“Arzanda jonim” qo‘shig‘i bilan muxlislar eʼtiboriga tushgan xonanda Surayyo Qosimova YouTube’dagi “Daryo Lifestayle” kanaliga bergan intervyusida ijodidagi tanaffus sabablari, ruhiy tushkunlikka tushgani va onasining bevaqt o‘limi haqida gapirdi.
“Farzandlarimni birovga ishonmadim”
— Uch yil oralig‘ida ketma-ket farzandli bo‘ldim. Ularni birovga ishonmay, o‘zim katta qilishga qaror qildim. Ayol sanʼatkorga juda qiyin ekan, oilani tanlagandan keyin ijodda baribir uzilish bo‘larkan. Farzandlarim ulg‘ayib, o‘zini eplay olganidan keyin yana bor eʼtiborimni sanʼatga qaratdim. Aslida menda ijodiy uzilish bo‘lgani yo‘q, qo‘shiqlar yaratdim. Faqatgina ularni ommaga taqdim etmadim, buning o‘ziga xos sabablari juda ko‘p.
Hozir qizim 15, o‘g‘lim esa 12 yoshda. Qizim rasm chizishga qiziqadi. O‘g‘lim esa qiziqishlari borasida aniq qarorga kelgani yo‘q. Ammo ikkisining ham sanʼatkor bo‘lishini istamayman, ularning o‘zida ham xohish yo‘q. “Sanʼatkor bo‘lsak, sizdek qiynalib, gastrollarda yuramizmi?”, deyishadi. Aytgancha, bu orada o‘qishga ham kirdim. Yunus Rajabiy nomidagi Maqom milliy musiqa institutining an’anaviy xonandalik bo‘yicha magistratura bosqichida tahsil olyapman. Nasib qilsa, bu yil o‘qishni tamomlayman. Oldinda meni ilmiy izlanishlar, davlat imtihonlari va diplom himoyasi kutib turibdi, deydi Surayyo Qosimova.
Xonanda ruhiy tushkunlikka tushgani va negativ fikrlardan uzoq yurishga harakat qilishi haqida gapirdi.
— Ko‘p marta sanʼatdan ketaman, dedim. Chunki sanʼat uzun zinadan iborat. Qancha ijod qilsangiz ham uning pog‘onalari tugamaydi. Charchadim degan ijodkor davom etolmay qoladi. Ayol kishiga juda qiyin ekan. “Bo‘ldi, sanʼatdan ketaman. AQSHga ketaman”, deb bir necha bor qaror qildim. Ammo sanʼat ham o‘zining odamini qo‘yib yubormas ekan. Kuchli depressiyaga ham tushdim, hammasi tamom degan vaqtlarim ham ko‘p bo‘ldi. O‘sha vaziyatlarda atrofimdagi insonlar motivatsiya berib, ijod qilishga undashadi.
Shu kungacha yakkaxon konsert berishni orzu qilardim. Oktyabr oyida konsert qilishimni taklif qilishdi. To‘g‘ri, konsert borasidagi barcha orzularimga erisholganim yo‘q, ammo muxlislar sog‘inchini va mehrini his qildim. Bu ham menga katta kuch bag‘ishladi. Hamisha o‘zimdan kamchilik izlayman, ijodimdan hech ko‘nglim to‘lmaydi. Menimcha, shu ham depressiyaga sabab bo‘lsa kerak, deydi Surayyo Qosimova.
Xonanda onasidan ayrilgach, ulg‘ayganini his qilgani haqida gapirdi.
— Onamdan ayrilgan kun ulg‘ayganimni his qildim. Onam qandli diabet kasalligi bilan og‘rirdi, yoz chillasida komaga tushib qoldi. 10 kun hushsiz yotgan bo‘lsa, “Yo‘q, ayam tuzaladi”, deb ishondim. Ilgari “Men baxtli bo‘lsam, onamning ko‘ngli to‘q bo‘ladi”, deb o‘ylarkanman. O‘ylab qarasam, men hamisha ideal bo‘lishga, uy-ro‘zg‘or ishlarini uddalash va bolalarimga mehribon ona bo‘lishga harakat qilibman. Ammo Surayyo Qosimova bo‘lib shakllanishimga katta hissa qo‘shgan insonlarga eʼtibor bermabman. Onam komaga tushgandan keyin yonida ko‘p bo‘lishga harakat qildim, ammo o‘shanda ko‘p narsaga kechikkanimni angladim.
3-iyul tug‘ilgan kunim, bir kun avval ko‘rgani kelganimda “Tug‘ilgan kuningni Farg‘onada o‘tkazib, keyin bir hafta yonimda bo‘lgin”, dedi. Ammo men noshudlik qilib, gaplaridan hech narsani anglamabman. Har yili yozda bolalarim qishloqqa onamning yoniga borishardi. Ammo o‘sha yili onam “Bu yil kuchim yo‘q, xafa bo‘lma, bolalaringga qarolmayman”, dedi. Men aqlsiz bola singari onamning nega bunday deyotganini, aslida bu gapi bilan bolalarni o‘zidan uzishga intilayotganini ham payqamabman, deydi Surayyo Qosimova.
Suhbatni to‘liq holda quyidagi havola orqali tomosha qilishingiz mumkin.
Izoh (0)