Бугунги кунда Жан Рено энг машҳур француз актёрларидан бири саналади, аммо унинг оламшумул шуҳратга эришиш йўли осон кечмаган. Актёрнинг 77 ёшга тўлиши муносабати билан унинг ҳаёт йўли ҳақида маълумот берамиз.
Ёшлик йиллари
Бўлажак актёр 1948 йил 30 июлда Касабланка (Марокаш)да туғилган. Унинг ота босмахоначи, онаси эса тикувчи бўлиб, диктаторлик туфайли яхшироқ ҳаёт излаб Испаниядан кўчиб кетишганди. Кичкина Хуан Морено-и-Эррера Хименез (Жан туғилганда шундай ном берилган) илк йилларини Марокашда ўтказади. Бола 12 ёшга тўлганда, оила Францияга кўчишга мажбур бўлади.
Оила анча камтарона ҳаёт кечирарди. Отаси кўп ишлашга мажбур эди, шу боис уйга чарчаб қайтиб, фақат тинчлик истарди. Эҳтимол, шу сабабли Жан билан отаси ўртасидаги муносабатлар совуқ эди, бола эса онасига жуда боғланиб қолганди. Шунинг учун ҳам онасининг саратон касаллигидан вафот этиши 17 ёшли йигит учун оғир зарба бўлади.
“Шубҳасиз, ота-онамни соғинаман. Уларни умрим охиригача соғиниб ўтаман. Отам кам гапирарди, менга меҳрибонлик кўрсатмасди, чунки у 19-асрда туғилган эди. Аммо у мени яхши тарбиялади”, деди Жан Рено оиласи ҳақида “Телестар” нашрига.
Онасининг вафотидан кўп ўтмай, Хуан Франция фуқаролигини олиш мақсадида ҳарбий хизматга жўнайди. У ердан уни Германияга юборишади. Қийинчиликлар бўлса-да, у кўнгилочар дастурга масъул офицер билан тил топишиб, унинг котиби бўлиб олади. Кейинчалик у чўнтагида атиги 100 франк ва катта орзуси бор эди...
Рено болалигиданоқ актёр бўлишни орзу қиларди — ўсмирлик чоғларида ҳатто Касабланкадаги консерватория қошидаги театр тўгаракларига қатнашганди. Ўшанда ота-онаси ўғлининг орзуларини қизиқиш билан тинглашарди, аммо Хуаннинг бир кун келиб жаҳон юлдузига айланишини хаёлларига ҳам келтирмагандилар...
Тахаллус
Ҳарбий хизматни ўтаб, фуқаролик олган йигит дарҳол Рене Симон студиясига актёрлик касбининг сир-асрорларини ўрганиш учун йўл олади. Ўша ерда унга бу исми билан одамлар хотирасида қолиши қийин бўлишини айтишади ва Хуан тахаллус ҳақида ўйлай бошлайди. Рено узоқ вақт бош қотиради, турли вариантларни кўриб чиқади, ҳатто ўзини Жонатан Бранн деб аташни ҳам ўйлайди. Бироқ охир-оқибат ўз исмидаги ортиқча ҳарфларни олиб ташлаб, Жан Ренога айланади.
Кинога қадам қўяётганимда, бундай қийин исм билан актёрлик карьерасини унутишим кераклигига ишора қилишди. Юлдузларнинг исмлари анча қисқа эканини ўзим ҳам кўрганман. Шунинг учун ўзимни Жонатан Бранн деб атадим ва бор кучим билан америкалашишга ҳаракат қилдим: қора кўзойнак тақдим ва сочларимни узун қилиб ўстирдим. Натижа нолга тенг бўлиб чиқди: режиссёрлар менга эътибор беришмасди. Шунда ҳамма гап симметрияда деб ўйладим: кўплаб машҳур актёрларнинг исмлари ва фамилияларида ҳарфлар сони бир хил - масалан, Ален Делон ва Марлон Брандода. Мен узоқ вақт ўз фамилиямни шундай қилишга уриниб кўрдим, лекин бош қотиришдан чарчадим ва ундан менга ортиқча туюлган ҳамма нарсани ўчириб ташладим. Фақат “Хуан” ва “Рено”ни қолдирдим. Кейин “Хуан”ни француз тилига ўгирдим — Жан Рено бўлдим, дейди Жан Рено интервьюларидан бирида.
