Жиззахлик тадбиркор Аброр Нарзиев «Халқчил ёндашув» лойиҳасига берган интервьюсида охирги беш йилликда тадбиркор ўзининг кимлигини ҳис қила бошлаганини таъкидлаб ўтди.
Унинг айтишича, у отасидан эрта етим қолган, шароит эса жуда оғир бўлган.
Онам ўқитувчи, ўттиз йил битта мактабда дарс берган. Ўн уч ёшимда дадам оламдан ўтди. Шароит жуда оғир эди. Қандолат цехида парварда қилишни ўргандим. Ўшандан бери меҳнатнинг ичидаман. Энг катта хазинам — қўлимдаги ҳунарим.Ботқоқ, ўйдим-чуқур ерда балиқчилик кластерини ташкил этдим. Бу жойларни келиб кўрганлар қўрқиб қочиб кетишган, уларнинг кўпчилиги «бўлмайди», деган, ишонишмаган. Лекин мен қатъий ишонганман. Зеро, юртимизнинг ҳар қарич ери тиллога тенг.
Ўтган йили бир гектар ердаги кўлдан 70 тонна балиқ олдим. Ҳар қандай ишга илм билан ёндашилса, катта натижаларга эришиш мумкин. Масалан, ярим сотих жойда биз таклиф этаётган усулда 6 ойда 1 тоннаю 200 кг балиқ етиштириш мумкин. Бу 35 миллион сўм пул дегани.
Охирги беш йилликда тадбиркор ўзининг кимлигини ҳис қила бошлади...
Аброр Нарзиев, тадбиркор
Изоҳ (0)