Ko‘pchilik o‘tkazib yuborgan mashhur filmlardagi eng kichik detallar

Ba’zi filmlar qiziqarli syujeti bilan tomoshabinlarni ekran qarshisiga shu qadar mixlab qo‘yadiki, mayda tafsilotlar e’tibordan chetda qolishi mumkin.

“Garri Potter va maxfiy hujra” — o‘rgimchaklar

“Garri Potter”ning birinchi qismida bosh qahramon professor Kvirrell bilan jang qiladi, ma’lum bo‘lishicha, u bir yil davomida Voldemort bilan bir tanada yashagan. Ikkinchi filmda Garriga yanada qiyinroq bo‘ladi, chunki u yo‘q qilish uchun yaratilgan qadimiy mavjudot bilan kurash olib boradi. Garri va uning do‘stlari Vasilisk o‘z qurbonlarini birgina nigohi bilan sehrlab olishini bilishadi — uning ko‘ziga qaragan har qanday odam hayotdan ko‘z yumadi. Eng ko‘p undan o‘rgimchaklar qo‘rqishardi, ammo filmda buning sababi tushuntirilmaydi, balki gap ularning oddiy xususiyatida, ya’ni o‘rgimchaklarning 8 ta ko‘zi borligi va shu bilan birga qovoqlari yo‘qligidadir. Agar boshqalar ko‘zlarini yumib, Vasiliskdan qutulib ketishsa, o‘rgimchaklar buni uddalay olmaydi.

“Qo‘zilar sukunati” — to‘rtinchi devor

Kinematografiyada “to‘rtinchi devor” degan keng tarqalgan tushuncha mavjud. Oddiy qilib aytganda, bu kamera, chunki tomoshabin qahramonning yuzidan faqat uchta devorni ko‘rishi mumkin, to‘rtinchisini ko‘rish uchun esa burilishi kerak, ammo bunda boshqa har qanday devor yo‘qoladi. Shuning uchun personajlar odatda to‘g‘ridan to‘g‘ri tomoshabinga qaramaydi, shu tariqa tomoshabin butun harakatni chetdan kuzatayotgandek illyuziya paydo bo‘ladi.

“Kelajakka qaytib” — yolg‘iz qarag‘ay

Marti Makflay Dok Braunning vaqt mashinasida 30 yil avvalgi o‘tmishga sayohat qilib, o‘sha joyga tushadi, lekin savdo markazi o‘rnida ferma joylashgandi. Film oxirida Marti hozirgi zamonga qaytib, yana savdo markaziga keladi, ammo uning nomi o‘zgargan bo‘ladi. Avvaliga u “Ikki qarag‘ay” deb nomlangan edi, Marti o‘tmishda bo‘lib kelganidan so‘ng esa nomi “Yolg‘iz qarag‘ay”ga o‘zgartirilgan edi. Gap shundaki, Makflay 1955-yilga borganda tasodifan bitta qarag‘ayni urib yuborgan.

“Matritsa: inqilob” — Hyugo Uivingning niqoblari

“Matritsa” filmining ko‘p qismini yaxshi deb hisoblash mumkin. Ammo Neoning agent Smit bilan ikkinchi filmdagi jangining ekrandagi stop-kadrlarida haqiqiy odamlar emas, balki sifatsiz grafik modellardan foydalanilgan. Ammo uchinchi filmning finalida grafikadagi avvalgi barcha kamchiliklarni qoplagan sahna bor. Film yaratuvchilari Hyugo Uivingning yuzini suratga olib, o‘nlab niqoblar yaratishadi, ularni oldingi qatorlarga joylashtirilgan statistlarga tarqatishadi. Shu bilan birga, keyingi qatorlarda turgan Smitlar faqat grafika yordamida yaratilgan.

“Yulduzlar jangi. 1-qism: Yashirin tahdid” — paxtali tayoqchalar

“Yulduzlar jangi”ning birinchi trilogiyasini yaratishda Jorj Lukas ko‘plab amaliy effektlardan foydalangan va o‘z tajribasini ikkinchi trilogiyaga, aniqrog‘i, “Yashirin tahdid” qismiga qo‘llagan. Chunki qolgan qismlarda kompyuter grafikasi ko‘p edi. Katta byudjetga qaramay, Lukasning imkoniyatlari cheksiz emasdi, shu bilan birga, vizual effektlar bo‘yicha mutaxassislarga ham murojaat qilolmasdi. Shu sababli u ba’zan poyga sahnasidagi stadionni qo‘ldan kelgancha tasvirlashga majbur bo‘lardi. Butun stadion haqiqatda yaratilgan, ammo kichraytirilgan holda edi. Odamlar va turli xil sayyoralik mavjudotlar o‘rniga esa oddiy rang-barang paxta tayoqchalari ishlatilgan. Ularni 1999-yilda film endigina chiqqanida ham 25 yildan so‘ng, yaxshilangan tasvirli versiyalar paydo bo‘lganida ham ilg‘ash qiyin.