Ҳам қаҳрамон, ҳам ёвуз
Ўқиш пайтида Жан “Оддий аскар Жо тарихи” фильмидаги актёр Роберт Митчемга ҳавас қиларди. Унинг ёвузларни ҳам, қаҳрамонларни ҳам ўйнай олиши Жанга жуда ёқар ва у ҳам шундай бўлишни хоҳларди.
У жуда ажойиб, серқирра актёр эди. Мен уни севимли актёрим деб атаган бўлардим. Турли хил ролларни ўйнай оладиган актёрларни қадрлайман. Мен доимо ёвуз одам ролини ёки фақат комедияда рол ўйнашни хоҳламасдим. Жанрларни аралаштиришни яхши кўраман, дейди Рено интервьюсида.
Шуни таъкидлаш жоизки, нафақат қаттиққўл қаҳрамонларни, балки ажойиб ҳазил туйғусига эга қувноқ персонажларни ҳам ўйнаш орзусини Рено тўлиқ амалга оширди. “Келгиндилар” ҳақидаги фильми актёрнинг комедия истеъдодини тўлақонли намоён этди.
Курсни тугатгач, ёш актёр театрга ишга киради. Бу, албатта, даромад келтирмасди, шунинг учун гоҳ божхоначи, гоҳ ҳайдовчи бўлиб ишлашга мажбур бўлади. 1974 йилда эса театрга саҳна ишчиси сифатида ишлай бошлайди. У ерда уни “Кунига бир сир” сериалига таклиф қилишади. Рено хурсандчилик билан рози бўлади, бироқ бу рол унга шуҳрат келтирмайди. Уни шунчаки сезишмайди... Ренонинг кейинги ишлари ҳам худди шундай аҳамиятсиз бўлиб қолади. Кино соҳасида ҳеч омади келмайди.
Люк Бессон
Жан ёш режиссёр Люк Бессон билан танишгандан сўнг ҳаммаси ўзгаради. Ғояларга бой йигит ўзининг “Сўнгги жанг” (1983) фильмида дўстига рол таклиф этади. Ҳеч нарсага умид қилмаган Рено рози бўлади ва дарҳақиқат, бу иш ҳам эътиборсиз қолади, бироқ Ренога муҳим танишув имконини беради. Табиий равишда, ижодий ҳамкорлик бир лойиҳа билан чекланиб қолмайди. 1988 йилда Рено “Мовий тубсизлик” фильмидаги асосий роллардан бирини ижро этади ва “Сезар” мукофотига сазовор бўлади.
Фильмни суратга олиш пайтида актёр деярли чўкиб кетади. У сувга сакраб, аста-секин чўкши керак эди. Саҳна олдидан ғаввослар билан машғулот бўлади, лекин Жан негадир ваҳимага тушиб, ниқобни ечиб ташлайди. Ўшанда уни фақат хотини ва болалари ҳақидаги ўйлар қутқариб қолганди — у оиласини шундай ташлаб кетолмасди... Актёр бор кучини йиғиб, сузиб чиқади.
Кейин “Никита” (1990 йил) фильмида суратга тушади, 1994 йилда Рено машҳур “Леон” фильмида ёлланма қотил ролини ижро этади. Ўша пайтда ҳеч ким фильм шунчалик машҳур бўлишини тасаввур ҳам қилмаганди. Ёлланма қотил ва оиласи ўлдирилгани учун қасос олаётган қиз (Натали Портман) ҳақидаги ҳикоя томошабинларни ларзага солади ва бу асар Жан Ренога мисли кўрилмаган шуҳрат келтиради. Унинг номи бутун дунёга танилади — у ўшанда 46 ёшда эди.
Фильмнинг муваффақияти актёрнинг Голливуддаги келажагини таъминлайди. У “Уддалаб бўлмас топшириқ”, “Да Винчи сири” каби фильмларда суратга тушади... Кўпчилик билмайди, аммо Рено “Godzilla” учун “Матрица”даги ролни рад этган. Ўша пайтда таниқли бўлмаган ака-ука Вачовскиларнинг лойиҳаси актёр учун унчалик қизиқарли туюлмаган.
