mehribonlik uyining ishchi-xodimlariga 2021-yilning oktabr—noyabr oylari uchun kompensatsiya pullari to‘lanishi va ular kelgusida ish bilan ta’minlanishi ko‘zda tutilgan.
Xalq ta’limi vazirligi Bolalarni ijtimoiy himoyalash va qo‘llab-quvvatlash boshqarmasi bosh mutaxassisi Ro‘zibek To‘rayevning aniqlik kiritishicha, agar ota-ona boladan voz kechib, uni bolalar uyiga topshirmoqchi bo‘lsa, bola dastlab navbatda turgan oilalarga tavsiya etiladi. Agar ular rad etsa, yaqin hududdagi bolalar uyiga yoki bolalar shaharchasiga joylashtiriladi.
Oilaviy bolalar uyida saqlanayotgan bolalarning maqomi va ularni voyaga yetganda uy-joy bilan ta’minlash, oliy ta’lim muassasalariga kirish kabi imtiyozlari saqlanib qoladi. Agar bolani kimdir sud qarori bilan asrab olsa, ushbu imtiyozlar o‘z kuchini yo‘qotadi.
Eslatib o‘tamiz, Prezident Shavkat Mirziyoyev 2021-yil fevralida Namanganga tashrifi chog‘ida viloyatdagi 26-mehribonlik uyida bo‘lib, bu yerda tarbiyalanuvchilar uchun “barcha sharoitlarni muhayyo qilish” bo‘yicha ko‘rsatma bergandi.
“Sizlarni yorug‘ kunlar kutyapti. Sizlar oliygohlarga kirishingiz, uy-joyingiz bo‘lishi, baxtli bo‘lishingiz uchun men barcha sa’y-harakatlarimizni ishga solaman. Biz qonun asosida davlat himoyasida bo‘lishingiz uchun qarorlar qabul qilamiz”, — degan edi Shavkat Mirziyoyev.
Qaytadan mukammal ta’mirlangan muassasa 2021-yil 12-avgust kuni foydalanishga topshirilgan, tantanali marosimda muassasaga Prezident sovg‘asi — Nexia-3 avtomobili ham taqdim etilgandi.
Qayd etish joiz, Shavkat Mirziyoyevning tashrifidan so‘ng bir qator tarbiyalanuvchilar, xususan, Prezident ko‘targan qizaloqni onasi olib ketgandi.
Keyinchalik 3 nafar tarbiyalanuvchini To‘raqo‘rg‘ondagi Nurmatovlar oilasi, 5 nafar tarbiyalanuvchini Milliy gvardiya podpolkovnigi Bahodir Qo‘ldoshev oilasi, 5 nafar tarbiyalanuvchini namanganlik jurnalist Muhammadali Qambarov oilasi o‘z bag‘riga oldi.
Ma’lumot uchun, 2004-yilda tashkil topgan Namangandagi 26-mehribonlik uyida o‘tgan 17 yil davomida yuzlab bolalar tarbiyalangandi.
Izoh (0)