Сидней университети олимлари (Австралия) томонидан аниқланишича, Ангкор шаҳридаги энг йирик Камбожа шаҳарларидан бирининг аҳолиси уни ташлаб кетмаган, унинг аҳолиси сони аста-секин тушиб борган, бу эса қадимий шаҳарнинг йўқолишига олиб келган. Бу ҳақда «Phys.org» нашри хабар берди.
Тадқиқотчилар Ангкор-Тхом атрофини ўраб олган чўкинди жинсларнинг намуналарини текширган. Улар деҳқончилик ҳаракатининг интенсивлиги ва бошқа экологик таъсирларнинг узоқ вақт давомида қандай ўзгарганини кузатишга муваффақ бўлган.
XIV асрнинг биринчи ўн йилликларида тупроқ эрозияси, шунингдек, ёниш маҳсулотларининг излари камроқ аниқланган. Асрнинг охирига келиб, зовурлар ботқоқликлар билан қопланган, бу эса каналдан фойдаланиш тўхтаганини кўрсатмоқда.
Натижалар Ангкор-Тхомнинг ҳалокати, инфратузилманинг қулаши 1351 дан 1767 йилгача бўлган даврда Тай давлатининг Аютия армиясининг босиб олиниши билан боғлиқ эмаслигини кўрсатган. Олимларнинг фикрича, пасайишнинг асосий сабаби шаҳар аҳолисининг аста-секин чиқиб кетиши билан боғлиқ.
Ангкор Камбожанинг тарихий ҳамда IX дан XV асрга қадар Кхмер империясининг собиқ маркази бўлган.
Изоҳ (0)