Xonanda Shohruxxon Yo‘ldoshev o‘zbek shou-biznesining yoqimtoy xonandasi deya ta’riflanadi. Xonandaning deyarli barcha qo‘shiqlari hit darajasiga chiqadi, noodatiy imiji esa doim muxlislarga manzur keladi. Ijodkorlar oilasida ulg‘aygan Shohruxxon Yo‘ldoshev bu yil 40 yoshni qarshiladi.
Shohruxxonning sanʼatga ilk qadamlarida Farrux Zokirov fotiha bergan
Shohruxxon bolaligida ustoz san’atkor Farrux Zokirovning duosini olgan. Bu haqida xonandaning otasi Alisher Yo‘ldoshev shunday xotirlaydi:
— Shohrux ko‘pincha bizning oldimizda, gastrolda yurar edi. Uni Zebo bilan birga gastrolga olib borardik, uning ham qiziqishi shundan boshlangan bo‘lsa kerak. Ashulalar aytardi, uyimizning oldida Farrux Zokirov turar edi, borib undan fotiha olgan. Hali maktabga bormasdi, televizorlarda ko‘rib ustoz, menga fotiha bering, deb borgan. O‘sha paytda Farrux Zokirov Shohruxga fotiha bergan.
Shohruxxon uch yoshligida ilk bor sahnaga chiqqan
Otasi Alisher Yo‘ldoshev diplom himoyasi uchun spektakl namoyish qilishga kelganida Shohruxni ham imtihonga olib kelgan. Spektakl davomida, kutilmaganda, Shohrux sahnaga chiqib, otasining ro‘parasida turib olgan. Kursdoshlari bolani nazorat qilmoqchi bo‘lgan bo‘lsa-da, u sahnadan tushmagan. Otasi esa roldan chalg‘imay, sahna asarini davom ettirgan.
Spektakl yakunida professor Muhammadjon Rahmonov Shohruxxonning sahnadagi ishtirokini alohida taʼkidlab, “Sahnadagi birgina odam rolini qoyilmaqom qilib o‘ynadi, sizlarning hech biringiz undan ortiq rol ijro eta olmadingiz,” deya taʼrif bergan. Bu Shohruxxonning sahnaga ilk qadam qo‘ygan kuni bo‘lgan.
“Uyda non bo‘lmagan paytlari o‘g‘illarimni yolg‘ondan jazolaganman” — Zebo Navro‘zova
Shohruxxon va ukasi Shuhrat bolalik paytlarida ota-onasi ajrashgan. Zebo Navro‘zova farzandlariga ham ota, ham onalik qilgan. Rejissyor qiyin kunlarini katta va o‘rtancha o‘g‘li ko‘rganini aytib, hayotida og‘ir moliyaviy kunlar bo‘lganini yashirmaydi. Zebo yosh ona bo‘lgan davrlarida uyda yeyishga non topilmagan holatlarni eslab, farzandlariga buni bildirmaslik uchun yolg‘on jazolar o‘ylab topgan.
Zebo Navro‘zova ishdan charchab uyga kelganida muzlatkich bo‘sh bo‘lgan holatlar ko‘p bo‘lgan. “Farzandlarimdan biri o‘smir, boshqasi hali juda kichik edi. Baʼzan pul topolmay, qotgan nonni quritib, ‘suxarik’ qilib berganman. O‘sha payt ichimdan yig‘laganman”, deydi aktrisa. U bolalariga “Pianino chalib bermading, she’rni yod olmading, gammani yetarlicha chalganing yo‘q”, kabi bahonalar bilan ovqat tayyorlamaganini aytib, ularni yolg‘ondan jazolagan. Sanʼatkor bu holatlarni uyalib yoki faxrlanib emas, hayotda bunday sinovlar bo‘lishini ochiq tan olib aytadi.
Shohruxxonga omad olib kelgan qo‘shiq
Shohruxxon endi tanilayotgan vaqtlari metroda odamlar tanib qola boshlagach, oliygohga piyoda borganini eslaydi.
