Biron narsa yoki buyum sotib olish bugungi kunda lotereyaga o‘xshaydi. Ushlab ko‘rib, tekshirilgani bilan hech kimning aldanmasligiga kafolat yo‘q. Internet do‘konlari haqida-ku gapirmasa ham bo‘laveradi.
“Qilgan buyurtmam yetib keldi”.
“Meni cho‘ntakbop narxdagi iPhone deb o‘ylagandim, bu stol bo‘lib chiqdi”.
“O‘g‘limga qishki kurtka xarid qilgandik. Kapyushoni kutganimizdan ham ortiq bo‘lib chiqdi”.
Atrof to‘la razolat.
Tort sotuvchisiga uyat-uyat!
“Patlari bor xalatga buyurtma bergandim, kelganidan keyin ochib ko‘rib patlar yopishtirilganini tushunib yetdim”.
Ishlab chiqaruvchilarning saxovatiga izoh yo‘q.
Xavfsizlik kamarining g‘alatiroq g‘ilofi.
Ichidan yong‘oq deyarli chiqmadi.
“Yashil no‘xati bor makaron deb xarid qilganimiz, makaroni bor yashil no‘xat bo‘lib chiqdi”.
“Chuchvarani xom sanash: birinchi bo‘lib buyurtma qildim, deb o‘ylagandim, ikkinchi bo‘lib qo‘lga kiritdim”.
“Otam AliExpress’dan buyurtma qilgan qoshiq”.
“Voy alam jon, jon alam”.
“Bahaybat Ferrero Rocher! Buncha yaxshi, deb o‘ylagandim. Sifatsiz shokoladdan yasalgan dumaloq ichiga solingan ikkita konfet bo‘lib chiqdi. Buning uchun 10 dollar to‘lagandim”.
Izoh (0)