“Bir kuni Gollivudda” — chiroqlar

Film oxirida Rik Dalton bilan suhbatdan so‘ng Kliff But mashinaga o‘tirib, tungi shahar bo‘ylab harakatlana boshlaydi. Uzoqdagi manzaradan ko‘rinib turibdiki, agar mashinalarning chiroqlarini hisobga olmaganda, yo‘lda deyarli hech qanday chiroq yo‘q, ammo kamera oldinga o‘tib, Kliffni ko‘rsatishi bilanoq uning yuzi xuddi tepasida chiroq bo‘lgandek keskin yorishadi. Bu kulgili tuyulishi mumkin, lekin haqiqat. Kventin Tarantino bir necha soniya davom etadigan sahna uchun butun yo‘lni to‘sib qo‘yishga kelishib, butun yo‘lga Bred Pittning yuzini ko‘rish mumkin bo‘lgan darajada yorituvchi juda ko‘p katta projektorlar joylashtiradi.

“Qindan chiqqan pichoqlar” — kamera ko‘zoynak oynasida aks etadi

Kino sohasidagi taraqqiyot to‘xtamaydi, biroq hanuzgacha hal etilmagan bir muammo bor — fara, oyna, shisha, suv, ko‘z va boshqa aks ettiruvchi yuzalarda kameraning ko‘rinib qolishi. Operatorlar tomoshabinlar ularni sezmasligi uchun barcha mahoratlarini ishga solishlari kerak, buning ko‘plab usullari mavjud. Eng topqir yechimlardan biri “Qinidan chiqqan pichoqlar” detektiv filmida namoyish etilgan. Benua Blank doimo ko‘zoynak taqib yuradi, uning linzalarida ba’zan operator kamerasi aks etadi va bu kadrda aniq ko‘rinadi. 

Ammo ko‘plab tomoshabinlar aksda aynan kamera ekanligini payqashmagan, chunki operator uni yoritish uskunalariga mohirona niqoblagan: kamera to‘g‘ridan to‘g‘ri yorug‘lik beruvchi shishalardan mo‘ralaydi, shu tufayli Benua ko‘zoynagida go‘yo derazalar aks etayotgandek tuyuladi.

“Karib dengizi qaroqchilari” — bo‘rtib chiqqan ko‘z

“Karib dengizi qaroqchilari” filmida Makkenzi Kruk doim sun’iy ko‘zini yo‘qotib yuradigan Rajetti ismli qaroqchini o‘ynaydi. Shunisi qiziqki, filmlarda sun’iy ko‘z grafika bilan emas, balki ikkita kontakt linza bilan ajratiladi. U bo‘rtib chiqqandek ko‘rinishi uchun Makkenzining haqiqiy ko‘ziga ikkita kontakt linza biri ikkinchisining ustiga qo‘yiladi. 

“Garri Potter va Azkaban asiri” — Germionaning sayohati

Filmning ikkinchi yarmida Garri, Ron va Germiona Hagridning kulbasiga ketayotib Malfoy va uning do‘stlari bilan to‘qnashadi, ular Grenjerning jahlini chiqaradi. Kamera uzoq manzarani ko‘rsatganda, bir necha soniya oldin bosh qahramonlar o‘tgan binoda qo‘l paydo bo‘ladi va bir necha soniyadan keyin asta-sekin g‘oyib bo‘ladi. Ehtimol, bu adashgan aktyor yoki suratga olish guruhining boshqa bir a’zosiga o‘xshab tuyulishi mumkin, ammo aslida bu puxta o‘ylangan harakat bo‘lib, syujetga ko‘ra, bu — Germionaning qo‘li. U vaqt tumori yordamida o‘tmishga qaytib, o‘zini, shuningdek, Garri va Ronni kuzatgan.