— Menga omad olib kelgan qo‘shiq “Armon” nomli qo‘shig‘im bo‘lgan. Klipida qo‘g‘irchoq obrazida chiqqanman. O‘sha paytlar metroda yurardim. “G‘afur G‘ulom”dan “Kosmonavtlar”gacha metroda borib, o‘qishga kirib ketardim. Bir kun metroga tushsam hamma menga qarashni boshladi. Avvaliga shunchaki qarashdi, keyin yonimga kelib gapirishdi. Shundan keyin ertaroq uyg‘onib, o‘qishga ham piyoda boradigan bo‘ldim. Chunki taksiga pul bo‘lmasdi, bo‘lsa ham yo borishga, yo qaytishga yetardi. Yoki ikkisidan ham kechib tushlik uchun bo‘lardi. Xullas bittasini tanlash kerak edi. Shuning uchun o‘qishga piyoda qatnagan vaqtlarim ham bo‘lgan. Keyinchalik yaqinlarimning yordami, o‘zimning mehnatim bilan mashina ham oldim, deydi u.
“Kaver qo‘shiqlarimga yaxshi munosabatda bo‘lishgan”
Shohruxxon ustoz san’atkorlarning qo‘shiqlarini kaver shaklida kuylab ham anchayin muxlis orttirgan. U ko‘pincha Muhriddin Xoliqovning repertuariga murojaat qiladi.
— Ustozlarning qo‘shig‘ini qayta kuylab, yanada ko‘proq tinglovchiga yetkazsak, bu yaxshi deb hisoblayman. Ularni qo‘shig‘ini ko‘proq kuylash kerak, kuylayman ham. Muhriddin Xoliqovning qo‘shiqlarini havas bilan ijro etdim. Odamlarga yoqdi, ammo o‘zlaridek aytolmadim deb o‘ylayman. Maqtovlar, rahmatlar bo‘ldi. Tanqid esa birinchi kaverim “Komila qiz”da bo‘lgan, qolganlarida esa deyarli bo‘lmadi. Muhriddin Xoliqovning oila a’zolari ham yaxshi munosabatda bo‘ldi. Qo‘shiqni yaxshi kuylasangiz bo‘ldi, deyishgan edi.
“O‘g‘lim bilan bir qizni ko‘z ostimizga olib qo‘yganmiz” — Zebo Navro‘zova
Shohruxxon kliplarining birida aktrisa Asal Shodiyeva bilan hamkorlik qilganidan so‘ng, ular orasida turli mish-mishlar tarqala boshladi. O‘sha paytlarda kinoijodkorlarning ko‘pchiligi yozgi oromgohda to‘plangan. Aynan shu kunlarda Shohruxxonning onasi Asal Shodiyevani yaqindan tanib, kelinlikka loyiq deb baholagan. Bu haqida Zebo Navro‘zovaning o‘zi so‘zlab bergan.
— Asal bilan birinchi marta yozgi oromgohda yaqindan tanishganman. Ilgari munosabatimiz salom-alikdan nariga o‘tmagan. Xullas, o‘sha tadbirda, hamma o‘zi bilan ovora, men esa kelganlar orasidan kelin izlashni boshlaganman. Shu payti Asalga ko‘zim tushdi. Xudo o‘zi ko‘nglimga solganmi bilmayman, nima qilmay shu qizga qarayverganman-da. Keyin o‘zimcha, oydaygina qiz ekan, odamlar bekorga gapirmas ekan, Asalni kelin qilib qo‘ya qolsam bo‘larkan, deb o‘ylab qo‘yganman. Eng qizig‘i, o‘sha tadbirda qaynonalardek uning nima ish bilan bandligi, nimalarga qiziqqanini poylaganman. Kechki payt hamma guruh-guruh bo‘lib yig‘ilib, kuy-qo‘shiq aytish bilan band bo‘lsa, u xonasiga kirib kitob o‘qirdi. Bir zum bo‘sh vaqtini behuda sarflamasligi eʼtiborimni tortdi. Ana o‘shandan keyin unga bo‘lgan mehrim yana ham oshgan. Ertasiga o‘g‘limga qo‘ng‘iroq qilib, “Men senga zo‘r qiz topdim” deganman. U esa “Oyi, o‘sha yerda ham tinch yurmang. Atrofingizda faqat artistlar-ku, kim ekan siz topgan qiz” deb