Ota — inson hayotida qanchalar ahamiyatli va qadrli inson ekanligini taʼriflashning hojati yo‘q. Afsuski, turli sabablarga ko‘ra, ota mehrini his qilmagan, uning sog‘inchi bilan umr o‘tkazgan insonlar ham bor.
Muhabbat Hamroyeva: “Buyuk armonim otam”
Teleboshlovchi Muhabbat Hamroyeva to‘rt yoshida otasidan yetim qoladi. Otasi 27 yoshida olamdan ko‘z yumadi, endigina 24 yoshni qarshilagan onasi ketma-ket tug‘ilgan to‘rt bola bilan beva qolganini quyidagicha eslaydi.
— Otam hayotimdagi eng buyuk armonim. U inson hayot bo‘lishini va farzandlarimning to‘yida yonimda bo‘lishini istayman. Mayli, aravachada bo‘lsa-da, kirib kelishi xohlayman. Otadan yetim qolganda bor-yo‘g‘i to‘rt yoshda edim. Eng kichkina ukam esa besh oylik chaqaloq bo‘lgan. Onam ko‘plab qiyinchiliklarni boshdan kechirgan, to‘ng‘ich farzand bo‘lganim uchun men unga ham maslahatchi, ham ko‘makchi edim. U paytlari qish juda qattiq kelardi, bir kuni ko‘mirimiz qolmadi. Majbur onam ikkimiz arrani ko‘tarib, daraxtni kesishga qaror qildik. Men daraxtga chiqolardim, ammo arrani ko‘tarib, uning shoxlarini kesishga kuchim yetmasdi. Shu bois onam daraxtga chiqdi va muzlagan daraxt shohini kesayotganda yiqilib tushdi. O‘shanda oyog‘i singan ekan, og‘riqning zo‘ridan yig‘lab yubordi. Yuziga tomgan ko‘z yoshi bir pastda muzlab qoldi. Onam ko‘z yoshlarini hamisha yashirardi, hayotimda bir marta uning yig‘laganini ko‘rdim. Bu bir umrlik kartina misol xotiramda muhrlandi, deydi Muhabbat Hamroyeva.
Nargiz: “Otamni oilasidan qizg‘onaman”
Xonanda Nargiz Yandasheva ota-onasining ajrashib ketishi sabab otasidan alohida yashagani haqida intervyularining birida gapirib ko‘ziga yosh olgandi.
— Men doim xayollarim bilan yashayman, o‘zim yaratgan oilam, sharoitim bor. Baribir nimagadir ovunib yashash chiroyli. Menda bir umr otam bilan onam birga yashaydi, biz birgamiz degan xayol bor, aslida esa birga yashamaymiz. 40 yildan oshdi, ota-onam ajrashgan. Biroq men otam unaqa dedi, onam bunaqa dedi, deb gapirib kelganman. Televizorda qo‘shiq aytgani chiqsam, Nargiz degan yozuv chiqadi, dadam: “Familiyangni yozmaganingga seni tanimabman”, deb xafa bo‘ladi. Onam esa familiyam bilan chiqsam, “Kechasi-yu kunduzi boqib katta qilsam, meni xafa qilding”, deb arazlab oladi. Shuning uchun ikkalalarining ko‘nglini qoldirmasdan Nargiz taxallusi bilan chiqishni to‘g‘ri deb bildim. Chunki dadamni ham yaxshi ko‘raman, dadamning qiziman, ularga juda o‘xshayman. Dadam hamma orzularimga motivatsiya beradigan inson, hozirgacha ham shunday. Menga nima yarashishini aytib turadi, dadam mening do‘stim.
Dadamning umri uzoq bo‘lsin, mayli, qishloqning u cheti bilan bu chetida yashasak ham. Ularning uylariga borib turaman, dadamni rosa qizg‘anaman. Boshqa oilasi bor, yana xayolimga qaytaman. Shuning uchun men ham o‘zimning turmushimda nima voqea-hodisa bo‘lsa ham, bolamni yetim qoldirmayman, lekin yetim bolalarga ham hech qachon xalaqit bermayman. Ayb bolalarda emas, ular ota-onasi bilan birga yashashi kerak. Mening hamma narsam: uyim, mashinam, farzandim bor, lekin ota-ona bilan katta bo‘lish boshqa, deydi xonanda.
Barchin G‘ofurova: “Otam sabab erkaklardan ko‘nglim qolgan”
“Baxt ovchisi” serialidagi Zulya roli bilan tomoshabinlarga yaxshi tanish bo‘lgan Barchin G‘ofurova ham ota mehridan ayro yashagan. U otasi sabab erkaklardan ko‘ngli qolgani va endilikda hayotida otasiga o‘rin yo‘qligini quyidagicha izohlaydi.
