“Kelinlar qo‘zg‘oloni” filmidagi Abbos rolini ijro etgan aktyor Muhammadjon Rahimov yodingizdami? U yosh bo‘la turib, ko‘plab tomoshabinlarning ko‘nglidan joy olgandi. Mashhurlikda ulg‘aygan bolakay hozirda telerejissor sifatida faoliyat yuritadi. To‘g‘ri, u avvalgidek ekranda ko‘rinmaydi, ammo faoliyati media sohasi bilan chambarchas bog‘liq. 5-fevral kuni 50 yoshni qarshi olgan aktyorning bugungi kunda nimalar bilan bandligiga qiziqdik.
“Aktyor bo‘lishimga tug‘uruqxona sabab bo‘lgan”
— Kutilmagan tasodif sabab, kino olamiga kirib kelganman. Ukam Murodjon Sergelidagi tug‘uruqxonada dunyoga kelgan. Otam ikkimiz onamni ko‘rish uchun tug‘uruqxonaga borganimizda, xonadagi ayollardan biri meni zimdan kuzatgan ekan. Uning turmush o‘rtog‘i Jashlig‘ aka ikkinchi rejissor bo‘lib faoliyat yuritar ekan. Xullas, onam u ayol bilan yaqin dugona bo‘lib qolgan. Ayol shirin va uddaburon deb turmush o‘rtog‘iga maqtagach, ikki yildan so‘ng Jashlig‘ aka meni filmga taklif etgan. Qo‘lim singani uchun kino syomkaga bormayman, deb rosa xarxasha qilganman. Ota-onam qarshiligimga qaramay Elyor Eshmuhammedovning “Dahoning yoshligi” filmida epizod rolni ijro etishga ko‘ndirgan. Xullas, tug‘uruqxonadagi uchrashuv sabab kino olamiga qadam qo‘yganman.
“Orziqib kutilgan farzandman!”
— Onam bolaligida aktrisa bo‘lishni orzu qilgan ekan. Bobom bilan buvim zamonasining dindor insonlari bo‘lgani uchun qizlarining orzulariga qarshi bo‘lgan. Shu bois, onam aktyor bo‘lishimni mendan ham ko‘ra ko‘proq istagan. Oilada 11 ta farzand bo‘lganmiz. Uch qizdan keyin tug‘ilgan o‘g‘il bo‘lganim uchun bolalikdan menga bo‘lgan e’tibor boshqacha edi. Ota-onam erinmay kinostudiyalarga olib borishar, ssenariyni yodlashimga ko‘maklashishardi. Boshqa farzandlarda ham san’atkor bo‘lish imkoniyati bor edi. Ammo ular bu sohani egallashni istamadi.
“Rus tilini bilmasligim pand berardi”
— Ilk rolimni sakkiz yoshimda ijro etganman. U paytlarda filmlarning suratga olinishi bugungidan ancha murakkab edi. Filmlar kinotasmada olingani uchun qayta-qayta dubl qilish qimmatga tushardi. Shu bois, jiddiy tayyorgarlik ishlaridan so‘ng kamera motorlari bosilardi. Eng yomoni, u paytlarda filmlar asosan rus tilida tasvirga olinardi. Men esa bu tilni yaxshi bilmasdim. Shunday bo‘lsa-da, rejissordan tanbeh eshitmaslik uchun rus tilidagi matnni yodlardim. Ilgari filmlarning deyarli bari 3-4 oylab chekka qishloqlarda suratga olinardi. Toshkent shahrida kamdan kam filmlar suratga olingan. Yosh bola uchun uzoq vaqt uyidan, ota-ona mehridan ayro yashash oson emas. Shuning uchun har doim aktyor bo‘lmayman, rol o‘ynamayman, deb injiqlik qilardim. Ammo bora-bora bunday muhitga ham moslashib ketdim. Aktyorlar yaqinlarimdek bo‘lib ketgandi. Ijodiy jamoaning erkatoyi bo‘lganman, desam xato bo‘lmaydi.
“Bolalik gashtini his qilmadim!”
— Bolalik gashtini his qilmaganman, desam mubolag‘a bo‘lmaydi. Chunki 8 yoshimda kinoga kirib kelgan bo‘lsam, 16 yoshimga qadar yiliga kamida 2 ta filmda suratga tushardim. Bola bo‘lib istirohat bog‘iga borganimni yoki yozni dam olish oromgohida o‘tkazganimni eslolmayman. Ammo minglab bolalar ichidan aktyor bo‘lish baxti menga nasib etganidan xursand bo‘laman. Chunki bunday omad hammaga ham kulib boqmaydi.
