Иқтидорли туркман актёрининг ёшлиги оғир ва фожиали кечган. Сарри Карриев 1906 йилда туғилиши билан етим қолган. Онаси туғуруқ пайтида вафот этган, отаси ҳақида эса маълумотлар йўқ.
Чақалоқни холаси ўз қарамоғига олади. Холасининг ўзи ночорликда кун кечиргани учун Сарри 12 ёшидан бошлаб ишлашга мажбур бўлган. У таъмирлаш заводида цехлардан темир қириндиларини тўплаган ва махсус аравада чиқариб ташлаган.
Бир неча йил ўтгач маҳаллий комсомоллар унга эътибор қаратади. Уни ёшлар ташкилотига қабул қилиб, кечки мактабга қатнаш шартини қўйишди. Сабаби бу вақтда у бор йўғи тўртинчи синф маълумотига эга эди.
Шунингдек, уни бадиий ҳаваскорлик фаолиятига ҳам жалб қилишди. Айнан ўша ерда ўсмир йигитнинг ажойиб актёр ва жуда истеъдодли эканлиги маълум бўлади. Бир неча йил давомида у завод ҳаваскорлар театрининг етакчи актёри бўлди.
Туғма иқтидорли актёр 22 ёшга тўлганида Туркман драма театри труппасига таклиф қилинади. Унинг махсус маълумоти йўқлиги ҳеч кимга ғалати туйилмаган. Сарри жуда ёрқин, харизматик ва ўткир характерли актёр бўлган
Бундан ташқари, унинг ролларида ортиқча ҳеч нарса йўқ ва барчаси табиий ва ҳақиқий бўлган. Унинг биринчи бадиий раҳбарининг эслашича, Сарри ўсмирлик йилларида Станиславский тизими ҳақида ҳеч нима билмаган, лекин унинг ўзи шу тизимнинг ёрқин тимсоли бўлган.
Уруш бошланиши биланоқ 35 ёшли актёр ҳарбий хизматга чақирувдан озод этилганига қарамай, кўнгилли бўлиб фронтга жўнайди. Сталинград учун бўлган жангда оёғидан жароҳат ва қаттиқ контузия олади. Касалхонадан сўнг демобилизация қилинган ва 1943 йилда Ашхободга, қадрдон театрига қайтган.
Кейинчалик урушда олинган контузия жароҳати сабаб ролларни ёдлай олмаётгани маълум бўлади. Урушда орттирилган жиддий жароҳат хотирасининг ёмонлашувига олиб келган ва Сарри давомли диалогларни ёдлай олмаган.
Театрдан кетишга мажбур бўлган актёр ўзини кинода топади. У ерда хотираси билан боғлиқ муаммо ишига халал бермаган. Урушдан олдин бир нечта фильмларда ўйнашган улгурган актёр учун суратга олиш майдончаси янгилик бўлмади.
Ашхобод киностудиясида у кўп қиррали актёр сифатида танилди. Ҳам ижобий, ҳам салбий қаҳрамонларни бирдек истеъдод билан ижро эта олган. Шу билан бирга, у ҳазил мутойибага ниҳоятда ўч ва мулойим одам бўлган. “Туркманфильм” киностудиясида айланиб юрадиган латифалар ва ҳазилларнинг ярмини Сарри Карриев тўқигани ҳақида миш-мишлар бор.
Кинодаги биринчи бош ролини 1955 йилда “Кекса Аширнинг хийлалари” фильмида ўйнаган. Сарри фильмда гўзал қизининг атрофида гирди капалак бўлган кўп сонли ошиқларни чув туширган топқир ота ролини ўйнаган.
Лекин у бутун иттифоқ бўйича машҳурликка 1966 йилда премьераси бўлган режиссёр Борис Рицаревнинг “Аловуддуннинг сеҳрли чироғи” фильмидаги жин роли орқали эришди.
80 йилларнинг ўрталарига келиб кекса актёрнинг соғлиги кескин ёмонлашди ва 1986 йилнинг баҳорида ўзининг 80 йиллик юбилейидан кейин кўп ўтмай вафот этди.
Сарри Карриев ҳаётининг охирги кунларигача ҳазилкаш ва тетиклигича қолган. У ўзининг бахтли ҳаётини маҳаллий театр актрисаси Шакер билан ўтказди ва унинг биринчи турмушидан бўлган тўрт нафар фарзандини тарбиялади. Халқ артистининг ўз фарзанди бўлмаган.
Изоҳ (0)