— Otam mehrini his qilishni istaganman, ammo kaminani bu baxtdan mosuvo qilishgan. U ukam ikkimizni bolaligimda tashlab ketgan. Avvaliga ajrashishiga ko‘proq onam sababchi deb bilardim. Chunki u nihoyatda g‘ururli ayol. Ammo ulg‘ayib, yarashish taklifi bilan otamning oldiga borganimdan keyin fikrlarim o‘zgardi. U yangi oilasi borligi va boshqa bolalarning boshini silayotgani uchunmi, biz bilan yashashni istamadi. Ilgari otam o‘lgan deb bilardim. Chunki u biror marta bizdan xabar olganini onam ketma-ket jarrohlik amaliyotini boshidan kechirganda, ukam oshqozon saratoniga chalinib, davolatish uchun uyimizni sotganimizda ham, u inson xabar olmagan. Lekin otam bilan uchrashganda familiyangizda xalqqa tanilaman, degandim. Balki Barchin G‘ofurovani televizorda ko‘rganda ko‘nglidan nimalardir o‘tar, bu yog‘i menga qorong‘i. Ammo u inson sabab erkaklardan ko‘nglim qolgan, oila qurishdan ham qo‘rqaman, deydi aktrisa Barchin G‘ofurova.
Ruxshona: “Adam shu yoshimgacha xabar olgani yo‘q”
Xonanda Ruxshona intervyularining birida 12 yoshida ota-onasining ajrashgani va shundan keyin ota mehridan ayro yashagani haqida yig‘lab gapirdi.
— Mashinam yo‘qligida taksiga chiqdim. Yonimda bir kishi ketyapti, qarib ketgan, jussasi kichraygan va qorayib ketgan xunuk erkak. Yaxshilab qarasam u adam ekan. G‘am odamni yeb qo‘yar ekan. O‘girilib ketdim. Hozir 30 yoshman, turmush qurdim, ajrashdim. Ammo shu kungacha biror marta adam kelib “qizim, hayoting bo‘lmabdi, nima bo‘ldi”, degani yo‘q. Xabar olishlarini haligacha kutaman. To‘g‘ri, hozir menga otalik qilolmaslar, ammo men 12 yoshgacha u insonning mehrini his qilganman. Meni erkalab, onash qizim, deb o‘zlari bilan olib yurganlar. Taqdir ekan, onam bilan hayotlari o‘xshamadi, ajrashish peshanada yozilgandir. Ammo men farzandlariman-ku. Eng qizig‘i, o‘zim ota mehriga zor bo‘lib ulg‘aydim va bu bolalarimning taqdirida ham takrorlandi, deydi xonanda Ruxshona.
Nilufar Usmonova: “Bolalikda to‘liq oilaga muhtoj bo‘lganman”
O‘zbekiston xalq artisti Yulduz Usmonova sozanda Ibrohim Hakimov bilan 1996-yil rasman ajrashgan. Ularning farzandi Nilufar Usmonova u paytda ancha ulg‘ayib qolgandi.
— Bolalikdan to‘kis oilaga muhtojlik sezib yashaganman. Raʼno xolam va buvim rahmatli mehribon bo‘lishsa-da, baribir farzand uchun ota-onaning o‘rni bo‘lakcha bo‘ladi. Shu boisdan balki oilaparvar ijodkor bo‘lishga, qomat yoki karyerani bahona qilmay farzandlar sonini orttirishga harakat qilgandirman. Otamning o‘z oilasi, onamning sevimli turmush o‘rtog‘i bor. Ikkisining ham qarorini hurmat qilaman. Nima bo‘lgan taqdirda ham, ular ota-onam bo‘lib qolaveradi. Men ham turmushdan ajrashganman, buning qanchalar qiyin ekanini bilaman. O‘g‘lim Saidaʼzamxonning otasi rahmatli Novzoda men bilan yashashni istamagan. Chunki u beshta qiz bolaning ichida o‘sgan yolg‘iz erka o‘g‘il edi. Onasi ham xuddi ayamdek cho‘rtkesar ayol edi. Yashashni istamaysanmi, ajrash degan. Oilamda notinchlik bo‘layotgan paytda onam “Seni istamayotgan insonga intilib qadringni tushirma, demak, taqdir emas ekan”, degan. Nima bo‘lgan taqdirda ham, aqlli o‘g‘lim uchun u insondan minnatdorman, deydi xonanda Nilufar Usmonova.
Bundan bir necha yil avval OAVda Nilufar Usmonovaning otasi Ibrohim Hakimov bilan intervyu chop etilgan edi. O‘shanda Hakimov qizi Nilufar bilan munosabatlari yaxshi ekani, doim uka-singillaridan xabar olib turishi, hatto avtomobil sovg‘a qilganini aytgan edi. Maʼlumot uchun, Nilufar Usmonova onasi Yulduz Usmonovaning familiyasi bilan ijod qilsa-da, aslida uning fuqarolik pasportida familiyasi Hakimova deb qayd etilgan.
Azoda: “12 yoshimda dadamdan qattiq ranjigandim”
Bloger Azodaning onasi ham farzandlarini yolg‘iz tarbiyalagan. U hayotidagi og‘ir kunlar va dadasidan nima uchun ranjiganini quyidagicha izohlaydi.