“Kelinlar qo‘zg‘oloni”dagi Abbos
— “Kelinlar qo‘zg‘oloni” filmidagi Abbos roli uchun kasting o‘tkazilgan. Unda 325-ishtirokchi bo‘lib qatnashganman. Filmning suratga olinishi juda qiziq kechgan. O‘zbekiston xalq artistlari Tursunxon Ja’farova va Nabi Rahimov kabi ustozlar bilan bir filmda suratga tushganimdan baxtiyorman.Odamlar “Kelinlar qo‘zg‘oloni” beriladigan kun televizor qarshisidan jilmasdi. Ammo otam rahmatli kibrlanib, yulduzlik kasaliga chalinishimga yo‘l qo‘ymagan. Biror marta suratga tushgan filmimni maqtaganini ham eslolmayman. “O‘g‘il bola har ishni bilishi kerak”, deb eng qiyin ishlarni menga buyurardi. Ko‘cha-ko‘yda odamlar havas qiladigan aktyor bolacha bo‘lsam-da, uyda hamma qatori edim. Syomkalardan qaytgach, ukam bilan hovli ishlarini qilardik. G‘isht quyib, o‘ra qazigan kunlarimiz ham bo‘lgan.
“Kino bugun bor, ertaga yo‘q”
— Maktabni tamomlagan yilim bir guruh yosh aktyorlarni Moskvaga jo‘natadigan bo‘lishdi. Javohir Zokirov, Tolib Mo‘minov, Fahriddin Shamsimatov kabi tengdosh ijodkorlar bilan Moskvaga o‘qishga borganman. O‘qishni tamomlaganimizdan keyin Moskvada ishlab qolishni taklif qilishgan. Ammo onam 7 ta yosh bola bilan qiynalib qolganliklarini aytib, Toshkentga qaytishimni so‘radilar. Turgan gapki, onamga yo‘q deyolmay qaytib keldim. Mana shu voqeadan so‘ng qaysidir ma’nodagi kinodagi faoliyatim to‘xtadi. Kinodagi faoliyat hech qachon doimiy bo‘lmaydi. Ish birda bor, birda yo‘q. Ammo ro‘zg‘or hamisha qaynashi kerak. Oldimda uch yo‘l bor edi: Moskvaga qaytib borish, kinoda ishlash yoki televideniyedan kelayotgan taklifni qabul qilish. Men vaziyatni inobatga olgan holda, uchinchi yo‘lni tanladim. Har holda, televideniyeda har doim ish bor va shunga yarasha maosh beriladi.
Shu kunga qadar davlat telekanallarida turli lavozimlarda faoliyat yuritdim. Ikkinchi rejissor, rejissor, muharrir, marketing bo‘limi boshlig‘i bo‘lib ishladim. Lekin filmlarga taklif etishsa, birdan rad javobini bermaganman. Chunki, kinoga bo‘lgan mehrim bo‘lakcha. Agar film ssenariysi va menga atalgan qahramon xarakteri ma’qul kelsa, hamkorlik qilishga tayyorman. Ammo ochig‘ini aytay, katta rejissorlar maktabini ko‘rgach, boshqalar bilan ishlash qiyin kechar ekan.
“Yosh bolaga katta gonorar to‘lashgan”
— Shuncha filmlarda suratga tushgansiz, yaxshigina gonorar olgandirsiz, deb ko‘p so‘rashadi. Haqiqatan ham yaxshigina gonorar olganman. Ammo aniq summasi haqida bilmayman. Chunki gonorarni ota-onam olgan, menga qancha pul topishimni aytishmagan. Balki, ko‘p pul olar ekanman, deb havolanib ketmasligim uchun shunday qilishgandir. U paytlarda voyaga yetmagan bolani 4 soatdan ortiq ishlatish taqiqlangan ekan. “O‘zbekfilm” men bilan uzoq vaqtga shartnoma tuzardi. Shu bois, katta aktyorlarga qanday haq to‘lashsa, menga ham shunchadan berishgan ekan.
“Farzandlarim san’atkor bo‘lmaganidan xursandman”
— Orzularim juda ko‘p. Odam necha yoshga to‘lishidan qat’i nazar orzu qilishdan to‘xtamas ekan. Otam rahmatli to‘yimni ko‘rmay, erta olamdan o‘tgan. Shu bois, farzandlarim tug‘ilgan kundan boshlab ularning to‘ylarini ko‘rishni orzu qilaman. To‘ng‘ich qizimni ikki yil avval uzatdim. O‘g‘lim ingliz tilini o‘rganib, logistika sohasida ishlayapti. Kenja qizim ham tahsil olyapti. Farzandlarim san’at sohasini egallamaganiga afsuslanmayman. Kelajakda aktyorlar fondini ochishni rejalashtiryapman. Viloyatda ijod qilayotgan va ba’zi sabablarga ko‘ra unutilayotgan aktyorlarga moddiy va ma’naviy ko‘mak berishni niyat qilganman, — deydi Muhammadjon Rahimov.
Izoh (0)