Seylor Mun qahramoni hatto anime ko‘rmagan odamlarga ham tanish. Ammo har bir obrazning o‘z muallifi bor. Matroscha kiygan qiz haqidagi hikoyani kim va qanday o‘ylab topgani haqida ma’lumot beramiz.
Eng mashhur animelaridan biri “Seylor Mun” 90-yillarda butun dunyoda namoyish etilgan va juda katta shuhrat qozongan.
Seylor Munni yaratgan ijodkorning ismini Yaponiyadan tashqarida faqat ashaddiy muxlislargina eslashi mumkin. U nafaqat dengizchi kiyimidagi qiz va uning do‘stlari haqidagi mangani chizdi, balki bu kitoblarni serialga ham mosladi. U o‘z asariga hayotiy tajribasi, muammolari va kechinmalarining bir qismini singdirdi. Mana shu yapon maktab o‘quvchisi Usagi Tsukino haqidagi hikoyaning butun dunyoga tanilishining sabablaridan biri ana shunda.
Kofulik qiz
Naoko Takeuti 1967-yilda Yaponiyaning Kofu shahrida tug‘ilgan. Uning bolaligi Yaponiyada iqtisodiy yuksalish kuchaygan davrga to‘g‘ri kelib, betashvish o‘tgan. Takeuti oddiy maktabda o‘qigan, u yerda astronomiya to‘garagi va manga muxlislari klubiga ham qatnagan. O‘shanda u mangaka bo‘lishga qaror qilgan — Yaponiyada komiks chizuvchi rassomlarni shunday atashadi.
Otasining gapiga kirib, u farmatsevtlikni o‘rgangan va hatto yarim yil shu sohada ishlagan. Shuningdek, kollejda o‘qish paytida sintoistik ibodatxonada xizmatchi bo‘lib ishlagan, u yerda marosimlarni o‘tkazishda yordam bergan.
Biroq Takeuti qiziqishini bir daqiqa ham unutmagan. U birinchi mangasini maktabning yuqori sinflarida chop ettirgan va 19 yoshida, farmatsevtika kollejini tugatmasdan oldin “Kodansya” nashriyoti bilan hamkorlik qilishni boshlagan.
Ijodiy yo‘l izlab
Naoko Takeuti bir nechta kichik loyihalardan so‘ng, Jin Uebsterning “Uzunoyoq dada” romani asosida o‘zining birinchi yirik mangasi “Mariya”ni yaratadi. O‘sha paytda u bir shifokor bilan munosabatda bo‘lib, u bilan ilgari borolmagan qiziqarli joylarga tashrif buyurardi, kelin bo‘lishni orzu qilardi va bularning barchasi uning asarida o‘z aksini topgan edi.
Xuddi shunday, Takeuti hayotidagi voqealar uning keyingi “Cherry Project” mangasining bir qismiga aylandi. Figurali uchishda cho‘qqilarni zabt etishga va sevimli yigitining ko‘nglini olishga intilayotgan yosh figurachi Cherri haqidagi hikoya 1991-yildan 1992-yilgacha nashr etilgan. Biroq uning personajlaridan biri keyinchalik “Seylor Mun”da paydo bo‘ladi.
Shaxsiy kechinmalar va xotiralarni manga sahifalariga ko‘chirish Naoko Takeuti ijodining ajralmas qismiga aylandi. Bunday yondashuv uning asarlariga samimiylik baxsh etdi.
“Cherri loyihasi”dan keyin Naoko Takeuti kelajakdagi asarining barcha asosiy xususiyatlarini mujassam etgan “Kodli ism — Seylor Vi” mangasini chizadi. Bosh qahramon Minako Aino ismli maktab o‘quvchisi bo‘lib, u o‘zida sehrli kuch borligini bilib qoladi. U Seylor Vi nomli dengiz jangchisiga aylanib, Yerni yovuz kuchlardan himoya qiladi.
“Kodli ism — Seylor Vi” 1991-yil boshida nashr etildi va o‘quvchilarga manzur bo‘ldi. Keyinchalik Takeuti konsepsiyani qayta ishladi va yana to‘rtta asosiy qahramon qo‘shdi. Shunday qilib, uning hayotidagi eng muhim loyiha — “Seylor Mun” g‘oyasi tug‘ildi.
Manga 1991-yil dekabridan chiqa boshladi va 1992-yil martida 200 qismdan iborat jahonga mashhur anime efirga uzatildi. Ushbu asarda Naoko Takeuti barcha hayotiy tajribalaridan foydalandi, shuningdek, o‘ziga yaqin bo‘lgan insonlarni manga sahifalariga ko‘chirdi.
Seylor Takeuti
Rassom qahramoni Usagi Tsukinoga ko‘plab shaxsiy xususiyatlarini singdirganini tan oladi. U ham xuddi shunday romantik va xushchaqchaq edi. Maktabda u ham shunday forma kiygan, universitetda esa omad keltirishiga ishonib, ikkita sharchasi bo‘lgan odango soch turmagini yasagan. Bundan tashqari, Usagining ota-onasi va ukasining ismlari Takeutining ota-onasi va ukasining ismlari bilan bir xil.
Bolalikdagi astronomiyaga bo‘lgan qiziqishi jangchi qizlar va boshqa ba’zi personajlarning ismlarini tanlashga ta’sir ko‘rsatgan. O‘qish paytidagi ish tajribasi Rey Xino obrazida aks etgan, u ham ibodatxonada xizmat qiladi va shu bois yovuz ruhlarni his qila oladi.
Shuningdek, ba’zi qahramonlar ismlar o‘rniga qimmatbaho toshlar nomlarini olgan. Bu Takeutining zargarlik do‘konlari bilan mashhur bo‘lgan ona shahriga ishora qiladi. Rassomning oilasi ham do‘konlardan biriga egalik qilgan.
Muvaffaqiyat to‘lqinida
Manga va serial olti yil davomida efirga uzatildi, shu vaqt ichida “Jangchi go‘zal Seylor Mun” to‘liq metrajli animesi va ikkita davomi yaratildi. Biroq keyinchalik Takeutining nashriyot bilan munosabatlari yomonlashdi. Uning doimiy muharriri Fumio Osano ishdan ketdi. Tahririyat uning yangi loyihasi qo‘lyozmasining bir qismini yo‘qotib qo‘ydi, natijada ekranlashtirish rejasi buzildi. Materiallar to‘plamini nashr etish ishlari to‘xtab qoldi.
Oxir-oqibat Takeuti yangi “Shueisha” nashriyotiga o‘tdi. U yerda u kelajakdagi turmush o‘rtog‘i, taniqli mangaka bilan tanishdi. Ular turmush qurib, ikki farzandli bo‘lishdi.
“Kodansha”ning “Seylor Mun”ga bo‘lgan huquqlari muddati tugagach, Naoko Takeuti o‘z loyihasini takomillashtirish va rivojlantirishga kirishdi. 2003-yilda “Jangchi go‘zal Seylor Mun” o‘yin-seriali chiqdi, uning kastingi Yaponiyada katta shov-shuvga sabab bo‘ldi. 2014-yilda esa butun franshiza qayta ishga tushirildi. Dastlab asl serialning remeyki chiqarildi, 2021-yilda esa “Abadiy jangchi go‘zal Seylor Mun” to‘liq metrajli anime filmi namoyish etildi. 2023-yilda uning davomi chiqdi. Naoko Takeuti esa hali ham yangi g‘oyalari borligini ta’kidlamoqda.
Izoh (0)