Биринчи муҳаббати
Актёрнинг шахсий ҳаётида ҳам, карьерасида ҳам ҳаммаси бир зумда ўнгланмади. Илк муҳаббат изтироблари, айрилиқ ва кўнгилсизликлар — буларнинг барчасини Рено ҳам бошидан кечиради.
Актёр 17 ёшида Катрин исмли қизни севиб қолади. Жаннинг назарида, уларнинг ҳис-туйғулари шу қадар кучли эдики, севгилиси уни, албатта, армиядан кутиб оларди. Бироқ айрилиқ пайтида Катрин Ренога бир марта ҳам хат ёзмайди. Йиллар ўтиб, у Катринни хиёбонда кўриб қолиб, гаплашмоқчи бўлади, аммо аёл ўзини танимаганга олиб ёнидан ўтиб кетади.
Курсдош рафиқаси
Жан биринчи хотини Женевева билан ҳали машҳур бўлмаган пайтида танишган — қиз унинг курсдоши эди. 1977 йилда қизи Сандра, уч йилдан сўнг эса ўғли Микаэл дунёга келади.
Айнан шу аёл Ренонинг карьераси эндигина бошланаётган пайтда ёнида бўлиб, уни қўллаб-қувватлаган. Улар 15 йилдан сўнг ажрашишади. Ажралиш сабаблари ҳақида турли миш-мишлар тарқалади: пул етишмаслиги, актёрнинг суратга олишларда жуда бандлиги, ҳатто хиёнатлар ҳақида ҳам гапирилади.
Мен хиёнат қилишни, хотинимга бевафолик қилишни билмайман. Ўзгалар билан муносабат ўрнатмаганман ва ўрнатмайман ҳам. Ахир бу жуда оғир: ёлғон гапириш, алдаш, чап бериш керак... Ҳеч қачон бир вақтнинг ўзида иккита севгилим бўлмаган, гапимга ишонаверинг, деган эди Жан Рено интервьюларидан бирида.
Модель турмуш ўртоғи
Актёр биринчи рафиқаси билан ажрашгандан сўнг полшалик модел Наталя Дишкевич билан севги муносабатларини бошлайди. Қизни кўчада сайр қилиб юрганида кўриб қолиб, учрашувга таклиф қилган. Ўшанда қиз қаршисида машҳур актёр турганини билмасди.
Муносабатлар тез ривожланиб, Жан севгилисига турмуш қуришни таклиф қилади. Аёл рози бўлади. 1996 йилда уларнинг тўнғич фарзанди Том, 1998 йилда эса Серена туғилади. Аммо 5 йиллик никоҳдан сўнг, 2001 йилда эр-хотин ажрашади.
Навбатдаги муҳаббат
Рено беш йил давомида бўйдоқ юради, кейин эса белгиялик модел ва актриса Зофия Борука билан учраша бошлайди. Қиз актёрдан 24 ёш кичик эди.
Улар турмуш қуради ва Нью Йоркда яшай бошлашади. Уларнинг тўйида актёрнинг кўп йиллик дўсти ва қўшниси — сиёсатчи Николя Саркози куёвжўра бўлган. 2009 йилда ўғиллари Сиэло, 2011 йилда эса Дин дунёга келди. Ўшанда актёр 60 ёшдан ошган эди.
Ҳозирда оила икки мамлакатда — АҚШ ва Францияда ҳаёт кечирмоқда, тез-тез саёҳат қилишади ва фарзандларини бирга тарбиялашади. Эътиборлиси, болалар катта ака-укалари ва опа-сингиллари билан жуда яхши муносабатда.
Ҳозирда актёрнинг севимли рафиқаси, олтита фарзанди, усиз яшай олмайдиган касби ва қизиқарли машғулотлари бор. У пианино чалади, Миланнинг “Интер” жамоасига мухлислик қилади, Элвисга тақлид қилади, оиласи билан зайтун ёғи тайёрлайди ва нафақа ҳақида ҳатто ўйламайди ҳам.
Изоҳ (0)