so‘radi. Men esa “Ha, shu artistlarning ichidan topdim-da. Asal Shodiyeva” dedim. U to‘satdan “Voy” dedi. O‘sha bir so‘zning ohangidanoq o‘g‘lim allaqachon Asalga ko‘ngil qo‘yganini sezgandim. Men bu yerda jon kuydirib kelin izlasam-u, u hamma ishni pishitib qo‘ygan ekan. Shunday qilib, bir vaqtning o‘zida ikkimiz ham bir nomzodni ko‘z ostimizga olib qo‘yganmiz (kuladi). Shunday qilib, bir kuni qo‘ng‘iroq qilib, “Oyi, tayyorlanib turing, mehmonga borasiz” deya sovchilikka yubordi. Eng qizig‘i esa, mening o‘zim ham to‘yga o‘n kun qolganda belgilangan sanani eshitganman. Konsertga tayyorlanish jarayonida hammamiz yelib-yugurib yuribmiz. Konsert ham keldi. Parda ochilishiga 15 daqiqa qolganda “Ona 5-iyun — to‘y, tayyorlanavering” desa bo‘ladimi? Endi mening ahvolimni tasavvur qilavering. Sarpo-suruq, degandek to‘yning o‘ziga yarasha tashvishlari, yugur-yugurlari bor. Qanday ulguraman deb rosa vahima bosgan. Ammo hammasi juda chiroyli o‘tgan, deydi Zebo Navro‘zova.
“Asalga atab qo‘shiq kuyladim”
— Hammasini o‘z vaqtida qilishga harakat qilaman. Yaxshi ko‘rishni ham, cheklovni ham, rohatni ham. Erkinlik esa birinchi o‘rinda. Lekin ko‘nglim bo‘sh. Asal nimagadir ko‘ndirib qo‘ysa, keyinroq o‘ylab ko‘rsam bo‘larkan deyman. Ammo men bilan yashash qiziqarli bo‘lsa kerak deb o‘ylayman. Ayolga har kuni va ko‘p-ko‘p muhabbat izhor qilib turish kerak. Shunda oilada iliqlik bo‘ladi. Masalan, turmush o‘rtog‘imga atalgan qo‘shig‘im ham bor — Muhammadyusuf dunyoga kelishidan oldin aytilgan “Ilk sevgim” qo‘shig‘i.
Ayol kishi zerikkanidan ham janjal qilishi mumkin. Lekin aslida bu ham muhabbatning ko‘rinishi. Asal ijodkor sifatida menga muxlismi yoki yo‘q bilmayman. Lekin men Asalning muxlisi emasman, uning oshig‘iman. Boshida, tanish bo‘lmagan mahallarimiz birimizni yoqtirmaganmiz. Men uni ko‘rib “Shu Asal Shodiyevami? Kinodagidek emas ekan”, deganman. U ham meni ko‘rib “Voy, bu bo‘lmaydi, bu odamning nimasini yaxshi ko‘rasizlar”, degan ekan.
“Ota bo‘lib ota-onamning qadrini bildim”
Shohruxxon hozirgi kunda ikki o‘g‘ilning otasi. Uning Muhammadyusuf va Baxtiyor ismli farzandlari bor.
— Ota bo‘lganimdan keyin ota-onamning qadri boshqacha bo‘ldi. Ularni farzandli bo‘lib tushundim. Hayotimda yetmay turgan baxtni ota bo‘lib his qildim. Avval nimadir yetishmas edi, hozir esa hammasi yaxshi. Men yaxshi turmush o‘rtoqman. Mendan zo‘ri yo‘q, deydi Shohruxxon hazil bilan.
“Onamning orzulari ro‘yobini ko‘ryapmiz”
— Ona va farzand qilgan orzularimiz ancha ortig‘i bilan ushaldi. Esimda, chamasi to‘rt yoshda edim. Onam qo‘limdan ushlab, ro‘palariga o‘tkazib, “Sen kelajakda zo‘r qo‘shiqchi bo‘lishingni xohlayman”, dedilar. O‘sha holat esimda qolib ketgan. 14 yoshimgacha qo‘shiq aytish yoki aytmasligimni bilmay yurganman. Mana hozir esa bir nechta konsertlar berdik. Qo‘shiqlarimiz muxlislarga manzur bo‘ldi, orzularimizga erishdik, deydi Shohruxxon orzulari haqida gapirar ekan.
Izoh (0)