Shvetsiyada hayot, xarajat va daromad, farzandlar kelajagi haqida. Shahrisabzlik pitssa tayyorlovchi yigit hikoyasi (video)

Bloger Bobur Umurzoqov “Daryo” sayti uchun Shvetsiyadagi hayot tarzi haqida turkum ko‘rsatuvlar tayyorlamoqda. Muallif ushbu davlatda o‘qish va ishlash uchun borgan hamyurtlarimiz bilan suhbatlashib, qanday hujjatlar asosida xorijga kelishgani, oylik maoshlar, sharoitlar, kamchilik va afzalliklar nimada ekanligi haqida suhbat qurdi.

Ko‘rsatuvning ilk qahramoni — shahrisabzlik Farrux Urunov. U 12 yildan buyon Shvetsiyada oilasi bilan yashaydi.

— O‘n ikki yil avval Daniyaga bir oylik turistik viza asosida kelganman. 6-7 yil noqonuniy yurib, 2019-yilda ilk vizamni olganman. Hozirgi kunda noqonuniy ishlayotgan muhojirlar uchun qonunlar ancha qattiqlashgan, ammo u paytda vaziyat biroz boshqacha edi. Hujjatlarim yo‘qligida meni 3-4 marta ko‘chada politsiya to‘xtatgan, ammo tushuntirish ishlarini olib borib qo‘yib yuborgan. Hozir esa darrov deport qiladi, yaʼni hujjati yo‘q bo‘lsa, u inson bu yerdan ketishi kerak.

2020-yili O‘zbekistonda uylanib, besh oydan keyin ayolimni ham Shvetsiyaga olib keldim. Ikki farzandim bor, ularning ikkisi ham shu yerda dunyoga keldi. Hozir o‘g‘il-qizim bog‘chaga borishadi, ayolim esa uy bekasi.

Ishga joylashishda qanday qiyinchilikka uchragani va oylik maoshi haqida

— Bu yerga kelganimda bor-yo‘g‘i 18 yoshda edim. O‘zbekistonda elektrotexnika sotadigan do‘konda sotuvchilik qilardim. Bu yerga kelganimda qurilishga ishga joylashdim. Devorlarni buzishim kerak edi, ammo yosh bo‘lganim uchunmi, u ishda ishlolmadim. Ertasi kuni ishlamayman desam, ishchi kuchi kerakligi uchunmi, quruvchiga yordamchi sifatida yana chaqirishdi. Bir hafta ishlab, keyin bormayman dedim. Chunki Shvetsiyaning ob-havosi o‘zgacha — qishda juda sovuq bo‘ladi. O‘sha paytda menga sovuqda ishlash va erta tongda uyg‘onish yoqmagandi. Keyin pitssaxonaga ishga kirganman, ammo hujjatlarim bilan bog‘liq muammo uchun ishdan bo‘shatishgan. Keyin majburlikdan avtomobil yuvish shoxobchasiga ishga kirdim va ikki yil mobaynida ishladim. Keyin pitssaxonaga joylashdim va u asosiy kasbimga aylandi. Bu yerda uchta qashqadaryolik o‘zbek ishlaymiz. Haftada besh kun ishlayman va 2200 AQSH dollari maosh olaman. Nolimayman, qishda issiq, yozda salqin xonada tirikchilik qilyapman, deydi Farrux Urunov.

Farzandlar tug‘ilishi va tug‘uruqxona xarajatlari haqida

— Farzandlarimizning xorijda tug‘ilishi hech qanday muammo bo‘lgani yo‘q. Ayolim ikkimizning hujjatlarimiz joyida bo‘lgani uchun hali bolamizning tug‘ilish vaqti kelmasidan bizga biriktirilgan tibbiyot xodimlari qachon, qaysi tug‘uruqxonaga borishimizni belgilab, navbat olib qo‘ygan. Ayolimning ko‘zi yorigach, 120 kron (taxminan 10 dollar) to‘ladim, xolos. Ammo uyga qaytganimdan keyin 350 kronlik to‘lov xabarnomasi keldi. Keyin bilsam, bu to‘lov ayolimga qarash uchun bir kecha uning yonida qolganim uchun ekan. Ammo bundan boshqa hech qanday to‘lov qilganimiz yo‘q.

Shvetsiyada O‘zbekiston elchixonasi ochildi va bolalarga O‘zbekiston fuqarolik pasportini oldik. Shu bois farzandlarimizning ona yurtga borib-kelishlarida ham hech qanday muammo bo‘lgani yo‘q.

Bog‘cha xarajatlari va bola puli haqida

— Bitta bolaning bog‘cha xarajati 650 kron, ikkoviga taxminan 120 dollar atrofida to‘lov qilaman. Bundan boshqa hech qanday to‘lov yo‘q, hatto ularga ishlatiladigan tagliklar ham bog‘cha hisobidan beriladi. Bu yerda har bir bolaga 1250 krondan bola puli beriladi, ikkita bolamga 2500 kron nafaqa olamiz. Pulni olish uchun hech qanday hujjat topshirilmaydi, tug‘ilganlik haqidagi maʼlumot qayd etilsa, o‘sha bola nomiga 18 yoshiga qadar pul ajratiladi.

Keyin bu yerda onadan tashqari, bolalarga qarash uchun otalik taʼtili ham belgilangan. 10 kunlik ta’til oldim va hisobimga bolalarimga qaraganim uchun 700 AQSH dollari miqdorida pul tashlab berishdi, deydi Farrux Urunov.

Shvetsiyaning plyus va minuslari haqida

— Besh yilga yaqin navbatda turib, shartnoma asosida davlatdan ikki xonali uy olganman. Uy o‘z nomimga chiqqan va shartnoma asosida oyiga 7500 kron to‘layman. Bundan tashqari, elektr, internet xarajatlari bilan oyiga 1000 dollar uy uchun sarflayman. Ro‘zg‘or uchun esa taxminan 600 dollar ajrataman. Ayrimlar oziq-ovqat qimmat deyishadi, ammo men bunday deb hisoblamayman. Bu yerdagi narx-navo oladigan oylik maoshimizga yarasha.

Tibbiyot xizmatlari esa bepul, ayniqsa, bolalarimning salomatligiga hamisha eʼtibor berishadi. Farzandlarim doimo shifokor nazoratida. Agar belgilangan vaqtda men ularni ko‘rikka olib bormasam, jarima to‘layman.

Farzandlarining yevropacha tarbiyasi va vatanga qaytish haqida

— Rangim, millatim boshqa. O‘n ikki yildan buyon Shvetsiyada ishlayotgan bo‘lsam, birorta shveddan “Sen kelgindisan” degan gapni eshitganim yo‘q. Agar ular millat ajratganida, birortasi kelib qo‘limdan pitssa yeyishmagan bo‘lardi. Bu yerda odam ajratishmaydi va hammaning hurmatini joyiga qo‘yishadi. Davlat tomonidan bolalarimga yaxshi qarashayotgani uchun ulardan minnatdorman. Ob-havosining biroz noqulayligini aytmasa, bu yerda boshqa kamchilik ko‘rganim yo‘q. Farzandlarim biroz katta bo‘lganidan keyin oilam bilan, albatta, O‘zbekistonga ketaman. Chunki ularning yevropacha tarbiya olishidan qo‘rqaman.

Videoni to‘liq holda tomosha qiling.