Барча совет болаларининг ҳиндулар ҳақидаги ўйинлари шу актёр билан боғлиқ. У образни шу қадар маромига етказиб ўйнаганки, ҳатто ҳиндулар ҳам уни “бизники” деб ҳисоблаган.
Гойко Митич 2024 йилда 84 ёшга киради. Машҳур югославиялик актёр “Чингачгук — катта илон”, “Оқ бўрилар”, “Лочиннинг изи” ва бошқа кўплаб фильмларидаги образлари билан миллионлаб телетомошабинларнинг қалбидан жой олган.
Гойко Митич 1940 йил Югославияда деҳқон оиласида туғилган. Уруш бошланганида отаси партизанлар сафида урушга кетган. Унинг тарбияси билан онаси, бува ва бувиси шуғулланган. Гойко болалигидан кучли ва чидамли эди. У ёшликдан енгил атлетика, эшкак эшиш ва футбол билан борини бериб шуғулланган. Ҳаттоки эшкак эшиш бўйича ўсмирлар терма жамоаси аъзоси ҳам бўлган. У мураббий бўлишни орзу қилгани учун кинода фаолият юритиш ҳақида ўйлаб ҳам кўрмаган. Шунинг учун Белграддаги жисмоний тарбия институтига ўқишга киради.
60 йилларда молиявий қийинчиликлар Гойко Митични каскадёр сифатида кинога олиб боради. Ажойиб жисмоний ҳолатдаги ва харизматик йигитни тезда режиссёрлар пайқайди. Аввалига у апачилар доҳийси Виннету ҳақидаги фильмларда эпизодик ролларга, кейин эса бош ролларга ҳам таклиф қилина бошланди.
Бўлажак актёрга “Калхатлар ичида” фильмидаги шошонлар етакчиси образи машҳурлик олиб келган. 1966 йилда эса “Катта айиқнинг ўғиллар” фильмида бош ролни ижро этди.
Ўша пайтлардан Гойко доимий яшаш учун Германия Демократик Республикасига кўчиб келади. Ўсмир йигит Чингачгук роли учун камондан ўқ отиш ва от устида юришни ўрганган. Актёр бутун иттифоқ бўйича шон-шуҳратга 1966 йилда бутун СССР учун прокати сотиб олинган “Чингачгук — катта илон” фильмидан кейин эришади.
Бақувват, келишган ҳиндуга барча қизлар ошиқ бўлди, ўғил болалар ундан ўрнак олди. У спорт билан шуғулланиш учун ажойиб туртки бўлди. Биринчи муваффақиятли фильмдан кейин, бутун дунё кинотеатрларида намойиш этилган ҳиндулар ҳақидаги фильмларда кўплаб ролларни ижро этди.
Гойко суратга тушган фильмларнинг бир нечтаси СССР ҳудудида ҳам суратга олинган. Қримда “Текумзе”, Мўғулистонда “Оқ пат доҳийси”, Самарқандда “Ульзана” ва “Апачи” фильмлари тасвирга олинган.
Ҳатто актёрнинг маҳоратини асл ҳиндулар ҳам юқори баҳолаган. Улар қандай қилиб бошқа ирқ вакилини бунчалик табиий ўйнаганига ҳайрон қолган. Совет журналларида Митичнинг машқлар мажмуаси нашр қилинган. Шуниси диққатга сазоворки, картинани АҚШда умуман билишмаган. Фильм прокати Америкада намойиш этиш учун сотиб олинмаган. Лекин фильмнинг бир нечта ноқонуний нусхалари ҳиндулар яшайдиган резервациягача етиб бориб, уларнинг ўз ҳуқуқларини ҳимоя қилиши ва оммавий қўзғолонларга сабаб бўлган.
Омманинг жасур ҳиндуларга бўлган қизиқиши сусайгач, Гойко Митич ўзини бошқа ролларда синаб кўра бошлади. У Германия Федератив Республикасига кўчиб ўтади ва немис томошабинлари орасида машҳур бўлган телесериалларда роль ўйнай бошлайди. Шунингдек, актёр театр саҳнасини ҳам забт этади. Театрларда Спартак, Робин Гуд ва яна турли қаҳрамонларни гавдалантиради. “Мария Тюдор” ва “Икки хўжайиннинг хизматкори” пъесаларининг экранга мослаштиришда иштирок этади. Бундан ташқари бир нечта оилавий ва болалар фильмларида ҳам роль ўйнашга муваффақ бўлган.
Актёрнинг шахсий ҳаёти доимо муҳокама марказида бўлиб келган. Унга тариф беришларича, суратга олиш майдончасидаги деярли ҳар бир шериги билан ишқий муносабатда бўлган. Митичнинг ўзи бу миш-мишларга изоҳ бермаган. Актёр гўзал немис актрисаси Рената Блуме, польшалик кино юлдузи Барбара Брильска ва ҳатто, миш-мишларга кўра, ГДР раҳбарининг рафиқаси Маргот Хонеккер билан ишқий муносабатда бўлган.
Лекин унга меросхўрни италиялик унчалик ҳам таниқли бўлмаган актриса Рамона туғиб берди. 1992 йилда туғилган қизчага Натали деб исм беришди. Митич қизининг ҳаётида фаол иштирок этади, лекин унинг онасига уйланмайди. Актёр шахсий ҳаёти ҳақида сўрашганда, ёлғиз эмаслигини айтган, лекин маҳбубасининг кимлигини ошкор қилмаган.
Ҳозирги пайтда Гойко Митич кексайганига қарамай, жисмоний ҳолатини яхши сақлашга ҳаракат қилмоқда. У кинодан кетган ва бор эътиборини театрга қаратган.
Изоҳ (0)