Ўзбекистон халқ артисти Юлдуз Усмонова февраль ойида ўтказилиши кутилаётган 20 кунлик концерт дастури олдидан ОАВ ходимларига интервью берди ҳамда уларни қизиқтирган кўплаб саволларга жавоб берди.
— Эртагами ёки бир йилдан кейин мен ҳам бу ерда бўлмай қолишим мумкин. Бу ҳаёт, Инна лиллаҳи ва инна илайҳи рожиун. Ундан келдик, унга кетамиз. Энг хурсанд бўладиган жойини айтайми, Ҳалима ўтгани билан ўрни бор. Инсон бўлиб ким нима қолдирди? Ҳар ким ҳар нарса деди, лекин ҳамма Ҳалимани хотирлаяпти. Кеча устидан ёзганлар бугун меҳрибончилик қилиб ўтирибди. Шунинг учун инсонга тириклигида меҳрибончилик қилиш керак, ўлганидан кейин унга ҳеч нарса керак эмас. Мендан сўрасангиз, у мен учун ўлмаган. Мана Обид ўртоғим (қизиқчи Обид Асомов) ўтиб кетди. Вақти-соати келиб мен ҳам тарк этаман дунёни, лекин Аллоҳнинг ёнига қандай боришим ҳақида ўйлайман. Мен марҳум дўстларимнинг ортидан дуо қилмасам, қандай дўст бўлдим?
“Ҳалима ўлганидан кейин тўйга бордим”
— Менинг бировдан уяладиган, тортинадиган жойим йўқ. Борим шу. Ҳа, мен Ҳалима ўтганидан кейин ҳам, акам ўлганида ҳам тўйга бордим. Чунки одамлар менга ишониб дастурхон ёзиб қўйган, меҳмон чақириб қўйган. Хизмат қилиш менинг вазифам. Мен шуни бўйнимга олиб, шу касбни танлаганман. Мен сизлар айтгандек чарчадим, деёлмайман. Мазам йўқ, деёлмайман, агар ўлмаётган бўлсам юриб чиқамиз. Биз эски мактабнинг санъаткорларимиз. Шунинг учун ҳар ким ҳар нарсани гапиравермасин.
Фаластинликларга уй бергани ҳақида
— Менга сизларнинг мақтовингиз ҳам, ёмонлашингиз ҳам керак эмас. Сизга ёқмасам кўзингизни юмиб ўтиб кетаверинг. Мен бу ишни Аллоҳ ризолиги учун қилдим. Аллоҳдан қўрқмасам ҳеч нарса қилмасдим. Сизларга тўғрисини айтаман. Менда ҳам хасислик бор, шунчаки мен Аллоҳдан қўрқаман. Берган неъматини олиб қўйишидан қўрқаман. Келиб турган омадим тескари қараб қолишидан қўрқаман. Эртага Аллоҳ билан юзлашганимда “Сен нима қилдинг? Бўлишдингми?”, деса нима дейман.
Мухлисларим — менинг оилам
— Турмуш ўртоғим “Бор ишла”, деса дейдики, тўйга бормайсан демайди. Агар шундай дейдиган бўлса, ўша куни оила ҳам тугайди. У менинг ишимни бўйнига олгани, мухлисимни қабул қилгани учун биз бир оиламиз. Менинг оилам — мухлисларим. Қизим мендан хабар олмаса олмайдики, мухлисларим мендан хабар олади. Раҳматли Гавҳар Раҳимованикида юрардик, ўшанда “Ҳечам неваралари келмайдия?”, деб ҳайрон бўлардим. Чунки улар ойда йилда бир меҳмон бўлиб келарди. Биз эса ҳар куни ёнида эдик. Уларнинг мухлислари биз эканмиз. Шогирдлари болаларидек бўлиб қолар экан.
Расмимга болта отиб ўтирадиганлар бор
— Яқинда бир концерт баннерида мени расмимни кичкина қилиб, битта хонандани тагига қўйиб қўйишган экан. Менга шу гапни айтиб келишди, “Расмимни менга деса баннеринг орқасига қўймайдими, гонораримни беришса бўлди”, дедим. Кўпчилик расмни катта қилиб қўйсам мен унинг устига чиқиб олдим, деб ўйлайди. Бу расм. Ҳаётда рўпарамга кел, сен оёқни тагида қоласан. Ҳамманинг ўз ўрни бор. Сен рўпарамга келсанг, мен сенга жойингни кўрсатаман. Лекин сен расм билан олишадиган бўлсанг, нима фойдаси бор? Мен биламан, ўзимнинг ҳамкасбларим орасида расмимни қўйиб, болта отиб ўтирадиганлар, нина тиқиб ўтирадиганлар бор. Уйимга келиб қанчаси отиб кетади. Мен Аллоҳга шукур қиламан, улар расм билан олишяпти. Агар мард бўлса, Аллоҳдан қўрқса келсин, мен уларга жойини кўрсатиб қўяман.
Мени ювош бўлди, ҳожиона бўлди, деб ўйлашади. Мен ҳожиона бўлиб ўзимни ушлагандирман, лекин жойи келса ҳалиям куч-қувватим етади, гапимниям гапираман, керак бўлса қўлим билан жойига ҳам ўтқизаман, калласини ҳам ёриб қўяман. Чунки яхши гапга қулоқ солмаган одам калтак билан одам бўладида.
Юлдуз Усмонова билан интервью ҳамда концертга тайёргарлик жараёнини қуйида тўлиқ томоша қилишингиз мумкин.
Изоҳ (0)