— Bolaligimda dadam bilan onam oilaviy kelishmovchilik sabab ajrashib ketgan. Uchta bolani yolg‘iz tarbiyalash va boqish onamga oson kechmagan. Dadam esa yangi oila qurib, o‘zi bilan o‘zi ovora bo‘lib ketgan. 2012-yil oilamiz uchun nihoyatda og‘ir kelgan. Onamni gap-so‘zlar, tazyiqlar ezib qo‘ygan. O‘shanda onamni hech kim eshitmagan. Onamning qiynalayotganini ko‘rib, 12 yoshimdan unga yordamlashishga harakat qilganman. Bosh farzand baribir ota-onaga ko‘makdosh bo‘larkan. Biz shahardan chekkaroq joyda yashardik. Shu bois onam bilan tong saharda turib, markazga ishlash uchun kelardik. Fastfud yeguliklari va non sotadigan yerda ishlaganmiz. Tushgacha ishlab, keyin maktabga ketardim.
Bolaligimdagi eng katta qiyinchilik uysizlik bilan bog‘liq. Haqiqatan ham u yerda uyimiz yo‘q edi. Ijara uyda yashash oson emas. Ammo u kunlarni qiyinchilik degim kelmaydi, chunki uyimiz bo‘lmagani bilan juda baxtli edik. Onam kamtarona bo‘lsa-da, baxtli oila muhitini yaratib bergan.
Dadam haqida ko‘p so‘rashadi. Ammo shaxsiy hayotim haqida gapirgim kelmaydi. 12 yoshimda dadamdan qattiq ranjigandim. Onamning yonini olaverganim uchun jahl ustida menga “Sendek qizim yo‘q”, degan gapni aytgan. Bu gap ko‘nglimga juda og‘ir botgan, deydi Azoda.
Nigora Abdullaxonova: “Otam yangi oilali, farzandli bo‘lganidan xursandman”
“Afandining qizlari” jamoasi aʼzosi Nigora Abdullaxonova ham otasiz ulg‘aygan. U otasining yangi oila qurganidan va farzandli bo‘lganidan xursand ekanini aytadi.
— Tug‘ilganimda adam onamni rosa so‘kkan ekanlar, o‘g‘il tug‘mading, deb. Bekor so‘kkan ekansiz, dada, o‘g‘il bolalardan o‘tib ketdim.
Ota-onam erta ajrashib ketgan. Keyinchalik otamning yangi oila qurib, farzandli bo‘lgani haqida eshitdim. Balki kim uchundir gaplarim nosamimiydek tuyular. Ammo u insonning baxtli ekanidan xursandman. Lekin ko‘nglimda kemtik borligini, bolalikdan ota mehrini his qilib yashaganimni yashirmayman. Ancha ulg‘ayganimdan keyin otam bilan uchrashdim. Hech bo‘lmasa bir marta bo‘lsa ham otamni bag‘rimga bosib, bu mehr qanchalar yoqimli ekanini his qildim. Er-xotin biror qarorni qabul qilishdan avval bolalari haqida o‘ylashi kerak. Chunki ota-onaning ayro yashashi ularga og‘ir botadi. Erkak ayoldan voz kechishi mumkin, ammo farzandlaridan ayrilishga haqqi yo‘q. Hayotimdagi eng og‘riqli nuqta otasiz ulg‘ayganim bilan bog‘liq. Bu haqda gap ochilsa, darrov yig‘lab yuboraman. Otasiz o‘sish qanchalar qiyin ekanini bilganim uchun ham falonchi ajrashibdi, deyishsa “Bolasi yo‘q ekanmi?” deb so‘rayman. Chunki ota mehrini ko‘rmay o‘sadigan bolalar soni ortishini istamayman, deydi aktrisa Nigora Abdullaxanova.
Mavluda Hikmatova: “Dadam meni tanimaydi”
Yosh aktrisa Mavluda Hikmatova ham ota mehrini ko‘rmay o‘sgan. U padari buzrukvorini bundan 10 yil avval tasodifan ko‘rib qolgani haqida ko‘zida yosh bilan so‘zlab berdi.
—2014-yilda film premyerasida biz dadam bilan ko‘rishib qoldik. Onam, opam va men kinozalda turgandik. Shunda opam dadamni ko‘rib qolib, oldilariga bordi, “Dada, assalomu alaykum, yaxshimisiz? Nimaga kelmayapsiz? Mana oyim, so‘rashmaysizmi?”, dedilar. Dadam “Yaxshimisan?”, deb yuzlarini burib oldilar. Oyimning ko‘zlariga qaray olmayaptilar, oyim ham “Assalomu alaykum, yaxshimisiz?”, deb qo‘ydilar, ular xuddi begonalardek so‘rashishyapti. Bu bizning oxirgi uchrashuvimiz edi. Unda dadam meni tanimasdi. Bir kuni u inson bilan borib ko‘rishaman, shunday niyatim bor”, deydi Mavluda Hikmatova.
Izoh (0)