“Nadomat” loyihasining navbatdagi suhbatdoshi Dilorom Abdukarimova ayni damda 21-sonli ayollar koloniyasida jazo muddatini o‘tamoqda. U qotillikka qo‘l urgani sabab 10 yilga ozodlikdan mahrum etilgan. Turmush o‘rtog‘ining zulmiga uzoq yillar davomida chidab yashagan.
Mahkuma — 51 yoshda, u Jinoyat kodeksining 97-moddasi (qasddan odam o‘ldirish) bilan ozodlikdan mahrum etilgan.
“Ko‘chalarda idish terib, erimni boqdim”
— O‘zim ko‘p bolali oilaning farzandiman. Otam hayot, 89 yoshda. Birinchi turmushimdan ajrashganman, sobiq erim giyohvand edi. Ikkinchi marta turmush qurdim, bunisi ashaddiy piyonista bo‘lib chiqdi. Xudoning bergan kuni ichib olib, kaltaklardi. Sog‘ joyim qolmagan. Ko‘chadan plastik idishlar terib, erim, qizim va kuyovimni boqdim. Tamaddixonada idish-tovoq yuvardim. Erim aroqqa pul ber, deb do‘pposlardi. Shuning orqasidan chap qo‘lim va oyog‘im haligacha qattiq og‘riydi. O‘zi ham ichardi, menga ham majburlab ichirardi, — deydi mahkuma.
“Menga ham majburlab aroq ichirardi”
— Bir rus qo‘shnim 7-may kuni tomorqasidagi yerni chopiq qilib berishimni so‘radi. Ishlarni tugatdim, singlim qo‘ng‘iroq qilib, ertaga “Qo‘yliq” bozorida bir ish bor, 150 ming so‘m haq to‘lashar ekan, borasizmi, deb qoldi. Mayli, dedim. Ertasiga ertalab uyg‘onsam, hovlidagi supada erim va ikki erkak yotgandi, biri o‘zbek, ikkinchisi o‘sha rus qo‘shnim edi. Kechasi ichishgan ekan. Tong payti soat 5 edi, kirib yana uxladim. Uyg‘onib bozorga boraman desam, erim bormaysan, mehmonlarga qaraysan, uyda o‘tir, dedi. Bir tarafda tezroq kelishimni aytib singlim qo‘ng‘iroq qilyapti. Erim o‘sha ikki erkak bilan ko‘chaga chiqib ketdi, birozdan keyin aroq va pivo olib kelib, ichishdi.
“O‘zbekchilikda uyat bo‘ladi deb ajrashish haqida o‘ylamaganman”
— Kundoshim bor — erimning birinchi turmushi. O‘sha kuni uyida tadbir bo‘layotgani uchun qizim bir kun avval yordamlashgani ketgandi. Unga kim qo‘ng‘iroq qilib xabar berganini bilmayman, otasining joni uzilgandan keyin yetib keldi.
“Bu birinchi yegan kaltaklarim, birinchi marta zulmga uchrashim emasdi, lekin ajrashish haqida o‘ylamaganman. O‘zbekchilik deymiz, ota uyimga qanday boraman, deb sabr qilib yashadim. Uchastka noziri, mahalladagilar ko‘kargan yuz-ko‘zimni ko‘rganda ham yiqilib tushdim, deb yolg‘on gapirardim. Farzandimning otasi qamalib ketishini xohlamadim. Hozir kundoshim qizim bilan nevaramni uydan haydab yuborgan, ko‘chada qolishdi. Qizim bilan sakkiz oy deganda ko‘risholdim”, deydi mahkuma.
— Mehnatdan hech qachon qochmaganman, juda ko‘p hunarni egallaganman. Doim halol mehnat qildim, birovning haqqiga xiyonat qilmadim. Bu yerga kelishni hech kimning boshiga solmasin, hech qaysi ayol bu kunlarni ko‘rmasin, — deydi mahkuma.
Izoh (0)